vidu ankaŭ la klarigojn
kapric·/·o

kapric·o

          Subit·a, ne·konstant·a, ne·antaŭ·vid·ebl·a kaj sen·motiv¹·a vol·o: ili
          for·don·is si·n al si·aj kapric·oj ; en si·a koler·o ili mort·ig·is vir·on
          kaj pro si·a kapric·o ili kripl·ig·is bov·on ; ted·is sid·i hejm·e kaj
          [ŝi] vol·is rajd·i antaŭ·e nord·en kaj post·e en ali·a direkt·o, kie·n
          ŝi·a kapric·o ŝi·n pel·os ; nur di-in·o pov·is pacienc·e toler·i ŝi·ajn
          kapric·ojn ! ne ekzist·as jun·ec·o sen kapric·oj, nek mal·jun·ec·o sen
          malic·oj ; kapric·oj de grand~sinjor·oj kaj mult·eg·o da kreditor⁴·oj ;
          [la] kapric·oj de la sort·o . {humor·o^1} , {muŝ·o} , {gril·o}

kapric·a, kapric·em·a

          Ag·ant·a laŭ kapric·oj: ŝi·aj buŝ·o kaj rigard·o montr·as person·on
          kapric·an kaj mal·pac·em·an ; kapric·a fianĉ·in·o rest·os etern·e
          fraŭl-in·o ; kia kapric·em·a hom·o, li pens·is, kio·n li don·as per unu
          man·o, tio·n li re·pren·as per la ali·a, tut·e sen·senc·e ; ŝi·a kostum·o
          konsist·is el par·o da grand·eg·aj kapric·aj ŝu·oj, kiu·j ĉiam
          direkt·ad·is si·n ali·e ol ŝi·aj pied·oj ; vi, est·ant·e hom·o instru·it·a,
          sci·as tre bon·e, kiel kapric·a est·as la natur·o . {arbitr·a} ,
          {fantazi¹·a} , {frenez·a} , {strang·a}

kapric·e

          En kapric·a manier·o: vent·o kapric·e blov·is ; la grand·a plen·ec·o de
          viv·o liber·a, gaj·a […] kaj kapric·e ekscentr⁽⁺⁾·a ; vi·aj nov·aj mastr·oj
          kapric·e, laŭ·vol·e, mem·serv·e […] determin²·os vi·an sort·on .

kapric·i

   (ntr)

          Hav·i kapric·ojn: tie oni en·ter·ig·is la hom·ojn, kiu·j kapric·is ; ĉe
          stomak·o mal·sat·a ne kapric·as palat·o ; la veter·o fajf·as pri
          fak·ul·oj kaj kapric·as laŭ·vol·e ; la uson⁹·a dolar¹·o […] oft·e kapric·is
          dum la pas·int·aj jar·oj . {vag·i} , {vari³·i}

   [artikol-versi⁹·o: 1.23 2023/12/03 08:00:22 ]
     __________________________________________________________________