vidu ankaŭ la klarigojn
kaŝ·/·i

kaŝ·i

   (tr)

   1.
          For·ig·i io·n de ies okul·oj ( ali·aj sens⁸·oj), met·ant·e ĝi·n en
          sekret·an lok·on,  {kovr·ant·e} ĝi·n per io: la mal·feliĉ·a infan·o
          for·kur·is kaj kaŝ·is si·n en la plej proksim·a arb·ar·o ; oni kaŝ·is
          li·n for de  , kaj li ne est·is mort·ig·it·a ; ili kaŝ·is la
          mon·on ; ŝi hont·is si·ajn larm·ojn kaj dezir·is kaŝ·i ili·n ; [li]
          sen·bru·e ferm·is post si la pord·on, kaŝ·it·an mal·antaŭ la
          pord·o-kurten·o ; ŝi pen·is kaŝ·i la trem·ad·on de si·a voĉ·o ; de temp·o
          al temp·o li ĵet·ad·is kaŝ·it·an ( {sekret·a} n) rigard·on en si·an
          libr·on de geografi·o ; ŝi ek·silent·is kaj kaŝ·is si·an vizaĝ·on sur
          la brust·o de la mal·jun·a hom·o ; fremd·an vund·on kaŝ·as vest·o (ni ne
          sci·as pri la sufer·oj de proksim·ul·o) ; neĝ·o kaŝ·as nur ĝis
          printemp·o (nenio rest·as long·e sekret·a) . {kamufl⁽⁺⁾·i} , {mask·i} ,
          {vual·i}

   2.
          Mal·help·i sci·on pri io, ne dir·ant·e  ne esprim·ant·e tio·n: saĝ·a
          hom·o kaŝ·as sci·on ; mi decid·is kaŝ·i por ĉiam mi·an nom·on ; neniam
          ni kaŝ·is ni·an ide·on, […] ĉar ĉiu parol·is pri ĝi ; kaŝ·i
          est·int·aĵ·ojn mal·mult·e honor·ind·ajn ; mi dev·us por etern·e kaŝ·i li·an
          mal·honor·on, ĉar li est·as mi·a frat·o ; saĝ·ul·o [si·ajn] alt·ajn
          pens·ojn, sent·ojn kaj dezir·ojn kaŝ·as sur la fund·o de si·a kor·o ;
          mi ne intenc·as io·n kaŝ·i antaŭ vi ; pli bon·a est·as riproĉ·o
          ne·kaŝ·it·a, ol am·o kaŝ·it·a ; [li] kaŝ·it·ajn donac·ojn akcept·as ; tus·o
          kaj am·o ne est·as kaŝ·ebl·aj . {for·silent·i} , {sekret·i^1} ,
          {sufok·i}

kaŝ·e

          Mal·montr·e, kaŝ·ant·e si·n, iu·n ag·on, iu·n afer·on: kial vi for·kur·is
          sekret·e kaj kaŝ·e de mi ? [ĉar] en tia okaz·o vi ne pov·as kaŝ·e
          vizit·i mi·n, vi loĝ·os ĉe mi ;  kaŝ·e rigard·is li·n ; ili kaŝ·e
          en·glit·ig·is en mi·an mal·liber·ej·on tiom da cigar·oj ; la ŝtup·ar·o […]
          est·is kaŝ·e far·it·a intern·e de la mur·eg·o mem ; [mi] kaŝ·e kelk+foj·e
          kis·is la nuk·on de  . {sekret·e}

kaŝ·ej·o

          Lok·o, kie oni kaŝ·as si·n  io·n: ek·sci·u ĉiu·jn kaŝ·ej·ojn, kie li
          si·n kaŝ·as ; ĉiu hav·os en la kavern·o si·an kaŝ·ej·on ; kiam oni
          ek·brul·ig·is lamp·on, oni met·as ĝi·n ne en kaŝ·ej·on […] sed sur la
          lamp·ing·on, por ke la en·ir·ant·oj pov·u vid·i la lum·on (t.e. oni
          montr·u si·an kred·on, si·an en·lum·iĝ·on) ; el·tren·i ur·on el ĝi·a kaŝ·ej·o
          ; kiom da foj·oj li vizit·is la sol·ec·ajn kaŝ·ej·ojn inter rok³·oj kaj
          arb·eg·oj . {embusk·ej·o} , {rifuĝ·ej·o}

kaŝ·em·a

          Hav·ant·a inklin·on por kaŝ·i si·ajn pens·ojn; {sekret·em·a} : ŝi dev·is
          est·i pli fort·a, pli kaŝ·em·a, pli sin⁸-de·ten·em·a ; montr·u al mi […]
          hom·onmirakl¹·on, kiu ne kon·as ŝajn·ig·on, kaŝ·em·on, koket·ec·on,
          flat·em·on ! kaŝ·em·ul·o, ci ne dir·is al mi, ke ci·a edz·in·o est·as
          graved·a ! am·ind·um·ad·is li·n kvazaŭ kaŝ·em·e la sinjor·in·oj, kaj li,
          ankaŭ kaŝ·em·e, mal·estim·ad·is ili·n ; li·aj rigard·oj kaŝ·em·e serĉ·as
          iu·n sign·on de sekret·a inter·kompren·o en la okul·oj de la knab·in·oj
          ; tie kaj tie grupet⁽⁺⁾·oj da jun·ul·oj kaŝ·em·e nest·as post arb·et·oj ;
          Jo·ĉj·o hav·is karakter·on kaŝ·em·an kaj li ĝeneral¹·e ne·volont·e las·is
          sci·i iu·n pri si·aj sekret·oj .

kaŝ·il·o

          Objekt·o, mal·antaŭ kiu oni kaŝ·as si·n  io·n: ŝlos·il-tru·o [kun]
          klap·et·o (la tiel nom·at·a kaŝ·il·o) ; la lingv·o est·is denunc·it·a kielkaŝ·il·o de ne·permes·it·a propagand¹·o de politik¹·aj ide·oj“ . {ekran⁸·o}
          , {kamufl⁽⁺⁾·il·o} , {kovr·il·o} , {mask·o} , {pretekst·o}

en·kaŝ·i

   (tr)

          Kaŝ·i en si: la titol·o en·kaŝ·as iom·et·e da mister·o ; mi ĵet·is mi·n
          […] en tiu·n putr·ant·an suk·on de la intern·aj horor⁽⁺⁾·aĵ·oj […], kia·jn
          tiu·j pest·aj abism¹·oj pov·us en·kaŝ·i .

mal·kaŝ·a

   1.
          Ne kovr·ant·a la propr·ajn pens·ojn, ag·ojn kaj sent·ojn; ne re·ten·ant·a
          sekret·ojn: ŝi far·is al si·a edz·o pri li·a est·int·a viv·o tre
          mal·kaŝ·an kaj tre klar·an demand·on, al kiu li respond·is sen
          embaras·o ; ŝi rigard·is li·n kun dolĉ·a rid·et·o kaj mal·kaŝ·a admir·o ;
          [li] montr·is mal·kaŝ·an surpriz·on ; kio dev·ig·is ŝi·n pen·i akir·i la
          mal·kaŝ·an konfes·on de  , […] ĉu ŝi ne suspekt·is io·n ?
          [ŝi] rigard·is la al·ven·int·on kun preskaŭ mal·kaŝ·a mal·plezur·o ; la
          ĉef·pastr·oj ne kuraĝ·os ofend·i la direktor¹·on per mal·kaŝ·a atak·o
          kontraŭ li·n ; ni publik·ig·as ni·ajn dogm·ojn por tio, ke ili pov·u
          serv·i al ni kiel mal·kaŝ·a standard·o kaj por ke […] ni ne dev·u sur
          ĉiu paŝ·o don·ad·i sen·fin·ajn klar·ig·ojn . {sincer·a} {ruz·a} ,
          {tromp·a} {fid·ind·a} , {honest·a^1} , {lojal¹·a} , {mal·ferm·it·a^3}

   2.
          Mal·kaŝ·it·a, dis·kon·ig·it·a: kiam ŝi·a mal·ĉast·ad·o kaj ŝi·a hont·ind·ec·o
          far·iĝ·is tro mal·kaŝ·a, [mi] ted·iĝ·is de ŝi . {fam·a}

mal·kaŝ·i

   (tr)

          {Dis·kon·ig·i} , klar·e sci·ig·i kaŝ·it·aĵ·on: ŝi mal·kaŝ·os ili·an perfid·on
          ; Johan·o for·pren·is la fojn·on por mal·kaŝ·i la kamarad·on ; oni ne
          ĉio·n pov·is mal·kaŝ·i al mi, kaj el tiu mal·mult·o, kiu·n mi sci·as, vi
          ek·sci·os nur mal·mult·e ; si·an intenc·on Li mal·kaŝ·as al la pi·ul·oj ;
          kiu mal·kaŝ·as sekret·on, tiu est·as kiel kalumni·ant·o ; li·a frat·in·o
          el kompat·o jam long·e iom post iom mal·kaŝ·is al li la ver·on ;
           […] mal·kaŝ·is si·ajn mon·ajn manipul²·ojn ; la temp·o ĉiam
          mal·kaŝ·as la ver·on . {aper·ig·i} , {mal·kovr·i} , {manifest¹·i} ,
          {montr·i} , {publik·ig·i} , {revelaci³·i} , {sen·mask·ig·i}

mal·kaŝ·o

          Ag·o mal·kaŝ·i: mi·n terur·as tiu·j mal·kaŝ·oj, kies cinik²·ism·on ci ne
          ŝajn·as konjekt·i ; en ŝi·a pal·a vizaĝ·o batal·is decid·em·o kaj
          mal·trankvil·o pro la mal·kaŝ·o, kiu·n ŝi vol·is far·i ; mal·kaŝ·o de Vi·a
          vort·o kler·ig·as ; la predik·ad·o de Jesu³·o Krist·o [est·as] mal·kaŝ·o de
          la mister·o, silent·ig·it·a tra etern·aj temp·oj . {revelaci³·o}

kaŝ-lud·o

          Infan·a lud·o, en kiu unu lud·ant·o serĉ·as ali·ajn, kaŝ·iĝ·int·ajn
          lud·ant·ojn: [ili] kaŝ-lud·is en mal·lum·aj lok·oj ; la sun·o bril·is
          kaŝ+lud·e mal·antaŭ branĉ·oj kaj trunk·oj, oblikv¹·aj radi-fask·oj
          penetr·is sub la arb·o-kron·ojn ; la cel·o de ni·aj dezir·oj […] lud·as
          kaŝ-lud·on kun ni .

   [artikol-versi⁹·o: 1.38 2023/12/03 08:00:24 ]
     __________________________________________________________________