vidu ankaŭ la klarigojn
instrukci·/·o

instrukci·i

          Klar·ig·i al iu, kiel li ag·u: „ek·star·u“, ŝi instrukci·is ;
          leŭtenant·o  instrukci·is Janon akompan·i la infan·ojn al la
          kaŝ·ej·o ; la reg·ist·ar·o […] instrukci·is al la lern·ej·aj aŭtoritat·oj
          ĉiel ebl·ig·i lafakultativ⁽⁺⁾·aninstru·ad·on de Esperant·o ;
          abund³·aj klar·ig·oj instrukci·as, kiel util·ig·i la vort·ar·on kaj kiel
          kompren·i ĝi·ajn tre sintez²·ajn, sed ekstrem·e klar·ajn sign·ojn ;
          Tor⁽⁺⁾·o met·is la fel·ojn de la kapr·oj ĉe la ali·a flank·o de la fajr·o
          kaj instrukci·is al la bien·ul·o kaj li·aj dom·an·oj, ke ili ĵet·u la
          ost·ojn sur la fel·ojn ; {preskrib⁸·i}

instrukci·o

   1.
          {Klar·ig·o} pri laŭ·cel·a kondut·o  uz-manier·o, kutim·e en form·o de
          tekst·o: ĉiu·j viv·ant·oj, ĉu animal⁸·oj, plant·oj, fung·oj, bakteri²·oj,
           protobakterioj, port·as la instrukci·ojn de si·a viv·o en la
          gen⁹·oj .

        a)
                Tut·o da ordon·oj kaj klar·ig·oj don·it·aj de super·ul·o al sub·ul·o
                pri ag-manier·o  konduk·o de afer·o: don·i al ambasador¹·o
                sekret·an instrukci·on; li ricev·is preciz·ajn instrukci·ojn
                kaj detal·ojn pri la lok·o, kie tiu·j paper·oj trov·iĝ·as ; laŭ
                la ordon·o de la Etern·ul·o ili rest·ad·is tend·ar·e, kaj laŭ la
                ordon·o de la Etern·ul·o ili el·mov·iĝ·ad·is, ili plen·um·ad·is la
                instrukci·on de la Etern·ul·o, konform·e al tio, kiel la
                Etern·ul·o ordon·is per Mose⁽⁺⁾·o ; ofic·a instrukci·o (pri·skrib·o
                de dev·oj kaj ag-manier·o por ofic·ist·o plen·um·ant·a koncern·an
                ofic·on); mi ĵus ricev·is telegram¹·on de ni·a ofic·ej·o, kun
                instrukci·oj, ke mi tuj ir·u al Stokholm⁽⁺⁾·o por intervju³·i ni·an
                agent¹·on ; la advokat¹·o ven·is […] por ricev·i instrukci·ojn
                pri star·ig·o de polic·a serĉ·ad·o .

        b)
                Klar·ig·oj kiel uz·i  aplik³·i var⁴·on, aparat¹·on, rimed·on ktp,
                don·it·aj de kompetent·a  respons⁽⁺⁾·a person·o  instanc²·o
                (plej oft·e, de la aŭtor·o, fabrik·int·o ktp): zorg·e sekv·u la
                instrukci·on pres·it·an sur la skatol·o; la instrukci·oj
                delikat·e instru·is kiel tremp·i ili·n kaj […] kuŝ·ig·i
                sub·umbilik·en ; la komenc·aj paĝ·oj de la verk·o don·as
                en·scen·ig·ajn instrukci·ojn kaj gvid·on por la aktor¹·oj ;
                baldaŭ aper·os la instrukci·o pri la aplik³·ad·o de tiu nov·a
                leĝ·o; sekv·u la verk·oj, kun la aŭtor·a uz·--instrukci·oBon·an
                leg·ad·on!“ ; kiu antaŭ·e leg·is la instal²·--instrukci·on, ne
                renkont·os menci³·ind·ajn problem¹·ojn .

          Rim.: En iu·j lingv·oj oni prefer·as uz·i tiu·n vort·on plur⁴+nombr·e, 
          se tem·as pri unu dokument·o; la kutim·a manier·o en Esperant·o est·as
          uz·i unu-nombr·on en simil·aj okaz·ojkppantalon·otond·il·o“,
          por kiu·j mult·aj naci-lingv·oj simil·e hav·as nur plur⁴+nombr·an form·on.
          {direkt·o^2} , {direktiv⁽⁺⁾·o} , {konsil·o}

   2.
          {Komand·o^3.a} (maŝin·a).

instrukci·iĝ·i

   (ntr)

          Ek·kon·i, akcept·i instrukci·on: mi dev·as ir·i la ĉef·sid·ej·on de l'
          Revoluci¹·a Parti·o por instrukci·iĝ·i .

   [artikol-versi⁹·o: 1.34 2023/12/04 09:28:20 ]
     __________________________________________________________________