karakol⁽⁺⁾·/·i

karakol⁽⁺⁾·i

   (ntr)

          (p.p. ĉeval⭑·o aŭ⭑ rajd⭑·ant·o) Far⭑·i fantazi¹·ajn salt⭑·et·ojn kaj⭑
          turn⭑·iĝ·ojn dum⭑ ir⭑·ad·o: mal·antaŭ⭑ ili sen·ord⭑·e karakol⁽⁺⁾·is la⭑ ali⭑·aj
          edz⭑·in·oj ; post·las⭑·int·e si⭑·an ofic⭑·ej·on, li las⭑·is sen·brid⭑·e karakol⁽⁺⁾·i
          la⭑ nokt⭑·an kobold⭑·on, kiu·n li kaŝ⭑-nutr⭑·is en⭑ si ; li decid⭑·is […]
          sen·kaĝ⭑·ig·i si⭑·ajn sent⭑·ojn, gvid⭑·i ili·n kie·n li⭑·aj inklin⭑·oj karakol⁽⁺⁾·is
          . {kapriol⁽⁺⁾·i} , {pranc⁽⁺⁾·i^1}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.21 2023/12/03 08:00:23 ]
     __________________________________________________________________