kares⭑·/·i

kares⭑·i

   (tr)

   1.
          Delikat⭑·e kaj⭑ am⭑·e tuŝ⭑·et·i: ŝi⭑·a patr⭑·o per⭑ mol⭑·a man⭑·o kares⭑·as ŝi⭑·ajn
          long⭑·ajn har⭑·ojn ; sel⭑·ant·e ĉeval⭑·on, oni ĝi·n kares⭑·as (oni dev⭑·as
          flat⭑·i tiu·n, de⭑ kiu oni postul⭑·as io·n al⭑ li mal·agrabl⭑·an) ; kares⭑·i
          al⭑ iu la⭑ barb⭑·on (flat⭑·eg·i; {lek⭑·i} ) ; kares⭑·i kontraŭ⭑ la⭑ har⭑·oj
          (mal·flat⭑·i, mal·plaĉ⭑·i) ; kares⭑·i iluzi¹·on (dorlot⭑·i); la⭑ lum⭑·o kares⭑·as
          la⭑ mur⭑·ojn; la⭑ ond⭑·oj kares⭑·is la⭑ dezert⭑·an bord⭑·on.

   2.
          Plezur⭑·ig·i, feliĉ⭑·ig·i, {dorlot⭑·i} : vi⭑·aj konsol⭑·oj kares⭑·as mi⭑·an
          anim⭑·on ; bril⭑·a lum⭑·o ... kares⭑·as ili⭑·ajn okul⭑·ojn ; kiu·n la⭑ sort⭑·o
          kares⭑·as, al⭑ tiu ĉio sukces⭑·as .

kares⭑·o

          Ag⭑·o kares⭑·i: ne⭑ ekzist⭑·as kares⭑·o sen⭑ interes⭑·o ; urs⭑·a (mal·lert⭑·a)
          kares⭑·o.

kares⭑·a

          Kares⭑·ant·a: kares⭑·a tuŝ⭑·o, kis⭑·o; kares⭑·aj vort⭑·oj.

mal·kares⭑·i

          Mal·mild²·e trakt⭑·i.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/12/03 08:00:23 ]
     __________________________________________________________________