juvel⭑·/·o

juvel⭑·o

   1.
          Ornam⭑·aĵ·o, ĝeneral¹·e mal·grand⭑·a, tre⭑ mult⭑·e~kost⭑·a pro⭑ la⭑ materi¹·o
          (or⭑·o, arĝent⭑·o, {gem²·o} j) aŭ⭑ la⭑ pri·labor⭑·it·ec·o: li honor⭑·os per⭑
          or⭑·o, arĝent⭑·o, mult⭑·e~kost⭑·aj ŝton⭑·oj, kaj⭑ juvel⭑·oj ; [la⭑] komerc⭑·ist·o
          mal·volv⭑·is la⭑ tuk⭑·on kaj⭑ montr⭑·is la⭑ juvel⭑·ojn ; prudent⭑·o […] est⭑·as
          pli⭑ kar⭑·a, ol⭑ juvel⭑·oj ; la⭑ reĝ⭑·a edz⭑·in·o hav⭑·is […] lotus⁸+form⭑·an
          ring⭑·on ornam⭑·it·an per⭑ juvel⭑·oj ; la⭑ edz⭑·in·o de⭑ la⭑ kavalir⭑·o vend⭑·is
          ĉiu·jn si⭑·ajn juvel⭑·ojn, garanti⭑-don⭑·is la⭑ kastel⭑·on kaj⭑ la⭑
          ter⭑+posed⭑·aĵ·ojn . {briliant⭑·o} , {juvel⭑-ŝton⭑·o} , {gem²·o} , {kame²·o}

   2.
          Mult⭑+valor⭑·aĵ·o: donac⭑·o est⭑·as juvel⭑·o en⭑ la⭑ okul⭑·oj de⭑ si⭑·a mastr⭑·o ;
          plur⁴·aj el⭑ tiu·j rakont⭑·oj est⭑·as et⭑·aj juvel⭑·oj . {perl⭑·o^3} ,
          {trezor⭑·o^2}

juvel⭑·ist·o

          Hom⭑·o, kies⭑ okup⭑·o est⭑·as pri·labor⭑·ad·o aŭ⭑ vend⭑·ad·o de⭑ juvel⭑·oj:
          stabl⭑·oj de⭑ teks⭑·ist·oj, juvel⭑·ist·oj, ŝu⭑·ist·oj ; juvel⭑·ist·oj mal·volv⭑·is
          mirakl¹·e bel⭑·ajn or⭑·ajn ring⭑·ojn, bracelet²·ojn por⭑ man⭑·oj kaj⭑ pied⭑·oj ;
          tiu monaĥ⭑·o prov⭑·is vend⭑·i kelk⭑·ajn el⭑ la⭑ gem²·oj al⭑ iu juvel⭑·ist·o ;
          diamant⭑·o en⭑ magazen⭑·o de⭑ juvel⭑·ist·o .

juvel⭑·ej·o

          Vend⭑·ej·o de⭑ juvel⭑·oj:  […] frakas⭑·is montr⭑·o-fenestr⭑·on de⭑
          juvel⭑·ej·o kaj⭑ ŝtel⭑·is man⭑-plen⭑·on da⭑ bril⭑·aĵ·oj .

juvel⭑·uj·o

          Skatol⭑·o por⭑ juvel⭑·oj: la⭑ duk⭑-in⭑·o mal·ferm⭑·is si⭑·an juvel⭑·uj·on kaj⭑
          don⭑·is al⭑ la⭑ polic⭑·ist·o la⭑ du⭑·an bracelet²·on ; tiu blazon¹·o […]
          trov⭑·iĝ·is desegn⭑·it·a sur⭑ ŝi⭑·aj juvel⭑·uj·oj ; elegant¹·aj kiel⭑ juvel⭑·uj·o
          .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.32 2023/12/03 07:09:19 ]
     __________________________________________________________________