insult⭑·/·i

insult⭑·i

   (tr)

          Mal·dec⭑·e ag⭑·i kontraŭ⭑ iu per⭑ ofend⭑·aj parol⭑·oj: li koler⭑·as kaj⭑
          insult⭑·as ; kiam⭑ pas⭑·ant·o jam⭑ trink⭑·is, li la⭑ put⭑·on insult⭑·as la⭑
          patr⭑·in·o ŝi·n insult⭑·as, ke⭑ ŝi ne⭑ vol⭑·as labor⭑·i; ŝi⭑·a patr⭑·in·o
          insult⭑·is ŝi·n, kial⭑ (demand⭑·ant·e kial⭑) ŝi re·ven⭑·is tiel⭑ mal·fru⭑·e ;
          ne⭑ rapid⭑·u insult⭑·i, vol⭑·u aŭskult⭑·i. {humil⭑·ig·i} , {mal·laŭd⭑·i} ,
          {ofend⭑·i} , {riproĉ⭑·i}

insult⭑·o

          Vort⭑·oj, per⭑ kiu·j oni insult⭑·as: super·ŝut⭑·i, super·ĵet⭑·i iu·n per⭑
          insult⭑·oj; insult⭑·o ne⭑ al·glu⭑·iĝ·as ; insult⭑·aj parol⭑·oj. {sur·vang⭑·o}

insult⭑·aĵ·o

          Cel⭑·o de⭑ insult⭑·ad·o: ni far⭑·iĝ·is mok⭑·at·aĵ·o kaj⭑ insult⭑·aĵ·o por⭑ ni⭑·aj
          ĉirkaŭ⭑·ant·oj .

insult⭑·em·a

          Volont⭑·e insult⭑·ant·a.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2023/11/19 10:22:13 ]
     __________________________________________________________________