jubil⁽⁺⁾·/·i

jubil⁽⁺⁾·i

   (ntr)

          El·montr⭑·i grand⭑·an ĝoj⭑·on per⭑ kri⭑·oj, kant⭑·oj, danc⭑·oj kaj⭑ simil⭑·aj:
          Kroati⁽⁺⁾·o ĝoj⭑·is kaj⭑ jubil⁽⁺⁾·is pro⭑ la⭑ medal⭑·oj ; est⭑·as iom⭑ tro⭑ fru⭑·e
          por⭑ jam⭑ jubil⁽⁺⁾·i ; dum⭑ preter·pas⭑·os la⭑ flam⭑·o, hura⁽⁺⁾·os, jubil⁽⁺⁾·os,
          flag⭑·ojn flirt⭑·ig·os ge·knab⭑·oj el⭑ lok⭑·aj element¹·aj lern⭑·ej·oj ; jubil⁽⁺⁾·is
          hom⭑·oj en⭑ islam⁽⁺⁾·aj land⭑·oj ; (figur⭑·e, tro⭑·ig·e) la⭑ reg⭑·ist·ar·o jubil⁽⁺⁾·is
          pri⭑ la⭑ ekzist⭑·o de⭑ aglomer⁽⁺⁾·aĵ·oj de⭑ skist⁽⁺⁾·o-gas⭑·o en⭑ Litovi⁽⁺⁾·o kaj⭑ tiel⭑
          konfirm⭑·is si⭑·an optimism²·on pri⭑ energi⭑·a sen·de·pend⭑·ec·o ; {aplaŭd⭑·i} ,
          {glor⭑·i} , {ovaci¹·i}

          Rim.: Per⭑ jubil⁽⁺⁾·ad·o oni esprim⭑·as ĝoj⭑·on, per⭑ aplaŭd⭑·o aprez⁽⁺⁾·on, per⭑
          ovaci¹·o entuziasm⭑·on.

jubil⁽⁺⁾·e

          Kun⭑ verv³·aj sign⭑·oj de⭑ ĝoj⭑·o: la⭑ old⁽⁺⁾·ul·in·ar·o jubil⁽⁺⁾·e bol⭑·is „vi
          prav⭑·eg·as!“ .

jubil⁽⁺⁾·ad·o, jubil⁽⁺⁾·o

          Grand⭑·a el·montr⭑·ad·o de⭑ {ĝoj⭑·o} : li⭑·a jubil⁽⁺⁾·ad·o mult⭑·e trans·ir⭑·as la⭑
          intim⭑·ec·on, kaj⭑ grandioz¹·e li inklud⁽⁺⁾·ig·as hom⭑-amas⭑·ojn: „brak⭑·um·ad·on
          al⭑ vi, milion⭑·oj!“” ; la⭑ spekt⁹·ant·ar·o […] eksplod⭑·is je⭑ jubil⁽⁺⁾·ad·o ;
          obsed⁽⁺⁾·is ŝi·n jubil⁽⁺⁾·o, ĝoj⭑·o kaj⭑ ebri¹·o, kvazaŭ⭑ du⭑ fort⭑·aj vir⭑·aj
          brak⭑·oj tener⁸·e lev⭑·us alt⭑·en ŝi·n .

   Rim.: Ne⭑ konfuz⭑·u kun⭑ {jubile¹·o} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.20 2023/12/03 07:09:18 ]
     __________________________________________________________________