impertinent³·/·a

impertinent³·a

          Mal·dec⭑·e aŭ⭑ arogant⭑·e {mal·respekt⭑·a} : impertinent³·a hom⭑·o, kondut⭑·o,
          leter⭑·o, parol⭑·o, ton⭑·o, rigard⭑·o; ne⭑ hav⭑·i sufiĉ⭑·e da⭑ inteligent¹·o por⭑
          konven⭑·e parol⭑·i, nek⭑ sufiĉ⭑·e da⭑ prudent⭑·o por⭑ silent⭑·i, jen⭑ la⭑ kaŭz⭑·o
          de⭑ ĉia impertinent³·ec·o; li mal·seren²·iĝ·is ĉiam⭑ pli⭑, mord⭑·is la⭑
          ung⭑·ojn kaj⭑ al·tabl⭑·iĝ·is kun⭑ impertinent³·a mien⭑·o . {mal·ĝentil⭑·a} .

impertinent³·aĵ·o

          Spit⭑·e sen·ĝen⭑·a ag⭑·o, sen·hont⭑·aĵ·o: la⭑ man⭑·on dis·romp⭑·is al⭑ mi vi⭑·a
          ĉukĉ⁽⁺⁾·a amik⭑·aĉ·o, kaj⭑ li jam⭑ perd⭑·is si⭑·ajn okul⭑·ojn pro⭑ la⭑
          impertinent³·aĵ·o .

impertinent³·ul·o

          Konsci⭑·e mal·dec⭑·a, arogant⭑·a hom⭑·o sen⭑ respekt⭑·o al⭑ ali⭑·aj: kiu vi
          est⭑·as, impertinent³·ul·o? Mal·delikat⭑·a voj⭑·o-rab⭑·ist·o !

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2023/11/19 10:22:12 ]
     __________________________________________________________________