iluzi¹·/·o

iluzi¹·o

          {Erar⭑·o} , pro⭑ kio oni rigard⭑·as io·n mal·real¹·an kiel⭑ real¹·an.

        a)
                Erar⭑·o de⭑ sent⭑·um·oj, pro⭑ kiu oni rigard⭑·as fals⭑·ajn {ŝajn⭑·o} jn
                kiel⭑ real¹·ajn: [li] ver⭑·e est⭑·is tiel⭑ simil⭑·a al⭑ la⭑
                kron⭑-princ⭑·o, ke⭑ oni ne⭑ pov⭑·is kontraŭ·star⭑·i al⭑ la⭑ iluzi¹·o ;
                ĉio ĉi⭑ est⭑·as vant⭑·aĵ·o, polv⭑·o, eĉ⭑ mal·pli⭑, ĉar⭑ iluzi¹·o ; ŝi
                est⭑·is tiel⭑ bel⭑·a, ke⭑ ŝi ŝajn⭑·is al⭑ mi pli⭑ iluzi¹·o, ol⭑ vir⭑·in·o
                . {halucin⁽⁺⁾·o} , {vizi⁶·o^1}

        b)
                Erar⭑·o de⭑ la⭑ spirit⭑·o, pro⭑ kiu oni rigard⭑·as {rev⭑·o} jn kiel⭑
                efektiv⭑·aĵ·on: kiel⭑ mult⭑·e pli⭑ mi ating⭑·is en⭑ la⭑ viv⭑·o ol⭑ vi,
                kompat⭑·ind·a viktim³·o de⭑ rev⭑·oj kaj⭑ iluzi¹·oj ! ke⭑ ili⭑·a „lingv⭑·o“
                (se⭑ ili iam⭑ fin⭑·os ĝi·n) est⭑·os pli⭑ bon⭑·a ol⭑ Esperant⭑·o, [pri⭑
                tio] ĉiu prudent⭑·a hom⭑·o tuj⭑ konvink⭑·iĝ·as, ke⭑ tio ĉi⭑ est⭑·as
                nur⭑ iluzi¹·o ; la⭑ hom⭑·ar·an·oj far⭑·as al⭑ si nenia·jn iluzi¹·ojn kaj⭑
                tial⭑ ili tim⭑·as nenia·n dis·rev⭑·iĝ·on ; fier⭑·a vend⭑·ist·in·o, vi·n
                kapt⭑·is iluzi¹·o kaj⭑ van⭑·e vi esper⭑·as plen⭑·um·on de⭑ l'⭑ mirakl¹·o ;
                tre⭑ klar⭑·e li tra·vid⭑·is ĉiu·jn fakt¹·ojn kaj⭑ evit⭑·is iluzi¹·ojn .
                {fantazi¹·o} , {fikci⁴·o} , {ĥimer⭑·o} , {sonĝ⭑·o}

iluzi¹·a

          Est⭑·ant·a nur⭑ iluzi¹·o, kaŭz⭑·ant·a fals⭑·an ĝoj⭑·on: iluzi¹·a promes⭑·o,
          projekt⭑·o, esper⭑·o; la⭑ ne·real¹·a, iluzi¹·a imag⭑·it·o […] modif³·iĝ·is en⭑
          mi⭑·aj nun⭑·aj sonĝ⭑·oj je⭑ am⭑·at·o tut⭑·e real¹·a ; tia mond⭑·o ĉi⭑-ter⭑·e est⭑·as
          iluzi¹·a, perfekt⭑·o est⭑·as io absolut⭑·a, kaj⭑ ni viv⭑·as nun⭑ en⭑ mond⭑·o de⭑
          relativ²·ec·o ; la⭑ an⭑·oj de⭑ la⭑ krim⭑·a band⭑·o […] hav⭑·is ekster·ordinar⭑·an
          hipnot⁴·ig·an fort⭑·on kaj⭑ kapabl⭑·is vid⭑·ig·i si·n ne⭑ tie, kie ili fakt¹·e
          est⭑·is, sed⭑ en⭑ pozici¹·oj iluzi¹·aj, ŝov⭑·it·aj . {imag⭑·a} , {tromp⭑·a}

iluzi¹·i

   1.
          (ntr)
          Hav⭑·i iluzi¹·on: li ne⭑ dev⭑·as perd⭑·i eĉ⭑ moment⭑·on, li tamen⭑ iluzi¹·is
          ankoraŭ⭑ ; post⭑ iom⭑ da⭑ temp⭑·o oni iluzi¹·as, ke⭑ la⭑ river⭑·o est⭑·as la⭑
          fiks¹·a punkt⭑·o kaj⭑ oni mov⭑·iĝ·as ;

   2.
          (tr)
          Kaŭz⭑·i iluzi¹·on: ne⭑ iluzi¹·u vi·n per⭑ tro⭑ grand⭑·a esper⭑·o ; ĉu⭑ grav⭑·as,
          ke⭑ ni ne⭑ kon⭑·as la⭑ motiv¹·ojn […] kaj⭑ pov⭑·as iluzi¹·i ni·n .
          {mistifik⁸·i}

          Rim.: Tia transitiv²·a uz⭑·o sugest⁹·as verb⭑·an karakter⭑·on de⭑ la⭑ radik⭑·o
          (kp {tromp⭑·i} )

iluzi¹·ist·o

          {Amuz⭑·ist·o} , kiu lert⭑·e tromp⭑·as la⭑ rigard⭑·ant·ojn per⭑ fals⭑·aj ŝajn⭑·oj
          kaj⭑ rapid⭑·e far⭑·it·aj ĵongl⭑·aĵ·oj: ĉu⭑ vi kred⭑·as ke⭑ Di⭑·o est⭑·as
          iluzi¹·ist·o, ke⭑ li kapabl⭑·as intenc⭑·e tromp⭑·i ni·n aper⭑·ant·e foj⭑·e laŭ⭑
          ali⭑·aj ekster·aĵ⭑·oj, foj⭑·e laŭ⭑ si⭑·a propr⭑·a? ;  , la⭑ iluzi¹·ist·in·o
          […] el·lern⭑·is la⭑ iluzi¹·aĵ·ojn de⭑ si⭑·a patr⭑·o, kiu est⭑·is iluzi¹·ist·o en⭑
          la⭑ cirk¹·o . {prestidigitator⁽⁺⁾·o}

mem·iluzi¹·o

          Iluzi¹·o, kiu·n oni mem⭑ kre⭑·as al⭑ si: ni skrib⭑·is, ke⭑ la⭑ viv⭑·o de⭑ la⭑
          Nic⁽⁺⁾·a Revu²·o est⭑·as cert⭑·ig·it·a por⭑ unu⭑ jar⭑·o, [sed⭑] ni pov⭑·as nun⭑, sen⭑
          tro⭑·a mem·iluzi¹·o, dir⭑·i, ke⭑ la⭑ ricev⭑·it·aj rezult²·oj ebl⭑·ig·os
          konstant⭑·an aper⭑·ad·on .

sen·iluzi¹·a

          Ne⭑ hav⭑·ant·a iluzi¹·ojn: la⭑ nun⭑·a soci³·o est⭑·as sen·iluzi¹·a kaj⭑ mal·san⭑·a ;
           est⭑·is {mal·dolĉ⭑·a} , sen·iluzi¹·a kaj⭑ spirit⭑·e mal·alt⭑·a ; li
          est⭑·as sen·iluzi¹·a pri⭑ decid⭑·o-procez⁽⁺⁾·oj brems⁵·at·aj de⭑ kaŝ⭑·it·aj intenc⭑·oj
          . {cinik²·a} , {klar⭑+mens³·a} , {prudent⭑·a} , {raci¹·a} , {sen·esper⭑·a} ,
          {sen·pasi⭑·a} , {sin⁸+gard⭑·a} , {sobr⭑·a}

sen·iluzi¹·ig·i

   (tr)

          El·tir⭑·i el⭑ iluzi¹·o: la⭑ hom⭑·oj sen·iluzi¹·ig·is li·n aŭ⭑ mal·bon⭑·ig·is,
          flat⭑·ant·e ; mult⭑·ajn el⭑ vi mi⭑·a nun⭑·a parol⭑·o mal·agrabl⭑·e sen·iluzi¹·ig·os
          . {el·rev⭑·ig·i, sen·rev⭑·ig·i} {dis·blov⭑·i}

sen·iluzi¹·iĝ·i

   (ntr)

          Perd⭑·i iluzi¹·on: ĉi⭑ tio·n mi dir⭑·is al⭑ vi por⭑ tio, ke⭑ vi […] ne⭑
          spert⭑·u nov⭑·an sen·iluzi¹·iĝ·on, ebl⭑·e ankoraŭ⭑ pli⭑ dolor⭑·an ol⭑ la⭑ ali⭑·aj
          ; kiam⭑ mi ating⭑·is la⭑ cel⭑·on, mi sen·iluzi¹·iĝ·is . {el·rev⭑·iĝ·i}
          {tromp⭑·iĝ·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.35 2023/11/19 10:22:12 ]
     __________________________________________________________________