kapel⭑·/·o

kapel⭑·o

   1.
          Ŝirm⭑·it·a lok⭑·o, ĉu⭑ apart⭑·a dom⭑·o, ĉu⭑ part⭑·o de⭑ kirk⁽⁺⁾·o aŭ⭑ de⭑ privat⭑·a
          dom⭑·o, kie oni preĝ⭑·as; tradici¹·e lok⭑·o, kie oni konserv⭑·is relikv⁽⁺⁾·on:
          (la⭑ kavern⭑·aj grot⭑·oj) aspekt¹·is kvazaŭ⭑ tomb⭑·aj kapel⭑·oj kun⭑ mut⭑·aj
          orgen⭑-tub⭑·oj kaj⭑ ŝton⭑·iĝ·int·aj standard⭑·oj ; supr⭑·e star⭑·as sur⭑ la⭑
          mont⭑·o la⭑ silent⭑·a kapel⭑·et·o ; li salt⭑·is en⭑ apud⭑·an kapel⭑·on kaj⭑ tuj⭑
          el·salt⭑·is ekster⭑·en tra⭑ supr⭑·a fenestr⭑·o ; malgraŭ⭑ tio ke⭑ li ne⭑
          konsider⭑·as si⭑·an konstru⭑·aĵ·on preĝ⭑·ej·o sed⭑ nur⭑ kapel⭑·o, tamen⭑ ĝi
          aspekt¹·as kiel⭑ verv³·er·a preĝ⭑·ej·o, tia, kia·n posed⭑·as preskaŭ⭑ ĉiu
          urb⭑·et·o de⭑ Litovi⁽⁺⁾·o ; en⭑ flank⭑·a preĝ⭑·ej·a kapel⭑·o est⭑·as konserv⭑·at·a la⭑
          fer⭑·a kofr¹·o, en⭑ kiu post⭑ la⭑ aper⭑·o de⭑  oni trov⭑·is la⭑
          dokument⭑·ojn kaj⭑ la⭑ mister⭑·an bild¹·on, nun⭑ pend⭑·ant·an super⭑ la⭑
          grand⭑·a altar⭑·o ; kapel⭑·o de⭑  far⭑·it·a de⭑  ; la⭑
          hispan⭑·oj pet⭑·is permes⭑·on, ke⭑ en⭑ la⭑ palac⭑·o ili pov⭑·u instal²·i
          krist⭑·an·an kapel⭑·on .

   2.
          Ar⭑·o da⭑ muzik⭑·ist·oj, precip⭑·e (sed⭑ ne⭑ nur⭑) tiu·j lud⭑·ant·aj aŭ⭑
          kant⭑·ant·aj en⭑ kapel⭑·o ^1; preĝ⭑·ej·a aŭ⭑ kort⭑·eg·a ĥor⭑·o: jen⭑, aŭd⭑·u,
          ek·lud⭑·as la⭑ plej⭑ fam⭑·a ĵaz⁹-kapel⭑·o de⭑ Sved⁸-land⭑·o! ; neniu pov⭑·as tiel⭑
          facil⭑·e, kiel⭑  , ricev⭑·i bilet³·on en⭑
          la⭑ kort⭑·eg·an kapel⭑·on, en⭑ la⭑ teatr⭑·on ktp .

   Rim.: La⭑ vort⭑·o de·ven⭑·as de⭑ la⭑ latin⁽⁺⁾·a „  “, mantel⭑·et·o. Ador⭑·e al⭑
   Sankt⭑·a Mart⭑-in⭑·o, kiu divid⭑·is si⭑·an mantel⭑·on kun⭑ almoz⭑·ul·o, ek⭑~de⭑ la⭑ fru⭑·a
   mez⭑-epok⭑·o oni tiel⭑ nom⭑·is relikv⁽⁺⁾·ojn aŭ⭑ la⭑ ĉambr⭑·on, kie oni konserv⭑·is
   ili·n. Post⭑·e oni nom⭑·is ankaŭ⭑ la⭑ pri·zorg⭑·ant·ojn de⭑ di⭑-serv⭑·oj („ 
   “) kaj⭑ ankoraŭ⭑ post⭑·e la⭑ akompan⭑·ant·ajn muzik⭑·ant·ojn tiel⭑.

kapel⭑·estr·o

          {Ĥor⭑·estr·o} , estr⭑·o de⭑ kapel⭑·o^2: la⭑ reĝisor⁹·o ir⭑·as al⭑ la⭑
          kapel⭑·estr·o: — Sinjor⭑·o kapel⭑·estr·o, mi dev⭑·as dir⭑·i al⭑ vi, ke⭑ la⭑
          ĥor⭑·oj est⭑·is hodiaŭ⭑ ekstrem⭑·e mal·bon⭑·aj, tiel⭑ mal·bon⭑·aj, ke⭑ mi tim⭑·is
          la⭑ fal⭑·on de⭑ la⭑ oper¹·o ; je⭑ mi⭑·a honor⭑-vort⭑·o de⭑ eks⭑·a kapel⭑·estr·o kaj⭑
          ĉef·kant⭑·ist·o .

kapel⭑·an·o

          Help⭑·ant·o kaj⭑ anstataŭ⭑·ant·o de⭑ pastr⭑·o pri·zorg⭑·ant·a di⭑-serv⭑·ojn;
          {vikari⭑·o} , {diakon¹·o} : paroĥ⭑·oj kaj⭑ lern⭑·ej·oj, preĝ⭑-grup⭑·oj kaj⭑
          katolik¹·aj societ⭑·oj, […] vol⭑·as hav⭑·i propr⭑·an pastr⭑·on, propr⭑·an
          kapel⭑·an·on, propr⭑·an spirit⭑·an patr⭑·on .

   Rim.: La⭑ vort⭑·o est⭑·as deriv⁴·aĵ·o en⭑ la⭑ latin⁽⁺⁾·a kaj⭑ ne⭑ en⭑ Esperant⭑·o (vd.
   supr⭑·e). Ĝi aper⭑·as en⭑ PV sed⭑ ne⭑ plu⭑ en⭑ PIV-oj. Ni rekomend⭑·as tut⭑·e evit⭑·i
   ĝi·n.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/12/03 08:00:22 ]
     __________________________________________________________________