vidu ankaŭ la klarigojn
katen·/·o

katen·o

   1.
          Fortik·a {ĉen·o} , uz·at·a por lig·i mal·liber·ul·ojn  best·ojn kaj
          mal·help·i ili·n for·kur·i:  est·is vend·it·a kiel sklav·o: oni
          en·prem·is li·ajn pied·ojn en katen·ojn ; ven·is al li  en
          katen·oj .

   2.
          Ĉio, kio mal·help·as liber·e ag·ad·i, for·kur·i ktp: vi pov·as flug·i,
          kie·n vi vol·as, sed ni hav·as katen·ojn sur la pied·oj! (ni ne
          rajt·as for·las·i ni·an labor·on) ; [la vir·in·o], kies man·oj est·as
          katen·oj ; ĉu ne dev·is ĉi tiu vir·in·o […] est·i mal·lig·it·a el ĉi tiu
          katen·o (kripl·ec·o) en la sabat·a tag·o? ; vi·a spirit·o est·as
          katen·it·a de mem·forĝ·it·aj katen·oj .

   3.
          Eben·a {kurb·o} laŭ la form·o, kiu·n al·pren·as pez·a ŝnur·o, kies du
          ekstrem·oj est·as lig·it·aj al fiks¹·aj punkt·oj: la kartezi⁽⁺⁾·a ekvaci²·o
          de katen·o est·as de la tip¹·o  .

katen·i, en·katen·ig·i

   (tr)

   1.
          Lig·i per katen·o: katen·it·a best·o ne tim·ig·as ; ĉiu·jn […]
          alt+rang·ul·ojn oni katen·is ; se li ebl·e trov·os [ili·n], li
          al·konduk·u ili·n katen·it·ajn al  ; mi est·is katen·it·a,
          kiam mi star·is en la akuz³·it·ej·o . {ĉen·i, en·ĉen·ig·i} {arest·i} ,
          {fiks¹·i^1}

   2.
          Mal·help·i ies liber·an ag·ad·on: ili sid·is en mal·lum·o […], katen·it·aj
          de mizer·o ; se tia·n grand+ampleks·an fiks¹·it·an vort·ar·eg·on […] ni
          vol·us pret·ig·i teori·e kajen rapid·ec·o“, ni tre danĝer·e
          en·katen·ig·us ni·an lingv·on ; en lingv·aj demand·oj ĉiu super·flu·adecid·okaten·as ; kial do ni dev·as sen·bezon·e katen·i ni·n ?
          balon²-far·ad·o ne ver·e aparten·as al mi·aj fort·aj interes·oj, sed la
          farad⁽⁺⁾·o de la ok-top⁽⁺⁾-od¹·o tamen sukces·is kapt·i mi·an atent·on kaj
          katen·is mi·n al la ekran⁸·o ĝis la last·a bild¹·o ; kiu si·an lang·on
          katen·as, Di·o li·n ben·as ; kiu donac·on pren·as, tiu si·n katen·as .

katen·iĝ·i

          ·i katen·it·a: dum original¹·a verk·ist·o pov·as esprim·i pens·on per
          divers·aj parol-turn·oj, traduk·ist·o dev·as katen·iĝ·i al la origin¹·aj
          senc·oj ; tro rapid·a edz·iĝ·o, por~ĉiam·a katen·iĝ·o .

al·katen·i

          Lig·i al io per katen·o: al·katen·i hund·on al pord·o; vi est·as
          al·katen·it·a, sed al pan·--don·a arb·o! (al bon·a ofic·o) ; [la patr·in·o]
          de mult·aj monat·oj est·is al·katen·it·a al la lit·o ; la venk·it·ajn
          reĝ·ojn li al·katen·ig·is per or·aj ĉen·oj al si·a kaleŝ·o . {al·forĝ·i.}

mal·katen·i, sen·katen·ig·i

          For·pren·i la katen·ojn: oni for·pardon·u ĉiu·jn pun·ojn, sen·katen·ig·u
          la hom·ojn ; li·aj pens·oj sen·katen·iĝ·is, kiel ond·oj, tord·at·aj de
          vent·eg·o ;  […], la uson⁹·a sen·katen·ig·ist·o kaj eskap⁸·ist·o .
          {de·ĉen·ig·i, sen·ĉen·ig·i} {amnesti¹·i} , {liber·ig·i}

man-katen·i

   (tr)

          Lig·i per man-katen·o: li est·is man-katen·it·a antaŭ la kort·um·o ;
          tambur·o re·son·as minac·e dum li est·as for·konduk·at·a man-katen·it·e .

man-katen·o

          Katen·o kun du ŝlos·ebl·aj ring·oj, per kiu·j oni lig·as la
          man-artik·ojn de arest·it·o: tiam ili for·met·is de mi la man-katen·ojn
          ; li pren·is el poŝ·o man-katen·on kaj ĝi·n fiks¹·is al la man-radik·oj
          de  .

prem-katen·i

          Katen·i^2 per fort·a moral¹·a prem·o:  persist·e
          prov·as dis·romp·i la religi·an kiras·on, kiu prem-katen·as la popol·on
          .

   [artikol-versi⁹·o: 1.45 2023/12/03 08:00:25 ]
     __________________________________________________________________