impotent⁽⁺⁾·/·a

impotent⁽⁺⁾·a

   1.
          (Pri⭑ vir⭑·o:) daŭr⭑·e ne·kapabl⭑·a je⭑ seks⭑·um·o pro⭑ mank⭑·o de⭑ penis⁹·e~rekt⭑·o
          aŭ⭑ de⭑ sperm²-el·ĵet⭑·o: „Esper⭑·ebl·e li ne⭑ est⭑·as impotent⁽⁺⁾·a“, ŝi dir⭑·is
          al⭑ si, „est⭑·us tro⭑ domaĝ⭑·e ĉe⭑ tia bel⭑·a best⭑·o.“

   2.
          Ne·kapabl⭑·a io·n kre⭑·i, sen·frukt⭑·a: la⭑ luks⭑·a universitat⭑·o ne⭑ instru⭑·as
          jun⭑·ul·ar·on, kiel⭑ super⭑·i mizer⭑·on, radikal¹·a intelekt⁴·ul·ar·o est⭑·as
          impotent⁽⁺⁾·a ... .

impotent⁽⁺⁾·ec·o

          La⭑ seks⭑·a mis·funkci¹·o ĉe⭑ vir⭑·o impotent⁽⁺⁾·a: la⭑ impotent⁽⁺⁾·ec·o est⭑·as
          motiv¹·o por⭑ eks·edz⭑·iĝ·o.

   {mal·san⭑·o}

impotent⁽⁺⁾·ul·o

          Vir⭑·o impotent⁽⁺⁾·a: vir⭑·o, kiu tio·n ne⭑ kompren⭑·as, est⭑·as aŭ⭑ nepr⭑·a
          stult²·ul·o aŭ⭑ nenionkapabla impotent⁽⁺⁾·ul·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2023/11/19 10:22:12 ]
     __________________________________________________________________