vidu ankaŭ la klarigojn
kavalir·/·o

kavalir·o

   1.
          Nobel·a  eminent·a vir·o, {brav·a^1} kaj {galant²·a} kun vir·in·oj;
          {ĝentleman⁽⁺⁾·o} : li est·is riĉ·a […] kaj ricev·is mult·e da amik·oj,
          kiu·j ĉiu·j dir·is, ke li est·as brav·a hom·o, ver·a kavalir·o ; silent·u
          […], la kavalir·o de Klar·o ven·as ; perfekt·a kavalir·o, kun la plej
          bon·eg·aj disting·iĝ·oj, kun bril·ant·a ten·iĝ·o kaj ekster·aĵ·o ; ŝi
          est·is ĉiam kutim·int·a, ke oni ŝi·n star·ig·u sur piedestal·on,
          ĉirkaŭ·at·an de genu-fleks·ant·aj kavalir·oj .

   2.
          Mal·alt+rang·a nobel·o  an·o de orden·o.

        a)
                En antikv·a Rom⁽⁺⁾·o, civit³·an·o aparten·ant·a al tiu el la tri
                klas·oj, kiu est·is mez·a inter la pleb⁴·a kaj la patrici⁴·a.

        b)
                En eŭrop·a feŭd²·ism·o, nobel·o ricev·int·a la kavalir·ec·on: se
                nun trov·iĝ·us tia·j reĝ·oj, kiel reĝ·o Artur⁽⁺⁾·o, tiam trov·iĝ·us
                ankaŭ tia·j kavalir·oj ; ĉiu·j kort·eg·aj sinjor·in·oj kun si·aj
                serv·ist·in·oj kaj […] ĉiu·j kavalir·oj kun si·aj serv·ist·oj […]
                star·is en ord·o ; bel·eg·e vest·it·a kavalir·o kun lum·ant·a kask·o
                kaj gaj·e flirt·ant·a plum·aĵ·o ten·is li·n antaŭ si sur la
                ĉeval·o ; ŝi en·log·is al si la nobl·an kavalir·on 
                , la am+kant·ist·on el la kant·ist·a rond·o de  .
                {kavaleri⁽⁺⁾·an·o}

        c)
                Tiu, kiu hav·as, en {orden·o} , la mal·plej alt·an rang·on:
                kavalir·o de la Honor·a Legi·o; en la 13a jar-cent·o la
                ter-lang·on okup·is german·aj kruc-kavalir·oj ; en Mez-aĝ·o
                teŭton⁽⁺⁾·aj kavalir·oj tiu·n land·on al·milit·is . {komandor⁽⁺⁾·o} ,
                {oficir·o}

          {hidalg⁽⁺⁾·o}

   3.
          Unu el la ŝak-figur·oj, prezent·ant·a ĉeval·on; {ĉeval·o^2} .

kavalir·a

          Propr·a  rilat·a al kavalir·o: kavalir·a arm·il·ar·o; mal·nov·a
          kavalir·a bien·o ; kavalir·a kastel·o ; la reĝ·o donac·is al la ambaŭ
          tromp·ant·oj kavalir·an kruc·on ; la kavalir·a salon·o de  .

kavalir·aĵ·o

          Insign·o de kavalir·o, {orden·o} , {skarp·o} : kavalir·aĵ·on oni met·as
          al vi trans la ŝultr·on […] kia kavalir·aĵ·o est·as prefer·ind·a,
           , ruĝ·a  blu·a ?

kavalir·ec·a

          Hav·ant·a la hero·an karakter·on de la mez+epok·a kavalir·ec·o:
          kavalir·ec·a kondut·o, sin⁸+don·em·o; kavalir·ec·e Petr·o pet·is pardon·on
          pro la inter·romp·o .

kavalir·ec·o

   1.
          Karakter·o konven·a al kavalir·o: mi konfid·as al vi·a kavalir·ec·o .

   2.
          Milit·ist·a instituci·o, kun religi·a kaj hero·a karakter·o, star·ig·it·a
          ĉe la feŭd²·a nobel·ar·o, kaj trud·ant·a al si·aj an·oj mal·tim·on antaŭ
          la danĝer·o, lojal¹·ec·on, protekt¹·ad·on al mal·for·tul·oj kaj ĝentil·ec·on
          al vir·in·oj.

   [artikol-versi⁹·o: 1.31 2024/01/17 09:25:18 ]
     __________________________________________________________________