vidu ankaŭ la klarigojn
kar·/·a

kar·a

   1.
          Am·at·a: kar·a patr·in·o; mi·a kar+memor·a patr·o ; li konfes·is al ŝi,
          kiel kor·e li ŝi·n am·as kaj ke ŝi dev·as far·iĝ·i li·a kar·a edz·in·et·o .

   2.
          Alt·e ŝat·at·a, grand+valor·a: ĉio·n, kio est·as kar·a al vi, ili pren·u
          ; ĉiu por si mem est·as la plej kar·a ; kar·a est·as don·o en minut·o
          de bezon·o ; amik·o est·as kar·a, sed ver·o pli kar·a ; ju pli grand·a
          la dezir·o, des pli kar·a la akir·o ; si·a est·as pli kar·a ol la
          najbar·a ; vi ŝtel·is de mi kar·an hor·on .

   3.
          {Mult·e~kost·a} : kar·a loĝ·ej·o; tro kar·a aranĝ·o por mal·kar·a tag-manĝ·o
          ( {kandel·o} ) ; li·a nigr·a vest·o est·is el plej kar·a ŝtof·o ; kar·e
          pag·i por la konsil·oj ; ĝi est·as pli kar·a, ol juvel·oj ; viv·i tiel
          mal·kar·e, kiel nur ebl·e, ŝpar·i, kiom ni nur pov·os ; vi ŝtel·ist·oj,
          vi vol·as mal·kar·e manĝ·i anser·ojn ! turk·aj famili·oj vend·is mal·kar·e
          si·ajn dom·ojn kaj for·kur·is .

          Rim.: La pli klar·aj sed mal·pli elegant¹·aj anstataŭ·aĵ·ojmult·e~kost·a“, „mal·mult·e~kost·ane ĉiam plen+senc·e pov·as anstataŭ·ikar·akajmal·kar·a“. En la proverb·o: mal·humil·ec·o est·as kar·a
          plezur·o , „mult·e~kost·ane pov·us esprim·i la profund·an signif·on,
          ke per mal·humil·ec·o oni risk·as perd·i pli ol nur mon·on: soci³·an
          sub·ten·on kaj stat·on, sekur⁴·ec·on, ebl·e  la propr·an viv·on. Kar·a
          pag·o inkluziv²·as pag·on per tio, kio al si mem est·as kar·a^2.

kar·ig·i

   (tr)

          Ig·i kar·a, am·ind·a:  tamen hav·is ali·an trajt·on, kiu kar·ig·is
          li·n al Jano: li ne nur est·is hard·it·a aviad⁵·ist·o, sed ankaŭ
          hard·it·a drink·ul·o .

kar·ul·o

          Kar·a hom·o: [ili] sen·ĉes·e plor·as mank·e de si·aj kar·ul·oj pere·int·aj
          dum·milit·e ; anstataŭ ĉiu el ni·aj kar·ul·oj […], ni hav·as unu
          amik·on en la ĉiel·o pli ; la jun·a fraŭl-in·o pli proksim·e si·n
          al·prem·is al si·a kar·ul·o, ĉirkaŭ·pren·is li·n, li fort·e, dolĉ·e ŝi·n
          kis·is .

kar·ul·in·o

          In-seks·a {kar·ul·o} : reĝ·id·in·oj est·as inter vi·aj kar·ul·in·oj ;
          nest·et·on fond·os mi kun ŝi, kun mi·a kar·ul·in·o .

mal·kar·a

   1.
          {Mal·mult+kost·a} : bon·a marmelad¹·o mal·kar·a ! lign·o est·os pli
          mal·kar·a ; krud·a silk·o po 6 ŝiling¹·oj por uln·o est·as kompar·e kun
          la temp·o de uz·ad·o pli mal·kar·a, ol kalikot·o po 1 ŝiling¹·o ; hav·i
          bon·an kaj tre mal·kar·an labor·ant·in·on ; [li] kri·as pri la mal·kar·a
          temp·o, pri la kvin procent·oj […] ; tro kar·a aranĝ·o por mal·kar·a
          tag-manĝ·o .

   2.
          {Sen·valor·a} : tiom da el·spez·oj!  plej mal·kar·a vest·o kost·as
          mult·e ; la vin·o bril·u en pokal·o  en mal·kar·a glas·' ; ne el·turn·u
          vi·n per mal·kar·aj ŝerc·oj !

   {ĉip⁽⁺⁾·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.113 2024/01/30 15:24:37 ]
     __________________________________________________________________