vidu ankaŭ la klarigojn
inklin⭑·/·a
inklin⭑·a
Moder⭑·e vol⭑·ant·a kaj⭑ anim⭑·e {pret⭑·a} , al·tir⭑·at·a al⭑ io: mi ne⭑ mir⭑·us,
se⭑ vi komenc⭑·us dis·romp⭑·i spegul⭑·ojn kaj⭑ vitr⭑·ojn de⭑ fenestr⭑·oj […] —
mi est⭑·us sufiĉ⭑·e inklin⭑·a por⭑ tio ĉi⭑ ; eĉ⭑ la⭑ plej⭑ bon⭑·a hom⭑·o ne⭑
pov⭑·as est⭑·i en⭑ ĉiu moment⭑·o […] inklin⭑·a por⭑ plen⭑·um·ad·o de⭑ bon⭑·aj
far⭑·oj ; ĉu⭑ vi est⭑·as inklin⭑·a atent⭑·i mi⭑·an konsil⭑·on ?
est⭑·is […] pli⭑ inklin⭑·a sekv⭑·i ali⭑·ajn ol⭑ konduk⭑·i mem⭑ ; inklin⭑·a al⭑
la⭑ bel⭑·aj kaj⭑ nobl⭑·aj afer⭑·oj ; inter⭑ la⭑ aŭskult⭑·ant·oj trov⭑·iĝ·as
person⭑·oj pli⭑ aŭ⭑ mal·pli⭑ inklin⭑·aj al⭑ la⭑ orator¹·o . {em⭑·a} {favor⭑·a} ,
{liber⭑+vol⭑·a} , {prefer⭑·e} , {volont⭑·e}
inklin⭑·i
(ntr)
Est⭑·i inklin⭑·a, hav⭑·i, sent⭑·i inklin⭑·on al⭑: ĉiam⭑ pli⭑ mi inklin⭑·as al⭑
virt⭑·ul·oj ; ekzist⭑·as ankaŭ⭑ orator¹·oj, kiu·j, ĉu⭑ pro⭑ ekscit⭑·iĝ·o ĉu⭑
pro⭑ ali⭑·a kaŭz⭑·o, inklin⭑·as parol⭑·i per⭑ la⭑ plej⭑ alt⭑·aj ton⭑·oj de⭑ si⭑·a
voĉ⭑·o ; ekzist⭑·as du⭑ profesi⭑·oj, al⭑ kiu·j angl⭑·a hom⭑·o jam⭑ de·nask⭑·e
inklin⭑·as: la⭑ nav¹·ig·ad·o kaj⭑ la⭑ teks⭑-industri⭑·o ; la⭑ fund⭑·a idealism³·o
ne⭑ tiel⭑ komplet²·e for·putr⭑·is, kiel⭑ li mem⭑ inklin⭑·us pens⭑·i ; la⭑
franc⭑·a jun⭑·ul·ar·o mal·mult⭑·e inklin⭑·is lern⭑·i la⭑ inter·naci⭑-lingv⭑·on ;
vulkan⭑-krater⭑·o inklin⭑·as al⭑ ŝtop⭑·iĝ·o, est⭑·iĝ·as prem⭑·o, kiu fin⭑·e
kaŭz⭑·as pli⭑ aŭ⭑ mal·pli⭑ spektakl¹·an eksplod⭑·on . {em⭑·i} {bon⭑~vol⭑·i} ,
{favor⭑·i} , {prefer⭑·i}
inklin⭑·o
1.
Moder⭑·a vol⭑·o kaj⭑ anim⭑·a pret⭑·ec·o, al·tir⭑·o al⭑ io: la⭑ popol⭑·o hav⭑·as
inklin⭑·on al⭑ mal·bon⭑·o ; ni, sent⭑·ant·e por⭑ vi kor⭑·an inklin⭑·on,
volont⭑·e tiam⭑ divid⭑·us kun⭑ vi ; mi cert⭑·e hav⭑·as la⭑ inklin⭑·on
frenez⭑·iĝ·i! ! terur⭑·a est⭑·as vi⭑·a inklin⭑·o al⭑ la⭑ milit⭑·o ; mi neniam⭑
sent⭑·is inklin⭑·on sid⭑·iĝ·i sur⭑ rand⭑·on de⭑ put⭑·o ; la⭑ idili⭑·a paŝt⭑·ist·in·o
hav⭑·as […] magnet⭑·an inklin⭑·on al⭑ la⭑ mon⭑·uj·o de⭑ si⭑·a paŝt⭑·ist·o ; mi
sent⭑·as en⭑ mi⭑·a kor⭑·o inklin⭑·on por⭑ vi ; kiam⭑ mi zorg⭑·e sond³·as [mi⭑·an
kor⭑·on] mi apenaŭ⭑ trov⭑·as en⭑ ĝi ia·n rest⭑·aĵ·on de⭑ riproĉ⭑·ind·a inklin⭑·o
; dezir⭑·o kaj⭑ inklin⭑·o ordon⭑·on ne⭑ obe⭑·as ; infan⭑·a inklin⭑·o rest⭑·as
ĝis⭑ la⭑ fin⭑·o . {em⭑·o} , {instinkt¹·o} , {tendenc¹·o} , {volont⭑·ec·o}
2.
(de⭑ {rekt⭑·o} , rilat⭑·e tia·n ort⁸·an unu⭑+norm²·an koordinat⁽⁺⁾-sistem⭑·on , ke⭑ ne⭑ direkt⭑·as la⭑ rekt⭑·on) La⭑ konstant⭑·a {rilat⭑·o} de⭑
la⭑ diferenc⭑·o de⭑ {ordinat⁽⁺⁾·oj} de⭑ du⭑ punkt⭑·oj de⭑ la⭑ rekt⭑·o al⭑ la⭑
diferenc⭑·o de⭑ ili⭑·aj {abscis⁽⁺⁾·oj} ; simb. : la⭑ kartezi⁽⁺⁾·a ekvaci²·o de⭑ rekt⭑·o kun⭑ inklin⭑·o
est⭑·as de⭑ la⭑ tip¹·o ; la⭑ inklin⭑·o egal⭑·as al⭑ la⭑ {tangent²·o}
de⭑ la⭑ angul⭑·o inter⭑ la⭑ abscis⁽⁺⁾·a aks⭑·o kaj⭑ la⭑ koncern⭑·a rekt⭑·o.
{angul⭑·a koeficient¹·o}
inklin⭑·ig·i
(tr)
Ig⭑·i inklin⭑·a: ĉiu, kiu·n inklin⭑·ig·is li⭑·a spirit⭑·o, al·port⭑·is la⭑
ofer⭑-don⭑·on ; vi⭑·a orel⭑·o atent⭑·e aŭskult⭑·os saĝ⭑·on kaj⭑ vi⭑·an kor⭑·on vi
inklin⭑·ig·os al⭑ kompren⭑·ad·o ; la⭑ knab⭑·o koncern⭑·e akv⭑·on est⭑·is eĉ⭑ tia
tim⭑·em·ul·o, ke⭑ est⭑·is ne⭑ ebl⭑·e inklin⭑·ig·i li·n pren⭑·i en⭑ somer⭑·o ban⭑·on
ĉe⭑ la⭑ mar⭑-bord⭑·o ; li⭑·a sek⭑·a kaj⭑ komik¹·a manier⭑·o […] inklin⭑·ig·is li·n
est⭑·i mal·kovr⭑·it·a kaj⭑ pli⭑ parol⭑·em·a ; ŝi komenc⭑·is inklin⭑·ig·i ŝi·n al⭑
ripoz⭑·o, neces⭑·a post⭑ la⭑ sen·dorm⭑·e pas⭑·ig·it·a nokt⭑·o . {klin⭑·i} ,
{tir⭑·i} .
inklin⭑·iĝ·i
Iĝ⭑·i inklin⭑·a: mi inklin⭑·iĝ·as sekv⭑·i vi⭑·an konsil⭑·on; ili⭑·a kor⭑·o
inklin⭑·iĝ·is al⭑ , ĉar⭑ ili dir⭑·is: Li est⭑·as ni⭑·a frat⭑·o ;
la⭑ prefer⭑·o inklin⭑·iĝ·is al⭑ la⭑ tut⭑·e nov⭑·a lingv⭑·o-projekt⭑·o Id⁽⁺⁾·o .
mal·inklin⭑·a
Sent⭑·ant·a natur⭑·an mov⭑·on de⭑ la⭑ anim⭑·o for·puŝ⭑·ant·an de⭑ io:
aspekt¹·is mal·gaj⭑·a kaj⭑ en·pens⭑·a, kaj⭑ vid⭑·ebl·e mal·inklin⭑·a parol⭑·i ; li
est⭑·is mal·inklin⭑·a mal·kaŝ⭑·i si⭑·ajn plej⭑ intern⭑·ajn sent⭑·ojn al⭑ iu el⭑
ili ; mal·inklin⭑·a por⭑ plen⭑·um·ad·o de⭑ kompat⭑·em·aj far⭑·oj ; mi […] tut⭑·e
ne⭑ est⭑·as mal·inklin⭑·a ek·sci⭑·i io·n de⭑ la⭑ mister⭑·oj de⭑ super⭑·a mond⭑·o .
{abomen⭑·ant·a} , {mal·em⭑·a}
mal·inklin⭑·i
(ntr)
Est⭑·i mal·inklin⭑·a: mi mal·inklin⭑·is pri·silent⭑·i aŭ⭑ vual⭑·i io·n ajn⭑ mi·n
kulp⭑·ig·ant·an ; koher⁹·a, sed⭑ fakt¹·e mal·ĝust⭑·a rezon¹·aĵ·o, kiu·n hom⭑·o
sen·konsci⭑·e uz⭑·as por⭑ klar⭑·ig·i al⭑ si io·n, kio·n li mal·inklin⭑·as vid⭑·i
ekzakt⁴·e ; la⭑ konservativ³·a burokrati⁽⁺⁾·o ankoraŭ⭑ mal·inklin⭑·is
komplet²·e frakas⭑·i la⭑ tut⭑·an Mov⭑·ad·on .
mal·inklin⭑·o
Spontane³·a {mal·em⭑·o} , ne·dezir⭑·o: mi neniam⭑ pli⭑ sent⭑·is mi⭑·an natur⭑·an
mal·inklin⭑·on al⭑ mensog⭑·ad·o, ol⭑ dum⭑ mi verk⭑·is la⭑ Konfes⭑·ojn ; la⭑
juvel⭑·ist·o en⭑ tiu rid⭑·ad·o vid⭑·ebl·e trov⭑·is konfirm⭑·on de⭑ si⭑·aj tim⭑·oj
kaj⭑ mal·inklin⭑·oj ; li ne⭑ pov⭑·is dub⭑·i, ke⭑ ekzist⭑·as inter⭑
kaj⭑ reciprok⭑·a mal·inklin⭑·o, aŭ⭑ eĉ⭑ efektiv⭑·a mal·amik⭑·ec·o ;
konsider⭑·ant·e tamen⭑ la⭑ rifuz⭑·on de⭑ kiel⭑ moment⭑·an
mal·inklin⭑·on […], li turn⭑·is si·n al⭑ la⭑ sklav⭑-in⭑·o .
kor⭑-inklin⭑·i
Hav⭑·i am⭑·an, tener⁸·an, kor⭑·e bon⭑+vol⭑·an inklin⭑·on al⭑...: tiu+temp⭑·e mi
tiom⭑ inklin⭑·is al⭑ vi, sed⭑ vi ne⭑ akcept⭑·is mi⭑·an am⭑·on .
kor⭑-inklin⭑·o, kor⭑·a inklin⭑·o
Am⭑·a inklin⭑·o: tiel⭑ sam⭑·e ni, sent⭑·ant·e por⭑ vi kor⭑·an inklin⭑·on,
volont⭑·e tiam⭑ divid⭑·us kun⭑ vi [...] ni⭑·ajn propr⭑·ajn anim⭑·ojn, ĉar⭑ vi
far⭑·iĝ·is por⭑ ni tre⭑ kar⭑·aj ; mi est⭑·us am⭑·int·a la⭑ hom⭑·ojn spit⭑·e ili·n
mem⭑, nur⭑ ĉes⭑·ant·e est⭑·i [am⭑·em·aj] ili pov⭑·is el·ŝov⭑·iĝ·i el⭑ mi⭑·a
kor⭑-inklin⭑·o .
kor⭑-inklin⭑·iĝ·i
(ntr)
Sent⭑·i kor⭑-inklin⭑·on, am⭑·an bon⭑~vol⭑·on al⭑...: ili kor⭑-inklin⭑·iĝ·is unu⭑ al⭑
la⭑ ali⭑·a ; tiu·j, al⭑ kiu·j mi komplez⭑·is, kor⭑-inklin⭑·iĝ·is al⭑ mi eĉ⭑ pli⭑
pro⭑ dank⭑·em·o, ol⭑ pro⭑ interes⭑·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.44 2023/11/19 10:22:13 ]
__________________________________________________________________