vidu ankaŭ la klarigojn
imit·/·i

imit·i

   (tr)

   1.
          Ag·i {sam·e} , kiel ali·a person·o, ordinar·e rigard·at·a kiel model·o:
          plor·ant·on ni evit·as, rid·ant·on ni imit·as ; imit·ant·e li·n en la
          mal·ĉast·ad·o ; la infan·o […] imit·e balbut·as la simpl·ajn vort·ojn,
          ne kompren·ant·e ili·n ; se mi efektiv·e est·us bel·a, ali·aj pen·us mi·n
          imit·i ; mok·e imit-kri·i ; li […] sur·met·ad·is okul-vitr·ojn kaj
          imit·ad·is ŝi·an voĉ·on . {gurd·i^2} , {mim⁽⁺⁾·i} , {simi·i} , {simul⁽⁺⁾·i} ,
          {sozi⁽⁺⁾·o} , {ŝajn·ig·i}

   2.
          Far·i objekt·on  impres·on tut·e {simil·a} n al ali·a, rigard·at·a
          kiel {model·o} ; {kopi·i} : du karb·o-pec·oj perfekt·e imit·is hom·an
          rigard·on ; la roz·o-kolor·a kamen·a re·bril·o […] imit·as delikat·an
          vang-ruĝ·on ; la nord·an bril·on […] neniu pov·us imit·i ; ili per
          mir·ind·e aranĝ·it·a modul¹·ad·o imit·is mol·an susur⁶·ad·on de ond·iĝ·ant·aj
          ŝtof·oj . {epigon⁽⁺⁾·o^2} , {klon⁹·i} , {re·produkt·i^2}

imit·o, imit·ad·o

          Ag·o imit·i: li! – dir·is Karolin⁽⁺⁾·o kun imit·o de patos¹·o ; la ne·uz·ad·o
          decitut·e ne est·as sen·konsci·a imit·ad·o de la ekzist·ant·aj
          lingv·oj ; ili·a tut·a viv·o est·as nur sen·senc·a imit·ad·o de tiu de la
          ge·patr·oj ; papag·a imit·o ; plump⁽⁺⁾·aj imit·oj .

imit·aĵ·o

          {Objekt·o}  {verk·o} imit·ant·a ali·an: el·pens·i, kia·mani¹·er·e oni
          pov·as far·i imit·aĵ·on de la flug·il·oj de bird·oj kaj post·e hav·i la
          ebl·on flug·i ; pec·ojn da glaci·o […] li kun·met·ad·is en plej
          divers·aj manier·oj, por form·i imit·aĵ·on de don·it·a model·o ; ili
          vol·as vid·i aŭtentik¹·aĵ·ojn, ne imit·aĵ·ojn ; li fier·e port·is la
          korn+val·an kilt⁽⁺⁾·onimit·aĵ·o de la skot⁽⁺⁾·a naci·a vir·a vest·aĵ·o ;
          esperant·aj verb·oj ja ne pov·as est·i sklav·aj imit·aĵ·oj de franc·aj
          verb·oj . {bild¹·o^1.c} , {faksimil¹·o} , {fals·aĵ·o} , {pastiĉ⁽⁺⁾·o} ,
          {plagiat⁵·o} , {surogat⁽⁺⁾·o} {kliŝ¹·o}

imit·em·a

          Kiu inklin·as al imit·o, ag·as prefer·e laŭ model·o: hom·oj ja est·as
          eg·e imit·em·aj, ili bezon·as model·ojn .

imit·em·o

          Kapabl·o, inklin·o por imit·i: tiu·j verk·oj […] est·as bel+stil·aj
          ekzempl·oj [kaj] vek·is imit·em·on kaj ŝat·on por la klasik¹·a stil·o ;
          ĉiu·j est·as infekt·it·aj de imit·em·o, ĉiu simi·as kaj papag·as si·an
          estr·on .

imit·il·o

          Program¹·o, kiu ig·as komput⁹·il·on imit·i la kondut·on de ali+spec·a
          komput⁹·il·o, ebl·ig·ant·e rul·i la program¹·ojn por la imit·at·a komput⁹·il·o
          per la imit·ant·a: tiu·j lud·oj ne plu est·as dis·vast·ig·at·aj komerc·e
          sed […] neces·as imit·il·o kiu permes·as funkci¹·ig·i  -baz¹·it·ajn
          program¹·ojn ; „  “ aper·is kiel mal·long·ig·o de la angl·a
          esprim·o „  “ kaj ĝi jes est·as imit·il·o, tamen
          ĝi imit·as nur la inter·fac⁸·on ; mi pov·is el·ŝut·i unikod⁽⁺⁾·ajn tip¹·ar·ojn
          kaj unikod⁽⁺⁾·an termin-al·imit·il·on el la ret·o . {interpret¹·il·o}

mok-imit·i

   (tr)

          Imit·i iu·n  io·n, eventual¹·e kun tro·ig·oj, por rid·ig·i: baldaŭ li
          pov·o-sci·is mok-imit·i la manier·on de parol·ad·o kaj de ir·ad·o de ĉiu·j
          hom·oj sur la tut·a strat·o . {karikatur²·i} , {mok+rip·et·i} ,
          {parodi¹·i}

son-imit·o

          Vort·o imit·ant·a son·on; {onomatope⁽⁺⁾·o} : son-imit·oj trov·iĝ·as iom
          ekster la ordinar·a gramatik·o ; ĝen·e est·as, ke por la angl·a „
           “ oni pren·as, ebl·e pro son-imit·o, la vort·on „ 
          “ ; la son-imit·ojkŭaks⁽⁺⁾,  “ alud·as blek·on de buf·o.
          {interjekci·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.39 2023/11/19 10:22:12 ]
     __________________________________________________________________