vidu ankaŭ la klarigojn
instru·/·i

instru·i

   (x)

   1.
          Trans·don·i al iu scienc·ajn metod¹·ajn kon·ojn  util·ajn preciz·ajn
          sci·ojn: oni instru·is gramatik·on, dialektik²·on kaj retorik¹·on ; ili
          intenc·is mi·n instru·i pri si·a lingv·o ; la Etern·ul·o ordon·is
          instru·i al vi la leĝ·ojn ; instru·i disting·i inter sankt·aĵ·o kaj
          ne·sankt·aĵ·o ; kiu·jn do objekt·ojn vi pov·as kaj dezir·as instru·i ?
          mi vol·us instru·i la komenc·ojn de histori·o, de geografi·o, de la
          histori·o de ni·a literatur·o ; por ke la instru·it·aj lingv·ist·oj
          pov·u tuj kompren·i la tekst·on ; la instru·it·a mond·o ; tre alt·e
          instru·it·a hom·o ; tia·j instru·it·aj (de instru·it·ul·o) parol·oj tre
          impon¹·as . {eduk·i} , {lern·ig·i}

   2.
          Metod¹·e {ekzerc·i} iu·n en iu art·o, okup·o kc: li instru·as mi·ajn
          brak·ojn streĉ·i paf-ark·on ; li instru·is al ili la ĉas·ad·on ; nun vi
          instru·is al mi la art·on, kiel mi dev·as vi·n turment·i ; vir·in·oj
          instru·is al mi saĝ·on kaj prudent·on ; al la fiŝ·o ne instru·u
          naĝ-art·on . {trejn⁸·i}

   3.
          {Montr·i} al iu preciz·e kiel ag·i, kondut·i: mi instru·os vi·n, kio·n
          vi dev·as parol·i ; mi al ili ĉiu·j instru·is disciplin²·on ; se vi
          kontraŭ·parol·os al mi, mi vi·n instru·os, kio est·as mok·i ni·n .
          {mentor²·i}

   4.
          (p.p. okaz·aĵ·oj) {Montr·i} al iu la laŭ·cel·an kondut·on: tio
          instru·os al vi sin⁸+gard·em·on ; mi instru·os al vi, kio est·as tim·o ;
          instru·as mizer·o manĝ·i pan·on sen buter·o ; ni·n instru·as erar·o,
          kiu·n far·as najbar·o ;  mal·saĝ·ul·on spert·o instru·os .
          {instrukci·i}

instru·a

   1.
          Instru·ant·a, plen·a je instru·oj: instru·a verk·o ; oni pet·as mi·n
          dis·pel·i la enu·on […] per instru·a histori·o ; vi est·os terur·il·o,
          instru·a ekzempl·o kaj mok·at·aĵ·o ; labirint¹·o da instru·aj montr·oj
          kaj fakt¹·oj tut·e ne kon·at·aj ; mi·a edz·iĝ·o est·as instru·a lecion·o
          por ĉiu·j kamp·ul·oj, kiu·j vol·as lev·iĝ·i super si·an stat·on .
          {instru-plen·a}

   2.
          Rilat·a al instru·ad·o: instru·a seĝ·o (posten·o) de praktik·a filozof¹·o
          ; la libr·oj […] konsist·ig·as la instru·an material·on ; al la bord·o
          de  si·n apog·is instru·a ŝip·o . {pri·instru·a}

instru·o

   1.
          Tio, kio·n oni instru·as; {Instru·aĵ·o} : laŭ la instru·o, kiu·n ili
          don·os al vi, kaj laŭ la decid·o, kiu·n ili dir·os al vi, ag·u ; li
          trans·skrib·u al si kopi·on de ĉi tiu instru·o en libr·on ; el la
          temp·o pas·int·a ni ĉerp·u instru·on por la temp·o ven·ont·a ; la
          hilel⁽⁺⁾·ism·o est·as instru·o, kiu […] don·as al li la ebl·on evit·i ĉia·n
          mal·ver·ec·on ; da scienc·oj li en·kapt·is sen·mezur·an amas·eg·on, sed li
          el·met·as instru·ojn kun tia flam·ec·o, ke li perd·as la kap·on ; pren·u
          tio·n ĉi kiel instru·o, por en est·ont·ec·o rigard·i la afer·ojn kun
          pli kompat·a kaj pli saĝ·a okul·o ; kan·o (bat·ad·o) kaj instru·o don·as
          saĝ·on ; la buŝ·o de saĝ·ul·oj sem·as instru·on ; aŭskult·i la
          instru·ojn de la viv·o , de la histori·o; tiu ĉi terur·a ekzempl·o
          serv·u al vi kiel instru·o . {instrukci·o^1} , {lecion·o^1.a} ,
          {apolog¹·o} , {dogm·o} , {epifonem⁽⁺⁾·o} , {predik·o}

   2.
          {Instru·ad·o} : mi sci·as la pentr·ad·on tiom, ke mi pov·us don·i
          instru·on pri ĝi·aj plej element¹·aj regul·oj ; la viv·o mem don·os al
          ili la neces·an instru·on ; lingv·o-instru·o […] por student·oj de
          ĉiu·j fakultat¹·oj ; religi·a instru·o instig·as al religi·a mal·toler·o
          ; laŭ·leĝ·e est·as permes·it·a nur ne·dev·ig·a instru·o .

instru·ad·o

          Ag·o, {art·o} de tiu, kiu instru·as: la hom-amas·oj mir·eg·is pri li·a
          instru·ad·o ; li admon·is ili·n si·n gard·i […] kontraŭ la instru·ad·o
          de la Farise⁽⁺⁾·oj kaj Saduke⁽⁺⁾·oj. ; instru·ad·o de retorik¹·o kiel art·o ;
          est·is ne·mult·e da met·o-dik·o en li·a instru·ad·o, sed la lern·ant·oj
          ĝu·is ; li aŭd·is en Ostriano la instru·ad·on kaj rakont·on de la
          apostol¹·o ; „kio est·as al vi mal·agrabl·a, tio·n ne far·u al
          ceter·aj“, tiel li resum⁽⁺⁾·is la tut·an instru·ad·on ; la ministr¹·o de
          la publik·a instru·ad·o .

instru·aĵ·o

          Kon·o, sci·o, material·o por instru·i: ebl·is lern·i […] dis·divid·i
          instru·aĵ·ojn laŭ teori·oj de la kogn⁽⁺⁾·a scienc·o kaj aranĝ·i bon·an
          kaf·o-paŭz·on ; ili·aj instru·aĵ·oj tut·e ne plu kongru⁽⁺⁾·as kun ili·a
          bibli¹·o ; Andre⁽⁺⁾·o  lig·is ĉiu·n instru·aĵ·on al agrabl·a, amuz·a
          tra·viv·aĵ·o ; la baz¹·a Esperant·o-sci·o akir·at·a per tiu ĉi metod¹·o
          est·as tre konven·a kiel instru·aĵ·o minimum³·a ; tio est·as teologi¹·a
          vid-punkt·o li·a, ne neces·e instru·aĵ·o de la eklezi¹·o . {admon·o} ,
          {lecion·o} , {predik·o}

instru·ej·o

          {Lern·ej·o} ; salon·o ekip²·it·a por instru·ad·o: instru·ej·o, kongres·ej·o
          mal·ferm·os si·ajn pord·ojn ; la Eŭrop·aj Lern·ej·oj est·as specif⁹·aj
          instru·ej·oj, fond·it·aj antaŭ pli ol 60 jar·oj por don·i eduk·on al la
          et·ul·oj de eŭrop·aj funkci¹·ul·oj ; ĉiu·j kolekt·iĝ·is silent·e en la
          grand·a instru·ej·o ; ĉiu instru·ej·o, ĉu unu+grad·a, ĉu du·a+grad·a,
          dispon·as pri ar·oj da plej modern¹·aj elektronik⁸·aj ekip²·aĵ·oj ; dum
          40 jar·oj en divers·aj instru·ej·oj mi kutim·isĉu bon·e, ĉu mal·bon·esuveren⁽⁺⁾·i . {aŭditori²·o} , {klas-ĉambr·o} , {preleg⁸·ej·o}

instru·iĝ·i

   (ntr)

          ·i instru·it·a: mult·aj ĉe·est·as parol·ad·on, ĉar ili dezir·as
          instru·iĝ·i kaj ĝu·i la orator¹·aĵ·on ; ili baldaŭ lern·is far·i
          ĉiuspecojn da objekt·oj el kan·o […], ili ĉio·n far·is lert·e, post
          kiam instru·iĝ·is ; instru·iĝ·u, juĝ·ist·oj de la ter·o ! tradici¹·e
          knab·in·oj ne tiom bon·e instru·iĝ·is kiom knab·oj kaj do mal·mult·as
          vir·in·oj ekzempl·e en ofic·aj kaj reg·ist·ar·aj posten·oj .

instru·ist·o

          Hom·o, kiu profesi·e instru·as: disĉipl³·o ne est·as super si·a
          instru·ist·o, sed perfekt·ig·it·e, ĉiu est·os kiel li·a instru·ist·o ; la
          fil·o de la pastr·o est·is dom·a instru·ist·o en la kastel·o ; la
          instru·ist·o rimark·is, ke ŝi sekv·as la instru·ad·on kun tia atent·o,
          kiel preskaŭ neniu el la ali·aj knab·in·oj ; la instru·ist·o pren·is
          krajon·on kaj sur la alabastr¹·a mur·o komenc·is skrib·i la alfabet·on
          ; la patr·o, instru·ist·o de vilaĝ·a lern·ej·o .

instru·it·ec·o

          Tut·o de la akir·it·aj kon·oj, sci·oj; stat·o de instru·it·a hom·o: li ne
          posed·is tiel sam·an mir·eg·ind·an instru·it·ec·on kiel la du ali·aj ;
          Klar·o ĉiam sent·is li·an super·ec·on en la instru·it·ec·o ; mi ne
          pens·as, ke mi·a talent·o por pentr·ad·o est·as grand·a, kaj la
          instru·it·ec·o, kiu·n mi hav·as en ĝi, tut·e ne pov·as est·i nom·at·a alt·a
          ; malgraŭ li·a bon·eg·a instru·it·ec·o, li·aj lert·ec·o kaj sprit·ec·o, li·a
          filozofi¹·o est·as la filozofi¹·o de papili·o .

instru·it·ul·o

          {Kler·ul·o} : instru·it·ul·o entrepren·is grav·an scienc·an labor·on, sed
          ne hav·is la rimed·ojn por ĝi·n efektiv·ig·i ; la instru·it·ul·o el·ir·is
          sur la balkon¹·on, […] kaj apenaŭ la stel·oj ek·el·lum·is el la klar·a
          eter·o, li ek·sent·is nov·an viv·on ; kiel la instru·it·ul·oj sci·iĝ·is
          pri la nom·o de ĉiu stel·otio·n ĉi mi jam neniel pov·as kompren·i
          ; la hom·oj, kiu·j okup·as si·n je ĉia plej sen·cel·a kaj sen·util·a
          sen·senc·aĵ·o, se ĝi nur est·as en mod·o kaj konform·a al la rutin¹·aj
          ide·oj de la amas·o, ĝu·as [...] la honor·an nom·on de instru·it·ul·oj .

mal·instru·i

   (x)

          Sen·ig·i je antaŭ·e ricev·it·a ide·o, kutim·o, ag-manier·o, forges·ig·i,
          {de·kutim·ig·i} : al tiu knab·et·o oni mal·instru·os emoci³·on kaj
          plor·ad·on .

pri·instru·a

          Koncern·ant·a instru·ad·on, {didaktik²·a} , {pedagogi⁴·a} : pri·instru·a
          metod¹·o, program¹·o; pri·instru·a seĝ·o (katedr¹·o pri pedagogi⁴·o); li·aj
          publik·aĵ·oj pri kultur¹·aj, lok+histori·aj kaj pri·instru·aj problem¹·oj
          aper·is en [plur⁴·aj revu²·oj] . {instru·a^2}

mem·instru·it·o

          {Mem·lern·int·o} : ŝi est·is mal·jun·a kaj mem·instru·it·a .

moral¹-instru·o

          Instru·o pri la moral¹·aj dev·oj, pri la kondut·o: li far·is al li
          solid²·an moral¹-instru·on, klar·ig·is al li, kia·n terur·an mal·nobl·aĵ·on
          li far·is, kia mal·bon·a hom·o li est·as kaj kiel fort·e li merit·as
          pun·on ; sed ili ne aŭskult·is kaj ne al·klin·is si·an orel·on, sed
          obstin·ig·is si·an nuk·on, por ne aŭskult·i kaj por ne akcept·i
          moral¹-instru·on ; kaj kio·n dir·as la moral¹-instru·o? ― est·as pli bon·e
          kok·o-kri·i, ol est·i super·sat·ig·it·a kaj de·romp·iĝ·i . {moral¹·aĵ·o^2}
          {admon·o} , {lecion·o^1.a} de mor·oj, {predik·o}

instru-plen·a, instru·o-plen·a

          {Instru·a ^1} : li trov·is vi·an konversaci³·on tre interes·a, agrabl·a
          kaj instru·o-plen·a ; tre instru-plen·a enciklopedi²·et·o pri la event⁸·oj
          en la iam·a Ĉeĥoslovaki⁽⁺⁾·o ;  […] est·is antaŭ·diluv⁴·a
          patriark⁽⁺⁾·o, laŭ la instru-plen·a legend·o de la bibli¹·a Genez⁽⁺⁾·o,
          pra·av·o de Noao .

   [artikol-versi⁹·o: 1.141 2023/12/12 19:24:43 ]
     __________________________________________________________________