vidu ankaŭ la klarigojn
individu¹·/·o

individu¹·o

   1.
          Ĉiu viv·a {est·aĵ·o} , hom·a, best·a  veget·aĵ·a, rigard·at·a kiel unu·o
          apart·e de si·a spec·o  grup·o: stud¹·i apart·ajn individu¹·ojn ; el
          tiu·j lingv·oj nur 29 est·as parol·at·aj de po pli ol 10 milion·oj da
          individu¹·oj ; rest·aĵ·oj de tia·j pra·organ¹·oj est·as trov·ebl·aj
          kelk+foj·e ankaŭ ĉe plen~kresk·int·aj individu¹·oj ; Adam⁽⁺⁾·oĉu tio
          signif·as individu¹·on  person·ig·on de la hom·ar·oprefer·is
          propr·an rezon¹·ad·on, ol Di·an saĝ·on per rekt·a revelaci³·o ; abel·uj·o
          en·hav·as grand·an nombr·on da individu¹·oj, ord·ig·it·aj laŭ tri seks·oj.
          {ekzist·aĵ·o} , {est·ul·o} , {ent⁽⁺⁾·o} , {organism¹·o}

   2.
          {Person·o} ne kon·at·a  ne nom·at·a (oft·e kun fi·a senc·o): inter ili
          tut·e oportun·e sid·as individu¹·o, ten·ant·a la pip·on en la buŝ·o ; en
          la stat·o en kiu ni li·n vid·is, tiu individu¹·o ne pov·is ir·i tre
          mal·proksim·en ; la alud·it·a person·o est·as individu¹·o, kun kiu mi
          hav·as kalkul·on por sald¹·i ; ĉiu+tag·e oni vid·as du individu¹·ojn,
          kiu·j hav·as nenio·n komun·an, kaj tamen kiu·j prezent·as fizionomi¹·on
          kaj skrib-manier·on preskaŭ ident¹·ajn ;  ia plat+naz·a,
          fulg·e~nigr·a individu¹·o, kiu, ŝajn·e, ven·is rekt·e el la Gehen⁽⁺⁾·o .
          {figur·o^1} , {ul·o}

individu¹·a

          Propr·a al individu¹·o, person·a, apart·a: individu¹·a arbitr·a vol·o ;
          parol·o est·as ag·o individu¹·a ; neniam la individu¹·a vort-proviz·o
          egal·as al la tut·a vort·ar·o de iu lingv·o ; individu¹·a anim·o nepr·e
          dev·as, laŭ li·a filozofi¹·o […] est·i esenc·e en plen~harmoni¹·o kun la
          tut·aĵ·o ; agrikultur⁽⁺⁾·a kamp·ar·an·a kolektiv³·o, plej+part·e
          anstataŭ·ig·int·a en USSR la antaŭ·an individu¹·an et+mastr·um·on ;
          individu¹·a membr·o-abon·ant·o de UEA ; en 1965 konsider·ind·e vast·iĝ·is
          la inter·naci·a individu¹·a kaj kolektiv³·a korespond·ad·o ; la artikol·olamontr·as, ke ni parol·as pri objekt·o individu¹·e difin·it·a .
          {person·a^1} , {propr·a^1} , {subjektiv²·a^1} , {unu·op·a}

individu¹·ec·o

          La ec·ar·o disting·ant·a individu¹·on de la norm²·o; la inklin·o el·montr·i
          disting·an kondut·on:  hav·is tut·e ali·an individu¹·ec·on ol la
          edz·o ; de~post tiu tag·o la individu¹·ec·o de Fradeko mal·aper·is ; la
          teori·o pov·as nur esplor·i la fundament·ajn princip·ojn, […] las·ant·e
          al la individu¹·ec·o de la art·ist·o larĝ·an kamp·on de aktiv·ec·o ; la
          individu¹·ec·o de la iniciat·int·o ia+manier·e perd·iĝ·as en la komun·a
          lingv·a aktiv·ec·o de la soci³·a grup·o . {karakter·o} , {propr·ec·o^1} ,
          {signatur⁽⁺⁾·o}

individu¹·ism·o

          {Doktrin¹·o} , laŭ kiu ĉiu hom·o dev·as ag·i kaj viv·i por propr·a,
          individu¹·a cel·o, sen·de·pend·e de ali·aj hom·oj kaj konsent·i al la
          soci³·aj neces·oj kaj al kun·ag·ad·o nur laŭ propr·a decid·o: pro si·a
          individu¹·ism·o, la unu·aj esperant·ist·oj kontraŭ·star·is al ia pli
          firm·a organiz¹·iĝ·o, tim·e atend·ant·e de tio aŭtoritat·ec·ajn ŝanĝ·ojn
          en la lingv·o ; el la et~burĝ·oj, kun si·a tip¹·a individu¹·ism·o, kiu·j
          al·iĝ·is nun al la Mov·ad·o, mult·aj komplet²·ig·is per Esperant·o si·an
          kolekt·on da mani¹·oj ; mit¹·o, kiu·n ni kre·as pri [tiu·j atlet·oj] kiel
          glor·it·aj ikon⁽⁺⁾·oj de individu¹·ism·o .

individu¹·ist·o

          Adept¹·o de individu¹·ism·o: la an·oj de tiu societ·o nom·as si·n
          individu¹·ist·oj! ĉu ili ne vid·as la paradoks·on ?

   [artikol-versi⁹·o: 1.27 2023/11/19 10:22:12 ]
     __________________________________________________________________