kerub⭑·/·o

kerub⭑·o

   1.
          Super·natur⭑·a est⭑·aĵ·o, en⭑ form⭑·o de⭑ flug⭑·il+hav⭑·a vir⭑-bov⭑·o kun⭑ hom⭑·a
          kap⭑·o: Li el·pel⭑·is Adam⁽⁺⁾·on, kaj⭑ lok⭑·is antaŭ⭑ la⭑ Eden¹·a ĝarden⭑·o la⭑
          kerub⭑·on kaj⭑ la⭑ turn⭑·iĝ·ant·an flam⭑·an glav⭑·on, por⭑ gard⭑·i la⭑ voj⭑·on al⭑
          la⭑ arb⭑·o de⭑ viv⭑·o ; la⭑ kerub⭑·oj est⭑·u etend⭑·ant·aj si⭑·ajn flug⭑·il·ojn
          supr⭑·en, kovr⭑·ant·e per⭑ si⭑·aj flug⭑·il·oj la⭑ ferm⭑·o-plat⭑·on, kaj⭑ ili⭑·aj
          vizaĝ⭑·oj est⭑·u unu⭑ kontraŭ⭑ la⭑ ali⭑·a, al⭑ la⭑ ferm⭑·o-plat⭑·o est⭑·u turn⭑·it·aj
          la⭑ vizaĝ⭑·oj de⭑ la⭑ kerub⭑·oj ; Li ek·rajd⭑·is sur⭑ kerub⭑·o kaj⭑ ek·flug⭑·is,
          kaj⭑ Li port⭑·iĝ·is sur⭑ la⭑ flug⭑·il·oj de⭑ la⭑ vent⭑·o .

   2.
          Anĝel⭑·o de⭑ la⭑ du⭑·a ĉiel⭑·a ĥor⭑·o. {seraf²·o} .

   3.
          Pentr⭑·aĵ·o aŭ⭑ skulpt⭑·aĵ·o prezent⭑·ant·a flug⭑·il+hav⭑·an infan⭑·on (plej⭑ oft⭑·e
          ― vir⭑-knab⭑·on) aŭ⭑ nur⭑ la⭑ kap⭑·on.

          Rim.: Ĝi neniel⭑ rilat⭑·as al⭑ {kerub⭑·o^2} sed⭑ al⭑ Eros⁽⁺⁾·o.

   4.
          Ĉarm⭑·a infan⭑·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/12/03 09:58:48 ]
     __________________________________________________________________