vidu ankaŭ la klarigojn
kern·/·o

kern·o

   1.
          La mal·mol·a intern·a part·o de ekster·e mol·a frukt·o  la mol·a part·o
          de ekster·e mal·mol·a frukt·o  frukt·o-part·o: li dev·as manĝ·i nenio·n,
          kio est·as far·it·a el vin-ber·oj, de la kern·oj ĝis la ŝel·o ; la
          gras·o de la kern·oj de tritik·o ; la nuks·o krak·is kaj romp·iĝ·is,
          sed en ĝi ne trov·iĝ·is plen·a kern·o ; ambaŭ lud·is per pom·o, ili
          ĝi·n sku·is kaj aŭskult·is, kiel intern·e bru·is la kern·oj ; kern·oj
          de daktil·oj ; mal·grand·a kern·o, ĵet·it·a en la ter·on, nask·as la
          palm·on ; li rigard·is la ŝel·on kaj ne la kern·on, kaj tio est·as
          mal·feliĉ·o, grand·a mal·feliĉ·o en la edz·ec·o . {nuks·o} , {grajn·o^1}

   2.
          La mal·mol·a intern·a part·o de la perikarp⁽⁺⁾·o de {drup⁽⁺⁾·o} en·hav·ant·a la
          sem-grajn·on, ekz. kern·o de prun·o; jugland·o, migdal·o: mal·san·ul·ej·en
          ŝi ir·is, manĝ·int·e plur⁴·ajn kern·ojn de abrikot·o kaj persik·o, 
          pli preciz·e ili·an en·an mol·an part·on, sam·e toks⁽⁺⁾·an por hom·o ; oni
          don·is al ĝi persik·on, kaj la kern·o tiom dolor·ig·is ĝi·an post·aĵ·on,
          ke la simi·o nun kalibr²·as ĉiu·n kern·on .

   3.
          Centr·a, esenc·a part·o de io: ĉi tio est·as la kern·o de ni·a disput·o
          konklud·is  kaj etend·is al la mal·jun·ul·o si·an blank·an,
          long·an man·on ; mi trov·os la kern·on de la ver·o ; est·is vigl·o kaj
          kern·o en ĉiu·j ŝi·aj vort·oj, kaj vol·e ne·vol·e ili aŭskult·is ; [tiu]
          paroksism¹·o de frenez·o […] plen·ig·as per strang·a kern·o de volupt·a
          mal·trankvil·o ; li pen·is trov·i la voj·on penetr·ant·an ĝis la
          mister·a kern·o de ĉiu·j afer·oj ; vi, kamarad·oj, kon·as la
          cirkonstanc·ojn, […] mank·o de labor·ist·a kern·o, mal·nov·aj
          special·ist·oj kaj tiel plu ; tio, fakt¹·e, est·as la kern·o de ili·aj
          tiu+rilat·aj klopod·oj ; tiu mal·mult·o el·dir·it·a est·u tial suk·o kaj
          kern·o de ĉio plan·it·a kaj de ĉio tra·stud¹·it·a ; el tiu kern·o
          inter·naci·a la ide·oj dis·vast·iĝ·os ; la hind⁽⁺⁾·--eŭrop·a kern·o de la
          lingv·o oset⁽⁺⁾·a sent·ebl·as  por ne·lingv·ist·oj ; la histori·a kern·o
          de Prag⁽⁺⁾·o ; la arkitektur⁸·a kern·o de la urb·o est·as rar⁽⁺⁾·aĵ·o el la
          19a jar-cent·o ; post kelk·aj sekund·oj sekv·is krom·a eksplod·o, kiu
          el·ĵet·is fragment·ojn de brul·aĵ·o el la kern·o de la reaktor⁽⁺⁾·o ; la
          profund·e blu·aj okul·oj […] pov·us bor·i vi·n ĝis la kern·o de la kor·o
          . {baz¹·o} , {esenc·o} , {fund·o} , {fundament·o} , {kvintesenc¹·o}

   4.
          La part·o de procesor⁽⁺⁾·o, kiu plen·um·as la kalkul·ojn: la kern·o de la
          procesor⁽⁺⁾·o est·as simpl·ig·it·a, konsekvenc·e, ĝi uz·as mal·pli da
          transistor⁹·oj kaj mal·pli da energi·o .

   5.
          La proton⁽⁺⁾·oj kaj neŭtron⁽⁺⁾·oj konsist·ig·ant·aj la centr·on de atom¹·o:
          atom¹·o de oksigen·o hav·as 8 proton⁽⁺⁾·ojn en si·a kern·o, ali+nom·e
          {nukle⁽⁺⁾·o} .

   6.

        a)
                (de {homomorfi⁽⁺⁾·o}  ) {Invers⁴·a bild¹·o} de la {neŭtr²·a
                element¹·o} de la {cel·o-ar·o} ; simb.  : la kern·o de
                homomorfi⁽⁺⁾·o  inter {ring·oj}  {modul¹·oj} est·as la ar·o de
                ĉiu·j element¹·oj, kies bild¹·o per  egal·as al la {nul·o} .

        b)
                {integral⁽⁺⁾·a ekvaci²·o}

kern·a

          {Esenc·a} , {fundament·a} : tia kern·a dir·o ! kern·a komun·a en·hav·o
          de la vort·o sun·o ; jen unu el la kern·aj demand·oj ; dum kalkul·ad·o
          li de·pren·is ĝen·ajn frakci¹·ojn, kaj post·e al·don·is iom kompens¹·e,
          kaj tiel […] ten·is si·n al la ĉef·a kern·a sum·o ; verk·ist·o, kiu
          ver·e influ·os la evolu²·on de la lingv·o en la direkt·o de ĝi·a
          plej~bon·ec·o, de ĝi·a kern·a esenc·o, ankoraŭ ne ver·e montr·iĝ·is ;
          kern·a propr·aĵ·o de ĉiu·j frazeologismoj est·as ili·a fiks¹+formul¹·ec·o ;
          demokrati⁸·o sur la ŝtat·a nivel·o est·as de kern·a grav·ec·o ; la
          scienc·o pri plan-lingv·oj ·as la kern·a kamp·o de interlingvistik⁽⁺⁾·o
          ; tiel pli bon·e ebl·as koncentr⁸·iĝ·i pri la kern·a mesaĝ⁹·o de la
          krist·an·a kred·o: kruc·um·o kaj resurekt⁽⁺⁾·o de Jesu³·o ; ŝpar-kas·oj
          nun·temp·e tra·ir·as kern·an re·organiz¹·ad·on .

kern·ec·a

          {Suk·a} , {drast⁹·a} , frap·a: vi·a stil·o don·as sufiĉ·e fort·an pruv·on
          de tiu talent·o, ĝi est·as kern·ec·a, vigl·a, en mult·aj lok·oj plen·a
          de verv³·o kaj de fajr·o ; lev·il-kart·oj est·as bel+aspekt¹·aj kart·oj,
          kiu·j sur·hav·as kern·ec·an slogan⁽⁺⁾·on .

atom¹-kern·o

          Kern·o de la {atom¹·o} , konsist·ant·a el unu  {proton⁽⁺⁾·o} j kaj ebl·e
          {neŭtron⁽⁺⁾·o} j: alf⁽⁺⁾·a-radi·ad·o konsist·as el rapid+flug·aj atom¹-kern·oj
          de helium⁽⁺⁾·o ; atom¹+kern·a energi·o . {nukle⁽⁺⁾·o^2}

ter-kern·o

          Centr·a part·o de la ter·o, el nikel¹·o kaj fer·o, probabl³·e part·e
          likv⁸·a kaj part·e solid²·a: la intern·a ter-kern·o kun diametr¹·o de 2600
          kilometr·oj est·as proksim·um·e 6.700 °C varm·eg·a

kern·o-frukt·o

   {drup⁽⁺⁾·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.48 2023/12/03 09:58:48 ]
     __________________________________________________________________