vidu ankaŭ la klarigojn
-ism/
I.
-ism
(sufiks⭑·o)
1.
{Doktrin¹·o} aŭ⭑ kutim⭑·a {ag⭑-manier⭑·o} : la⭑ unu⭑·a, tip¹·e rus⭑·a,
kontraŭ·feŭd²·a kaj⭑ kontraŭ·kapital¹·ism·a, esenc⭑·e et⭑+burĝ⭑·a kaj⭑
person⭑·ism·a revoluci¹·a mov⭑·ad·o, la⭑ popol⭑·ism·o, kun⭑
kamp⭑·ar·an-utopi¹·a komun⭑·ism·a ideal¹·o kaj⭑ labor⭑-metod¹·oj ekstrem⭑·e
individu¹·ism·aj, iom⭑ post⭑ iom⭑, ced⭑·is teori⭑·e kaj⭑ praktik⭑·e
antaŭ⭑ la⭑ marks⁽⁺⁾·ism·o .
a)
Doktrin¹·o religi⭑·a, filozofi¹·a... de⭑ iu person⭑·o kaj⭑ de⭑
ties⭑ sekv⭑·ant·oj: {platon⁽⁺⁾·ism·o} (doktrin¹·o de⭑ Platon⁽⁺⁾·o);
{krist⭑·an·ism·o} (doktrin¹·o de⭑ la⭑ krist⭑·an·oj);
{hilel⁽⁺⁾·ism·o} ; kartezi⁽⁺⁾·ism·o (doktrin¹·o de⭑ la⭑
Kartezi⁽⁺⁾·an·oj); [li] stud¹·is {marks⁽⁺⁾·ism·o} n kun⭑ mi ;
[mi] progres⭑·is en⭑ Jud³·ism·o […] pri⭑ la⭑ tradici¹·oj de⭑
mi⭑·aj pra·patr⭑·oj ; ŝi tra·viv⭑·is tro⭑ da⭑ mort⭑-graved⭑·aj
situaci⭑·oj por⭑ panik²·i nun⭑ […] nur⭑ pro⭑ la⭑ {sad⁽⁺⁾·ism·o} de⭑
tiu jun⭑·a vir⭑·o .
b)
Doktrin¹·o aŭ⭑ sistem⭑·o rilat⭑·a al⭑ iu tem⭑·o: {absolut⭑·ism·o}
; {feŭd²·ism·o} ; {realism³·o} ; {ras¹·ism·o} ; {spirit⭑·ism·o}
(doktrin¹·o pri⭑ la⭑ spirit⭑·oj de⭑ mort⭑·int·oj);
{esperant⭑·ism·o^1} ; du⭑+lingv⭑·ism·o ; {budhismo} ;
{hom⭑·ar·an·ism·o} ; {cion⁽⁺⁾·ism·o} ; stult²·a {naci⭑·ism·o} ;
{nazi⁽⁺⁾·ism·o} ; {kapital¹·ism·o} ; inter·naci⭑·ism·o ; fund⭑·a
{idealism³·o} ; ili⭑·a ne·matur⭑·a romantik²·a mal·dekstr⭑·ism·o
okul⭑-frap⭑·is ĉe⭑ la⭑ unu⭑·aj fraz¹·oj ; ni⭑·a generaci⭑·o hav⭑·is
aŭ⭑ tradici¹·an religi⭑·on, aŭ⭑ tiu·n ali⭑·an religi⭑·on, kiu
est⭑·is kontraŭ·religi⭑·a scienc⭑·ism·o, aŭ⭑ laik³·ism·o ;
{util⭑·ism·o} (doktrin¹·o pri⭑ la⭑ util⭑·o rigard⭑·at·a kiel⭑
gvid⭑·il·o de⭑ hom⭑·a kondut⭑·o); milit⭑·ism·o (doktrin¹·o pri⭑ la⭑
neces⭑·o de⭑ milit⭑·ad·oj); {imperi⭑·ism·o} ; car¹·ism·o;
{kast¹·ism·o} ; liber⭑+pens⭑·ism·o; {helen⁽⁺⁾·ism·o} .
c)
Manier⭑·o, kiel⭑ iu·j kutim⭑·e ag⭑·as: nomad²·ism·o ne⭑ plu⭑
est⭑·as adapt³·it·a al⭑ la⭑ kondiĉ⭑·oj de⭑ viv⭑·o modern¹·a ;
{patriotism¹·o} ; {despot¹·ism·o} ; {egoism¹·o} ;
{prozelit²·ism·o} ; {paroĥ⭑·ism·o} ; {kanibal¹·ism·o} ;
{vandal⁽⁺⁾·ism·o} (detru⭑·em·o); {alkohol¹·ism·o}
(alkoholdependeco).
d)
Manier⭑·o, kiel⭑ iu·j kutim⭑·e parol⭑·as: {helen⁽⁺⁾·ism·o^2} ; la⭑
lingv⭑·a stil⭑·o est⭑·as simpl⭑·a kaj⭑ flu⭑·a, kun⭑ ne⭑ mult⭑·e da⭑
franc⭑·ism·oj (dir⭑-manier⭑·oj influ⭑·at·aj de⭑ franc⭑·a lingv⭑·o)
; kontraŭ⭑ super·flu⭑·aj angl⭑·ism·oj nun⭑ ag⭑·ad·as tri⭑·op·o da⭑
fak⭑·ul·oj pri⭑ german⭑·a lingv⭑·o ; [oni] for·puŝ⭑·is kelk⭑·ajn
german⭑·ism·ojn, sed⭑ post⭑·e por⭑ unu⭑ for·puŝ⭑·it·a dek⭑ nov⭑·aj
ven⭑·is […], prov⭑·u dir⭑·i franc⭑+lingv⭑·e „ “, oni tuj⭑ korekt⭑·os vi·n: „ “ ; la⭑ form⭑·o „sid⭑·iĝ·u“ jam⭑ de⭑ tre⭑ long⭑·e
est⭑·as uz⭑·at·a preskaŭ⭑ de⭑ ĉiu·j Esperant⭑·ist·oj, tial⭑ ĝi
far⭑·iĝ·is jam⭑ „ {esperant⭑·ism·o} “ .
2.
Tut⭑·o de⭑ aper⭑·aĵ·oj kun⭑ sam⭑·a kaŭz⭑·o, en⭑ sam⭑·a medi³·o: artrit⭑·ism·o
(simptom²·oj kaj⭑ sekv⭑·oj de⭑ artrit⭑·o); {elektromagnet⁽⁺⁾·ism·o} ;
vulkan⭑·ism·o est⭑·as ĉiu fenomen¹·o, rezult²·e de⭑ kiu solid²·aj,
likv⁸·aj aŭ⭑ gas⭑·aj substanc²·oj ating⭑·as la⭑ ter⭑-supr⭑·aĵ·on .
{-ec} , {-ist^2}
Rim.: Ne⭑ konfuz⭑·u la⭑ vort⭑·ojn kun·met⭑·it·ajn per⭑ la⭑ sufiks⭑·o _-ism_
kun⭑ ali⭑·aj mem·star⭑·aj inter·naci⭑·aj vort⭑·oj, ĉe⭑ kiu·j la⭑ fin⭑·aĵ·o _ism_
aparten⭑·as al⭑ la⭑ radik⭑·o: {turism²·o} , {grafism⁽⁺⁾·o} , {kateĥism⁽⁺⁾·o} ,
{barbarism⁽⁺⁾·o} , {solecism²·o} .
II.
Sam⭑+signif⭑·a mem·star⭑·a vort⭑·er·o.
ismo
{Doktrin¹·o} aŭ⭑ {ide⭑·ar·o} hav⭑·ant·a an⭑·ojn, sub·ten⭑·ant·ojn:
modern¹·ism·o […] ankaŭ⭑ en⭑ la⭑ E-komunumo […] sukces⭑·is kaj⭑
daŭr⭑·e sukces⭑·as mobiliz¹·i, kvankam⭑ evident¹·e je⭑ tut⭑·e ali⭑·a
skal⭑·o ol⭑ la⭑ grand⭑·aj ismoj de⭑ ni⭑·a epok⭑·o . {mov⭑·ad·o}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/11/19 10:22:14 ]
__________________________________________________________________