integr⁽⁺⁾·/·a

integr⁽⁺⁾·a

   1.
          Kiu prezent⭑·as unu⭑ koher⁹·an ne·dis⭑·ig·ebl·an tut⭑·on, harmoni¹·an en⭑ si⭑·aj
          part⭑·oj: {integr⁽⁺⁾·a cirkvit⁸·o} ; la⭑ poem¹·o, laŭ⭑ modern¹·aj kriteri²·oj,
          est⭑·as long⭑·a ... tamen⭑ ĝi hav⭑·as mal·oft⭑·an integr⁽⁺⁾·on ; estr⭑·ar·o pov⭑·as
          est⭑·i efik⭑·a nur⭑, se⭑ ĝi est⭑·as integr⁽⁺⁾·a team⁽⁺⁾·o ; sol⭑·e en⭑ Kebeki⁽⁺⁾·o la⭑
          kebeki⁽⁺⁾·an·oj etn⁹·e form⭑·as integr⁽⁺⁾·an naci⭑·on ; ili ĉiel⭑ atent⭑·u ke⭑ la⭑
          urb⭑·o est⭑·u nek⭑ tro⭑ mal·grand⭑·a nek⭑ tro⭑ grand⭑·a, sed⭑ preciz⭑·e sufiĉ⭑·e
          grand⭑·a por⭑ est⭑·i integr⁽⁺⁾·a ; la⭑ kirk⁽⁺⁾·o de⭑ la⭑ Sankt⭑·a Re·lev⭑·iĝ·o […]
          hav⭑·as 12 kolon⭑·ojn integr⁽⁺⁾·ajn kaj⭑ 6 mason⭑·it·ajn . {monolit⁽⁺⁾·a}

   2.
          Tut⭑·e komplet²·a; el⭑ kiu oni for·pren⭑·is neniu·n part⭑·on: integr⁽⁺⁾·a
          kvant⭑·o, sum⭑·o, liver⭑·aĵ·o; organiz¹·aĵ·o por⭑ integr⁽⁺⁾·a evolu²·o ; almenaŭ⭑
          67 % de⭑ la⭑ hom⭑·oj posed⭑·as en⭑ si⭑·a bibliotek¹·o integr⁽⁺⁾·an bibli¹·on, sed⭑
          mal·pli⭑ ol⭑ 10 % el⭑ ĝi ĉerp⭑·as io·n medit⭑·an ; konserv⭑·i la⭑ integr⁽⁺⁾·ec·on
          de⭑ la⭑ land⭑·o; la⭑ integr⁽⁺⁾·ec·o de⭑ depon³·aĵ·o. manĝ⭑·u […] past⭑·aĵ·ojn kaj⭑
          riz⭑·on, prefer⭑·ant·e eventual¹·e la⭑ integr⁽⁺⁾·ajn (tut⭑+grajn⭑·ajn) .

   3.
          (p.p. {ring⭑·o} ) Sen⭑ {nul⭑-divizor⁽⁺⁾·oj} : korp⭑·o est⭑·as integr⁽⁺⁾·a ring⭑·o;
          fini⁽⁺⁾·a, komut⁽⁺⁾·ec·a, unu⭑+hav⭑·a, integr⁽⁺⁾·a ring⭑·o est⭑·as korp⭑·o.

          Rim.: Anstataŭ⭑ „integr⁽⁺⁾·a ring⭑·o“ trov⭑·iĝ·as ankaŭ⭑ „integr⁽⁺⁾·ec·a
          domajn⁽⁺⁾·o“, ekz-e en⭑ , kiu paŭs⁽⁺⁾·as simil⭑·ajn naci⭑+lingv⭑·ajn form⭑·ojn.
          Oni ĉiu+okaz⭑·e ne⭑ konfuz⭑·u la⭑ radik⭑·on „integr“ kun⭑ la⭑ homonim¹·o, kiu
          signif⭑·as „integral“ kaj⭑ ne⭑ traduk⭑·u „integr⁽⁺⁾·ec·a domajn⁽⁺⁾·o“ per⭑
          „region⭑·o de⭑ integral⁽⁺⁾·ad·o“!

   4.
          {Ne·for·pren⭑·ebl·a} , {esenc⭑·a} : en⭑ la⭑ en·konduk⭑·o ĉi⭑-foj⭑·e est⭑·as
          sub·strek⭑·it·e, ke⭑ Kosov⁽⁺⁾·o plu⭑ rest⭑·as integr⁽⁺⁾·a part⭑·o de⭑ Serbi⁽⁺⁾·o ;
           prognoz¹·as, ke⭑ „komput⁹·il·oj, ret⭑-pirat¹·oj, virus⁹·oj kaj⭑
          troj⁽⁺⁾·an·aj ĉeval⭑·oj est⭑·os integr⁽⁺⁾·aj part⭑·oj de⭑ intern⭑·aj kaj⭑
          inter·naci⭑·aj konflikt²·oj“ .

          Rim.: Ĉi⭑ tiu signif⭑·o integr⁽⁺⁾·a^4 est⭑·as ne·mal·oft⭑·a en⭑ Esperant⭑·o pro⭑
          la⭑ influ⭑·o de⭑ kelk⭑·aj naci⭑-lingv⭑·oj, tamen⭑ ĝi mal·akord¹·as kun⭑ la⭑
          ceter⭑·aj, pli⭑ grav⭑·aj signif⭑·oj, kaj⭑ est⭑·as mis·gvid⭑·a por⭑ la⭑
          esperant⭑·ist·oj en⭑ kies⭑ ge·patr⭑·a lingv⭑·o ĉi⭑ tiu mal·logik¹·aĵ·o ne⭑
          ekzist⭑·as. Ceter⭑·e, la⭑ PIV-oj ĝi·n ja⭑ ignor²·as.

integr⁽⁺⁾·i

   1.
          (ntr)
          Est⭑·i integr⁽⁺⁾·a, kun·est⭑·i kiel⭑ integr⁽⁺⁾·aj part⭑·ojn de⭑ unu⭑ tut⭑·o: vi,
          alianc⁽⁺⁾·o de⭑ ŝtorm⁹·o kaj⭑ fajr⭑·o, kaj⭑ akv⭑·o kaj⭑ ĉio, | kio tensi⁽⁺⁾·e
          integr⁽⁺⁾·as en⭑ kresk⭑·o kaj⭑ fort⭑·o de⭑ l'⭑ viv⭑·o, | ĉiu·j
          lum⭑·--son⭑·--element¹·oj, kaj⭑ ĉio kun⭑ ĝi kombin⭑·it·a .

   2.
          (tr)
          {Integr⁽⁺⁾·ig·i} :  est⭑·as […] integr⁽⁺⁾·it·a en⭑ la⭑ makintoŝ⁽⁺⁾·a
          sistem⭑·o  ; etn⁹·aj popol⭑·oj […] integr⁽⁺⁾·it·aj (oft⭑·e mal·volont⭑·e)
          en⭑ vast⭑·ajn super·ŝtat⭑·ojn .

          Rim.: Ĉi⭑ tiu·n form⭑·on natur⭑·ism·e prefer⭑·as PIV2, kvankam⭑ ĝi ne⭑
          est⭑·as akord¹·ig·ebl·a kun⭑ la⭑ adjektiv⭑·a ĉef·senc⭑·o (tiu de⭑ integr⁽⁺⁾·a). La⭑
          aŭtor⭑·oj de⭑ PIV1 pli⭑ klar⭑·e konsci⭑·is tio·n, kaj⭑ tial⭑ la⭑ matematik¹·an
          homonim¹·on {integr⁽⁺⁾·i} prezent⭑·is en⭑ apart⭑·a artikol⭑·o (ceter⭑·e, tiu·n
          senc⭑·on matematik¹·an pli⭑ sistem⭑·e kaj⭑ klar⭑·e esprim⭑·as {integral⁽⁺⁾·i} ).

integr⁽⁺⁾·ig·i

          Kun·ig⭑·i en⭑ unu⭑ koher⁹·an tut⭑·on: li (  ) el·pens⭑·is
          kaj⭑ propon⭑·is nov⭑·an teori⭑·on, kiu re⭑·e akord¹·ig·u la⭑ du⭑ mal·amik⭑·ajn
          tend⭑·ar·ojn kaj⭑ re⭑·e integr⁽⁺⁾·ig·u Sav⭑·--histori⭑·on kaj⭑ Mond⭑·--percept¹·on ;
          integr⁽⁺⁾·ig·i en⭑ la⭑ formal²·an instru⭑·ad·on, samkiel en⭑ la⭑ viv⭑-long⭑·an
          lern⭑·ad·on, la⭑ sci⭑·on, la⭑ valor⭑·ojn kaj⭑ la⭑ sci⭑-pov⭑·ojn, kiu·j neces⭑·as
          por⭑  viv⭑-manier⭑·o ; en⭑ la⭑ est⭑·ont·ec·o Ĉin⁹·a Radi⭑·o
          Inter·naci⭑·a plu⭑·a+paŝ⭑·e integr⁽⁺⁾·ig·os divers⭑·ajn riĉ⭑~font⭑·ojn kaj⭑ pen⭑·e
          trov⭑·os pli⭑ mult⭑·ajn kaj⭑ pli⭑ bon⭑·ajn ŝanc¹·ojn por⭑ dis·volv⭑·ad·o .

integr⁽⁺⁾·iĝ·i

          Kun·iĝ⭑·i form⭑·ant·e koher⁹·an tut⭑·on: oni dev⭑·as antaŭ⭑ ĉio integr⁽⁺⁾·iĝ·i al⭑
          si⭑·a ĉirkaŭ⭑·o ( {asimil²·iĝ·i} ) ; Esperant⭑·o integr⁽⁺⁾·iĝ·as en⭑ la⭑ hom⭑·a
          psik⁽⁺⁾·o je⭑ nivel⭑·o pli⭑ profund⭑·a ol⭑ ĉiu ajn⭑ ali⭑·a fremd⭑·a lingv⭑·o ;
          departement²·o pri⭑ eŭrop⭑·a integr⁽⁺⁾·iĝ·o kaj⭑ inter·naci⭑·aj rilat⭑·oj ;
          mult⭑·aj en·migr⭑·int·oj ne⭑ integr⁽⁺⁾·iĝ·as kaj⭑ la⭑ uz⭑·o de⭑ la⭑ lingv⭑·o de⭑
          Andor⁽⁺⁾·o, la⭑ katalun⁽⁺⁾·a, paradoks⭑·e iom⭑ post⭑ iom⭑ ŝrump⁶·as en⭑ la⭑ sol⭑·a
          ŝtat⭑·o kie ĝi est⭑·as oficial⭑·a .

integr⁽⁺⁾·ism·o

          Sen·kompromis²·a defend⭑·o de⭑ integr⁽⁺⁾·a doktrin¹·o, rigard⭑·at·a kiel⭑
          laŭ⭑-tradici¹·e konserv⭑·ind·a, ne⭑ fleks⭑·ebl·a antaŭ⭑ ali⭑·a aŭtoritat⭑·o: la⭑
          akuz³·o ankoraŭ⭑ dir⭑·as ke⭑ „li favor⭑·as profit⭑·ojn de⭑ ĉi⭑ tiu ekster⭑·a
          naci⭑·o kontraŭ⭑ la⭑ hispan⭑·a sekur⁴·ec·o kaj⭑ favor⭑·is la⭑ dis·vast⭑·iĝ·on de⭑
          religi⭑·a integr⁽⁺⁾·ism·o“ .

integr⁽⁺⁾·ist·o

          {Integr⁽⁺⁾·ism·an·o} : la⭑ ĉef⭑·a grup⭑·o de⭑ mal·laŭd⭑·ant·oj […] konsist⭑·ig·it·a
          de⭑ fundament⭑·ist·oj kaj⭑ integr⁽⁺⁾·ist·oj, nenio·n kontribu³·is, valor⭑·an aŭ⭑
          ne⭑, al⭑ ni⭑·a original¹·a beletr⁹·a proz¹·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.36 2023/11/19 10:22:13 ]
     __________________________________________________________________