indikativ²·/·o

indikativ²·o

   1.
          {Modal⁽⁺⁾·o} , prezent⭑·ant·a inform¹·on kiel⭑ real¹·an fakt¹·on, sen·de·pend⭑·e
          de⭑ kondiĉ⭑·o aŭ⭑ vol⭑·o.

   2.
          {Verb⭑·a modal⁽⁺⁾·o} , kiu·n hav⭑·as la⭑ verb⭑·o-form⭑·oj en⭑ ĉef·propozici²·oj de⭑
          la⭑ {indikativ²·aj fraz¹·oj} : „mi vid⭑·as“, kaj⭑ „aŭd⭑·ant·e“ est⭑·as
          ekzempl⭑·oj pri⭑ verb⭑·a indikativ²·o.

          Rim.: En⭑ Esperant⭑·o la⭑ sam⭑·an ekster⭑·an form⭑·on ( {modus⁽⁺⁾·on} ) hav⭑·as
          ankaŭ⭑ verb⭑·oj el⭑ demand⭑·aj kaj⭑ neg⁽⁺⁾·aj propozici²·oj, kies⭑ senc⭑·a
          modal⁽⁺⁾·o ne⭑ est⭑·as indikativ²·o^1; en⭑ ali⭑·aj lingv⭑·oj verb⭑·oj de⭑ tiu·j
          ne·real¹·aj modal⁽⁺⁾·oj oft⭑·e hav⭑·as apart⭑·an form⭑·on gramatik⭑·an. La⭑
          tradici¹·a termin⭑·ar·o de⭑ Esperant⭑·o sekv⭑·as la⭑ form⭑·on, kaj⭑ klas⭑·as
          demand⭑·ajn kaj⭑ neg⁽⁺⁾·ajn verb⭑·o-uz⭑·ojn kiel⭑ indikativ²·on.

indikativ²·a fraz¹·o

          {Fraz¹·o} esprim⭑·it·a kiel⭑ konstat⭑·o, fakt¹·o, asert¹·o: „Georg⭑·o
          Vaŝington est⭑·is nask⭑·it·a la⭑ du⭑×dek⭑ du⭑·an de⭑ februar⁽⁺⁾·o de⭑ la⭑ jar⭑·o mil⭑
          sep⭑×cent⭑ tri⭑×dek⭑ du⭑·a“ est⭑·as indikativ²·a fraz¹·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/11/19 10:22:12 ]
     __________________________________________________________________