vidu ankaŭ la klarigojn
karakteriz¹·/·i

karakteriz¹·i

   (tr)

   1.
          Prezent·i, {pri·skrib·i} la karakter·on de io  iu: de·long·e
          establ⁴·iĝ·is la kutim·o karakteriz¹·i divers·ajn grup·ojn da verk·ist·oj
          per la esprim·oskol³·o“ ; la rol¹·o de  […] de tiu temp·o
          aparten·is jam al histori·o, jam kiel histori·ist·oj ni dev·as
          karakteriz¹·i Zamenhof·on […] mal·akcept·ant·e […] la tut·an
          politik¹·e-filozofi¹·an ide·ar·on ; ne ekzist·as tie  unu epitet¹·o,
          kiu karakteriz¹·us la buŝ·on de Helen⁽⁺⁾·o . {atribu¹·i^3} , {emfaz³·i^3} ,
          {skiz·i} , {specif⁹·i}

   2.
          {Konsist·ig·i} , est·ig·i la karakter·on, tip¹·an ec·on, de io: la
          paleozoik⁽⁺⁾·on, ĝis antaŭ ĉ. 170 jar-milion·oj, karakteriz¹·as
          sen·vertebr·ul·oj, fiŝ·oj kaj amfibi·oj ; kun obstin·o, kiu
          karakteriz¹·as la mal·jun·ul·ojn ; la nun·an tumult·on karakteriz¹·is
          flam·a, minac·a indign·o . {disting·i} , {mark·i} , {sign·i} ,
          {stamp·i}

karakteriz¹·a

          Karakteriz¹·ant·a: ĉiu·j vort·oj de lainter·rilat·a tabel·okonsist·as
          el du part·oj: a) radik·o, b) karakteriz¹·a fin·iĝ·o (ekzempl·e ki-al,
          ki-o, neni-u, neni-a ktp ; tio est·as ankaŭ karakteriz¹·a trajt·o
          pri li·a raci¹·em·o: konsent·i sufer·i  mort·i pro ide·oj, tio ja
          sign·as ia·n religi·em·an spirit·o-stat·on ; ni·a simil·ec·o est·is tiel
          traf·a kaj karakteriz¹·a, ke tio ne pov·us est·i hazard²·a cirkonstanc·o
          ; la naz-tru·oj pli·larĝ·iĝ·is moment·on kaj tuj post·e kun·tir·iĝ·is,
          don·ant·e al la naz·o la karakteriz¹·an pint·an form·on, kiu est·as la
          antaŭ·sign·o de la mort·o ; karakteriz¹·a anekdot¹·o […] la romi⁽⁺⁾·a
          imperi·estr·o Tiberi⁽⁺⁾·o .

          Rim.: En mal·nov·a verk·o aper·as sam+senc·e la form·o
          _karakteristik⁽⁺⁾·a_: la karakteristik⁽⁺⁾·aj diferenc·oj inter la hom·oj .

karakteriz¹·o, karakteriz¹·aĵ·o

          {Ec·o} , kiu karakteriz¹·as; part·o de {karakter·o} : en tipologi⁽⁺⁾·a
          klasifik³·o oni prov·as grup·ig·i lingv·ojn laŭ ili·aj struktur¹·aj
          karakteriz¹·oj ; „ĉu vi aŭd·is“, mi demand·is, „kiom da bon·aj
          karakteriz¹·aĵ·oj la viv·o de mal·bon·ul·o hav·as?“ ;  nun ĉes·is
          toler·i liber·an evolu²·on de lingv·oj kaj naci·oj dum la trans·ir·a
          period¹·o, forĝ·ant·e la karakteriz¹·aĵ·ojn de tut+sovet⁽⁺⁾·a patriotism¹·o ;
          Esperant·o jam de si·a ek·nask·o cel·is al adekvat⁽⁺⁾·a prezent·o de
          literatur·o kaj poezi¹·o, karakteriz¹·aĵ·o, kiu disting·as ĝi·n de iu
          kaj iu ali·a plan-lingv·o . {apart·aĵ·o^2} , {diferenc·ig·il·o} ,
          {disting·il·o} , {specif⁹·aĵ·o^2} , {trajt·o}

karakteriz¹·il·o

          Io per kies help·o oni karakteriz¹·as io·n ali·an: laŭ la
          terminologi⁽⁺⁾·o de Plen·a Gramatik·o, tiu substantiv·o konsist·ig·as la
          kern·o-vort·on, dum la ceter·aj karakteriz¹·il·oj pov·as est·i artikol·o,
          demonstrativ²·o, numeral⁽⁺⁾·o, epitet¹·o,  suplement⁸·o de tiu .

   [artikol-versi⁹·o: 1.32 2023/12/03 08:00:23 ]
     __________________________________________________________________