kalkan⭑·/·o

kalkan⭑·o

          Post⭑·a part⭑·o de⭑ la⭑ hom⭑·a aŭ⭑ simi⭑·a {pied⭑·o} : li si·n turn⭑·is sur⭑ la⭑
          kalkan⭑·o ; la⭑ maŝ⭑·o en·kroĉ⭑·ig·os li⭑·an kalkan⭑·on ; li sid⭑·iĝ·is rajd⭑·e
          sur⭑ la⭑ kapr⭑·o, frap⭑·is ĝi⭑·ajn flank⭑·ojn per⭑ si⭑·aj kalkan⭑·oj kaj⭑
          for·galop¹·is ; la⭑ knab⭑·in·o for·tranĉ⭑·is pec⭑·on de⭑ la⭑ kalkan⭑·o,
          super·fort⭑·e en·puŝ⭑·is la⭑ pied⭑·on en⭑ la⭑ ŝu⭑·on, kun·prem⭑·is pro⭑ dolor⭑·o la⭑
          dent⭑·ojn kaj⭑ ir⭑·is renkont⭑·e al⭑ la⭑ princ⭑·o ; de⭑ la⭑ peruk¹·o ĝis⭑ la⭑
          nud⭑·aj kalkan⭑·oj ;  demand⭑·is La⭑ Majstr⭑·on pri⭑ febl⁽⁺⁾·a punkt⭑·o,
          {vund⭑·a lok⭑·o} aŭ⭑ aĥil⁽⁺⁾·a kalkan⭑·o de⭑ la⭑ insolent⁽⁺⁾·a madrid⁽⁺⁾·an·o .

kalkan⭑·um·o

          Post⭑·a sub⭑·a part⭑·o de⭑ la⭑ {ŝu⭑·o} : li sku⭑·as la⭑ pugn⭑·on kaj⭑ bat⭑·as per⭑
          kalkan⭑·um·o la⭑ plank⭑·on ; ha⭑, mi⭑·a bel⭑·a jun⭑·a fraŭl⭑-in⭑·o! […] vi per⭑
          alt⭑·ec·o de⭑ unu⭑ kalkan⭑·um·o far⭑·iĝ·is pli⭑ proksim⭑·a al⭑ la⭑ ĉiel⭑·o ; ŝi⭑·aj
          kalkan⭑·um·et·oj frap⭑·et·is la⭑ asfalt¹·on ; ŝik⁽⁺⁾·aj alt⭑+kalkan⭑·um·aj ŝu⭑·oj .

sub·kalkan⭑·um·o

          Fiks¹·it·a aŭ⭑ de·mov⭑·ebl·a kalkan⭑·um·o, kiu·n oni al·met⭑·as sub⭑ la⭑
          ordinar⭑·an, por⭑ ŝirm⭑·i ĝi·n kontraŭ⭑ tro⭑ rapid⭑·a for·uz⭑·o: kaŭĉuk¹·aj
          sub·kalkan⭑·um·oj.

kalkan⭑-sid⭑·i

   (ntr)

          {Kaŭr²·i} : de⭑ kelk⭑·a temp⭑·o ili kalkan⭑-sid⭑·is sur⭑ la⭑ trotuar⭑·--rand⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.44 2024/02/09 09:23:39 ]
     __________________________________________________________________