ĵur⭑·/·i

ĵur⭑·i

   (tr)

          {Promes⭑·i} aŭ⭑ {atest⭑·i} io·n je⭑ la⭑ nom⭑·o de⭑ iu aŭ⭑ io sankt⭑·a: ĵur⭑·u do⭑
          al⭑ mi per⭑ Di⭑·o, ke⭑ vi ne⭑ ag⭑·os mal·fidel⭑·e kun⭑ mi ; mi ĵur⭑·as per⭑ la⭑
          viv⭑·o de⭑ Faraon⁽⁺⁾·o, ke⭑ vi for·ir⭑·os el⭑ ĉi⭑ tie nur⭑ tiam⭑, kiam⭑ ven⭑·os ĉi⭑
          tie·n vi⭑·a plej⭑ jun⭑·a frat⭑·o ; ke⭑ mi ĉio·n ĉi⭑ tio·n far⭑·os kaj⭑
          plen⭑·um·os, mi ĵur⭑·as per⭑ ĉiu·j bel⭑·aj okul⭑·oj de⭑ ĉiu·j mi⭑·aj di⭑-in⭑·oj ;
          dir⭑·u kio·n vi vol⭑·as, ĵur⭑·u kiel⭑ vi vol⭑·as, mi tamen⭑ ne⭑ kred⭑·os al⭑ vi
          ; li tra·diboĉ⭑·as ĉio·n, ĝis⭑ la⭑ last⭑·a ĉemiz⭑·o, tiel⭑ ke⭑ sur⭑ li rest⭑·as
          nur⭑ surtut⭑·et·o kaj⭑ palt¹·et·o, ver⭑·e, mi ĵur⭑·as al⭑ vi⭑~ĵur⭑·as ! mi ĵur⭑·as
          per⭑ mi⭑·a honor⭑·o — mi far⭑·os uz⭑·on el⭑ tiu·j rajt⭑·oj ; per⭑ la⭑ mort⭑·o mi
          ĵur⭑·as! […] ni tio·n dev⭑·as far⭑·i ! per⭑ tiu ĉi⭑ vir⭑·a man⭑·o mi ĵur⭑·as al⭑
          vi ĉi⭑ tie, ke⭑ fidel⭑·e kaj⭑ kuraĝ⭑·e mi rest⭑·os vi⭑·a hetman²·o la⭑ mort⭑·o !
          mi ĵur⭑·as per⭑ mi⭑·a anim⭑·o! mi neniam⭑ vi·n for·las⭑·os ! apud⭑ la⭑
          mort⭑-lit⭑·o de⭑ si⭑·a amik⭑·o li ĵur⭑·is, ke⭑ li dediĉ⭑·os si⭑·an tut⭑·an viv⭑·ad·on
          al⭑ la⭑ fil⭑·o ; pri⭑ nenio oni pov⭑·as ĵur⭑·i (est⭑·i cert⭑·a) ; ĵur⭑·i per⭑ la⭑
          barb⭑·o de⭑ l'⭑ profet⭑·o ; ĵur⭑·i kaj⭑ re·ĵur⭑·i . {invok⁽⁺⁾·i}

ĵur⭑·o

          {Atest⭑·o} aŭ⭑ {promes⭑·o} , pri⭑ kiu oni ĵur⭑·as: est⭑·u ĵur⭑·o inter⭑ ni
          […] kaj⭑ ni far⭑·u inter·lig⭑·on ; se⭑ la⭑ vir⭑·in·o ne⭑ vol⭑·os ir⭑·i kun⭑ vi,
          tiam⭑ vi far⭑·iĝ·os liber⭑·a de⭑ ĉi⭑ tiu mi⭑·a ĵur⭑·o ; li ĵur⭑·is al⭑ mi […]
          per⭑ ĉiu·j sankt⭑·aj ĵur⭑·oj de⭑ ĉiel⭑·o ; se⭑ la⭑ sang⭑·o bol⭑·as, tiam⭑ lang⭑·o
          la⭑ ĵur⭑·ojn ne⭑ avar⭑·as ; do⭑ vi plen⭑·um·as la⭑ ŝuld⭑·iĝ·on de⭑ la⭑ ĵur⭑·o,
          kiu·n vi far⭑·is al⭑ mi publik⭑·e ? kvazaŭ⭑ mi est⭑·us tia vir⭑·in·o, kiu
          pov⭑·as romp⭑·i la⭑ ĵur⭑·on de⭑ fidel⭑·ec·o, kiu·n mi don⭑·is al⭑ edz⭑·o ; vi⭑·an
          ĵur⭑·on nul⭑·ig·is la⭑ ĉiopova mort⭑·o ; [li] postul⭑·ant·e ĵur⭑·on pri⭑
          diskret¹·ec·o, rakont⭑·is al⭑ ili pri⭑ ia·j traktat¹·oj kun⭑ Asiri⁽⁺⁾·o ; ju⭑
          pli⭑ da⭑ ĵur⭑·oj, des⭑ pli⭑ da⭑ suspekt⭑·o .

ĵur⭑·a

          Konfirm⭑·at·a per⭑ ĵur⭑·o: ne⭑ kun⭑ vi sol⭑·aj mi far⭑·as ĉi⭑ tiu·n […] ĵur⭑·an
          inter·konsent⭑·on ; mult⭑·aj el⭑ la⭑ Jud³·oj est⭑·is en⭑ ĵur⭑·a lig⭑·o kun⭑ li ;
          [ĉiu·j] lig⭑·is si·n per⭑ ĵur⭑·a promes⭑·o .

je⭑·ĵur⭑·i

   (tr)

          {Ĵur⭑-pet⭑·i} : ŝi met⭑·as vi·n nun⭑ en⭑ mi⭑·ajn man⭑·ojn,  , ŝi
          je⭑·ĵur⭑·is mi·n en⭑ la⭑ nom⭑·o de⭑ mi⭑·a am⭑·o al⭑ ŝi kaj⭑ al⭑ vi .

kun·ĵur⭑·i

   (ntr)

          {Konspir⭑·i} : la⭑ faraon⁽⁺⁾·o frenez⭑·iĝ·is kaj⭑ kun·ĵur⭑·is kun⭑
          ekster·land⭑·ul·oj por⭑ pere⭑·ig·i la⭑ templ¹·ojn .

ĵur⭑·ig·i, ĵur⭑-lig⭑·i

          Lig⭑·i per⭑ ĵur⭑·o: mi ĵur⭑·ig·as vi·n per⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o, […] ke⭑ vi ne⭑
          pren⭑·os edz⭑·in·on ; la⭑ pastr⭑·o ĵur⭑-lig⭑·os la⭑ vir⭑·in·on per⭑ ĵur⭑·o de⭑
          mal·ben⭑·o ; mi ĵur⭑-lig⭑·as vi·n per⭑ Di⭑·o la⭑ viv⭑·ant·a, ke⭑ vi dir⭑·u al⭑ ni,
          ĉu⭑ vi est⭑·as la⭑ Krist⭑·o, la⭑ Fil⭑·o de⭑ Di⭑·o ; li ĵur⭑·ig·is mi·n, ke⭑ nenia
          ali⭑·a am⭑·o, se⭑ li mort⭑·us […] .

ĵur⭑-pet⭑·i

          Pet⭑·i per⭑ ĵur⭑·oj: mi vi·n ĵur⭑-pet⭑·as per⭑ Di⭑·o, ke⭑ vi ne⭑ turment⭑·u mi·n .

ĵur⭑-romp⭑·o

          Ne⭑ plen⭑·um·i si⭑·an ĵur⭑·on aŭ⭑ far⭑·i fals⭑·an ĵur⭑·on: ili parol⭑·as nur⭑ pri⭑
          ĵur⭑-romp⭑·o kaj⭑ mensog⭑·o ; gard⭑·u vi·n, ke⭑ [ili] ne⭑ nom⭑·u vi·n
          ĵur⭑-romp⭑·ant·o !

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.37 2023/12/03 07:09:19 ]
     __________________________________________________________________