intermit⭑·/·i

intermit⭑·i

   (ntr)

          Period¹·e inter·romp⭑·iĝ·i, kaj⭑ re·komenc⭑·iĝ·i ordinar⭑·e post⭑ egal⭑·aj
          inter·temp⭑·oj: la⭑ febr⭑·o intermit⭑·as; la⭑ konfuz⭑·ec·o de⭑ la⭑ poem¹·o (aŭ⭑
          kiel⭑ mi⭑·a poet¹·a amik⭑·o esprim⭑·is, ĝi⭑·a „ditiramb²·a intermit⭑·ad·o“)
          okaz⭑·ig·is du⭑ pres⭑·er·ar·ojn ; la⭑ dialog¹·o daŭr⭑·as, sed⭑ la⭑ kun·labor⭑·ad·o
          intermit⭑·as . {altern⭑·i} , {eklips³·i} , {inter·romp⭑·i} , {flagr³·i} ,
          {puls¹·i} , {trem⭑·i} , {vibr¹·i}

intermit⭑·o

          Period¹·o, dum⭑ kiu io intermit⭑·ant·a inter·romp⭑·iĝ·as: li re·pren⭑·is si⭑·an
          labor⭑·on dum⭑ la⭑ intermit⭑·oj de⭑ li⭑·a mal·san⭑·o; en⭑ la⭑ unu⭑·a moment⭑·o de⭑
          intermit⭑·o (de⭑ la⭑ soci³·a prem⭑·o) mi re·far⭑·iĝ·as tio, kio·n la⭑ natur⭑·o
          vol⭑·is . {interval⁽⁺⁾·o^3} , {halt⭑·o} , {paŭz⭑·o} , {period¹·o^1} ,
          {ritm¹·o}

intermit⭑·a

          Intermit⭑·ant·a: intermit⭑·a font⭑·o, febr⭑·o, puls¹·o; lum⭑-tur⭑·o kun⭑
          intermit⭑·aj ek·bril⭑·oj; aranĝ⭑·i aparat¹·on, kiu dis·send⭑·u lum⭑·on laŭ⭑
          difin⭑·it·a intermit⭑·a ritm¹·o ; la⭑ sinus⁽⁺⁾-lini⭑·oj [de⭑ la⭑ sun⭑-voj⭑·o] est⭑·as
          ie tie intermit⭑·aj aŭ⭑ mank⭑·as, kiam⭑ ekzempl⭑·e pluv⭑·is aŭ⭑ ven⭑·is nub⭑·oj
          .

intermit⭑·e

          Laŭ⭑ intermit⭑·a manier⭑·o: la⭑ lun⭑·o intermit⭑·e bril⭑·is inter⭑ la⭑ nub⭑·oj;
          la⭑ pens⭑·oj kirl³·iĝ·is intermit⭑·e tra⭑ li⭑·a cerb⭑·o, inter⭑ la⭑ vent⭑-atak⭑·oj
          ; intermit⭑·e ŝi est⭑·is sav⭑·it·a el⭑ tiu hejm⭑-etos⁹·o per⭑ ne·long⭑·a loĝ⭑·ad·o
          kun⭑ iu afabl⭑·a parenc⭑·o, tamen⭑ abrupt²·aj vizit⭑·oj far⭑·e de⭑ ŝi⭑·a
          patr⭑·in·o ne⭑ ĉiam⭑ pli·feliĉ⭑·ig·is la⭑ situaci⭑·on .

sen·intermit⭑·a

          {Sen·romp⭑·a} , {kontinu⁴·a} : er⭑·o en⭑ ĉen⭑·' sen·intermit⭑·a ; li sid⭑·is ĉe⭑
          apud⭑·a tabl⭑·o, kaj⭑ sen·intermit⭑·e rigard⭑·is preter⭑ mi .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2024/01/18 15:26:41 ]
     __________________________________________________________________