vidu ankaŭ la klarigojn
-is

-is

          Fin·aĵ·o de la preterit²·o, uz·at·a:

        a)
                por parol·i pri okaz·o antaŭ nun: ek·sku·iĝ·is la ter·o ; en la
                jar·o 1905 mi·a kar+memor·a patr·o komenc·is la publik·ig·ad·on de
                kvar+lingv·a frazeologi⁽⁺⁾·o-proverb·ar·o, super kiu li labor·is
                kun am·o en la daŭr·o de long·a temp·o ;

        b)
                por rilat·ig·i okaz·on al ali·a antaŭ·a: mi re·don·as al vi la
                mon·on, kiu·n vi prunt·is al mi ; aper·as prudent·o, kiam pas·is
                la moment·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.3 2018/11/17 12:10:22 ]
     __________________________________________________________________