intrig⭑·/·i

intrig⭑·i

   (ntr)

          Ruz⭑·e aranĝ⭑·i kombin⭑·on por⭑ sukces⭑·ig·i aŭ⭑ mal·sukces⭑·ig·i afer⭑·on:
          intrig⭑·i por⭑ ricev⭑·i ofic⭑·on, posten⭑·on; intrig⭑·i por⭑, kontraŭ⭑ iu; ŝi
          komenc⭑·is intrig⭑·i, por⭑ ke⭑ ŝi sur·tron⭑·ig·u si⭑·an fil⭑·on sur⭑ tron⭑·on ;
          mort⭑·u ĉiu intrig⭑·ant·o Kaj⭑ mal·am⭑·on konserv⭑·ant·o .

intrig⭑·o

   1.
          Ruz⭑·a ag⭑·ad·o por⭑ sukces⭑·ig·i aŭ⭑ ne⭑ afer⭑·on: en⭑ politik¹·aj afer⭑·oj pli⭑
          oft⭑·e sukces⭑·as intrig⭑·oj ol⭑ merit⭑·oj; la⭑ leg⭑·ant·o laŭ·intenc⭑·e eĉ⭑ ne⭑
          konsci⭑·os, ke⭑ tem⭑·as pri⭑ krim⭑-roman¹·o, ĝis⭑ tiu·j last⭑·aj paĝ⭑·oj, kiam⭑
          subit⭑·e la⭑ kaŝ⭑·it·a intrig⭑·o evident¹·iĝ·as . {kombin⭑·o} , {komplot²·o} ,
          {artifik⭑·o} , {ruz⭑·aĵ·o} , {lert⭑·aĵ·o} .

   2.
          Sin⁸-sekv⭑·o da⭑ implik⭑·aĵ·oj, kiu·j form⭑·as la⭑ baz¹·on de⭑ teatr⭑·a verk⭑·o aŭ⭑
          roman¹·o: simpl⭑·a, mal·simpl⭑·a intrig⭑·o; en⭑ la⭑ film⁸·o tia·j inform¹·oj
          iĝ⭑·as bagatel⭑·aj, tiom⭑ suspens⁽⁺⁾·a est⭑·as la⭑ intrig⭑·o . {el·nod¹·iĝ·o^1}

   3.
          {am⭑-intrig⭑·o}

          Rim.: Ĉu⭑ ver⭑·e ĉi⭑ tiu senc⭑·o ekzist⭑·as en⭑ Esperant⭑·o? Mi dub⭑·as.

am⭑-intrig⭑·o

          Sekret⭑·a {am⭑-afer⭑·o} : hav⭑·i am⭑-intrig⭑·on kun⭑ edz⭑·in·ig·it·a vir⭑·in·o; en⭑
          tiu roman¹·o am⭑-intrig⭑·o est⭑·as lert⭑·e kun·miks⭑·it·a kun⭑ la⭑ plej⭑ mir⭑·ig·aj
          kaj⭑ tim⭑·ig·aj okaz⭑·oj de⭑ la⭑ milit⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/11/19 10:22:14 ]
     __________________________________________________________________