kadavr¹·/·o

kadavr¹·o

          {Korp⭑·o} de⭑ mort⭑·int·a hom⭑·o aŭ⭑ best⭑·o: rab⭑·o-bird⭑·oj mal·lev⭑·iĝ·is sur⭑ la⭑
          kadavr¹·ojn, sed⭑  ili·n for·pel⭑·is ; se⭑ la⭑ bov⭑·o de⭑ iu hom⭑·o
          korn⭑·o-bat⭑·os bov⭑·on de⭑ li⭑·a proksim⭑·ul·o tiel⭑, ke⭑ ĝi mort⭑·os, tiam⭑ […]
          la⭑ kadavr¹·on ili divid⭑·u ; vi⭑·aj kadavr¹·oj konsum⭑·iĝ·os en⭑ la⭑ dezert⭑·o
          ; [jen⭑] kuŝ⭑·is sur⭑ la⭑ plac⭑·o dis·ĵet⭑·it·aj lanc¹·oj kaj⭑ hak⭑·il·oj, kaj⭑
          […] amas⭑·oj da⭑ vunditoj kaj⭑ kadavr¹·oj ; en·met⭑·u vi⭑·ajn glav⭑·ojn, ĉi⭑
          tie li kuŝ⭑·as kiel⭑ kadavr¹·iĝ·int·a kat⭑·o ; li est⭑·as pal⭑·a kiel⭑ kadavr¹·o
          ; [tie] skelet¹·o de⭑ mizer⭑·o plej⭑ laŭt⭑·e son⭑·as per⭑ si⭑·aj nud⭑·aj ost⭑·oj,
          plej⭑ terur⭑·e rigard⭑·as per⭑ si⭑·aj kadavr¹·aj okul⭑·oj ; li prefer⭑·us vid⭑·i
          si⭑·an fi·lin⭑·on kadavr¹·o, ol⭑ ies⭑ konkubin⁽⁺⁾·o ; li ir⭑·is al⭑ la⭑ fajr⭑·o,
          varm⭑·ig·is si⭑·an man⭑·on kaj⭑ met⭑·is ĝi·n sur⭑ la⭑ vizaĝ⭑·on de⭑ la⭑ mort⭑·int·o,
          sed⭑ la⭑ kadavr¹·o rest⭑·is mal·varm⭑·a ; kadavr¹·a tuk⭑·o (por⭑ en·tomb⭑·ig·o) .
          {skelet¹·o}

kadavr¹·aĵ·o

          Io mort⭑·int·a, rest⭑·aĵ·o de⭑ kadavr¹·o: la⭑ seb⭑·on de⭑ kadavr¹·aĵ·o […] oni
          pov⭑·as uz⭑·i por⭑ ĉia labor⭑·o, sed⭑ manĝ⭑·i ĝi·n vi ne⭑ dev⭑·as ; kadavr¹·aĵ·on
          kaj⭑ io·n, kio·n dis·ŝir⭑·is best⭑·oj, li ne⭑ manĝ⭑·u ; tiu·n nigr⭑·an
          mort⭑·o-simil⭑·an kapt⭑+urn⭑·iĝ·on […] don⭑·as la⭑ odor⭑·o de⭑ fend⭑·iĝ·ant·a
          kadavr¹·aĵ·o kaj⭑ la⭑ vid⭑·o de⭑ kadavr¹·o-plen⭑·a lok⭑·o de⭑ batal⭑·o .
          {mort⭑·int·aĵ·o} , {putr⭑·aĵ·o^1}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.36 2023/12/02 21:20:03 ]
     __________________________________________________________________