vidu ankaŭ la klarigojn
kis·/·i

kis·i

   (tr)

   1.
          {Tuŝ·i} per la lip·oj por esprim·i am·on  respekt·on:  kis·is
           on kaj laŭt·e ek·plor·is ; kiel modern¹·a perfekt·ig·it·a
          serv·ist·o [li] anstataŭ ven·i kis·i la man·on de la jun·a sinjor·o,
          nur salut·is li·n de mal·proksim·e ; oni permes·is al la civil¹·aj kaj
          milit·ist·aj alt+rang·ul·oj kis·i la mal·supr·an ŝtup·on de l' tron·o ;
           kis·is la flor·ojn ; li ŝi·n kis·is sur ŝi·a ruĝ·a buŝ·o ;
          ne·vid·at·e ŝi kis·is la frunt·on de la fianĉ·in·o ; li kis·is la
          larm·ojn de ŝi·aj okul·oj ;  kis·is al li la vang·ojn, kaj ili
          far·iĝ·is roz·o-kolor·aj ; [li] genu·iĝ·is por kis·i la ter·on ; bat·u
          mal·bon·ul·on, li vi·n flat·os, kis·u, li vi·n bat·os .

   2.
          Mild²·e, delikat·e {tuŝ·et·i} : trankvil·aj mar-golf·oj, kie la branĉ·oj
          kis·as la klar·an spegul·on de la akv·o ; la radi·o de la sun·o […]
          kis·is la flor·ant·an pom+arb·an branĉ·on ; al·log·a region·o, kis·at·a de
          la mar·o kaj de la sun·o .

kis·o

   1.
          Tuŝ·ad·o per la lip·oj: ĝu·ant·e la kis·ojn de la am·at·in·o ; ŝi
          kovr·ad·is ili·n per kis·oj ; kis·ojn mi ne don·os ! li romp·is la
          roz·on, met·is kis·on sur ĝi·an freŝ·an buŝ·on ; Klar·o ferm·is al li la
          buŝ·on per kis·o ; ŝi respond·is per apenaŭ tuŝ·ant·a, silent·a kis·o ;
          li·a ĝoj·o est·is tiel grand·a kiel la vi·a, kiam vi prem·is la unu·an
          kis·on sur la roz·ajn lip·ojn de vi·a unu·a kar·ul·in·o ; ni inter·ŝanĝ·as
          kis·on kaj ĉirkaŭ·pren·on kun ĉiu el ni·aj amik·oj ; per·fingr·a kis·o ;
          Johan·o […] send·is al li per la fingr·oj mult·e da kis·oj ; salut·u
          ĉiu·jn frat·ojn per sankt·a kis·o ; ordon·it·a kis·o hav·as gust·on
          mal·dolĉ·an ; kis·o antaŭ amas·o est·as kis·o de Jud³-as·o (amik·aĵ·o de
          perfid·ont·o) .

   2.
          Delikat·a tuŝ·et·o: la arb·ar·on jam tuŝ·is la flav·a kis·o de aŭtun·o .

inter·kis·i, inter·kis·iĝ·i

   (tr)

          Reciprok·e kis·i: la pub⁹·er·ec·o est·as tiu temp·o, en kiu knab·oj kaj
          knab·in·oj ne sci·as, ĉu ili inter·bat·u  inter·kis·u ; 
          inter·kis·iĝ·is kun la kamp·ul·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.39 2023/12/03 09:58:49 ]
     __________________________________________________________________