vidu ankaŭ la klarigojn
klar·/·a

klar·a

   1.
          Tra kiu oni pov·as disting·e vid·i, mal·konfuz·a, pur·a: klar·a, freŝ·a
          akv·o ; klar·a veter·o ; klar·a, kiel la plej pur·a vitr·o ; far·it·a el
          blank·a klar·a marmor·o ; li sid·as sol·a en la klar·a lum·o de la lun·o
          ; glaci·a mal·varm·o ir·is tra la natur·o, […] sed ĉirkaŭ·e la mont·oj
          ricev·is bel·eg·an verd·an ton·on, tiel klar·an, tiel bril·ant·an ;
          klar·aj ( {seren²·a} j) mal·long·aj somer·aj vesper·oj ; li vid·is inter
          la foli·et·oj […] mal·grand·an knab·in·on, rigard·ant·an per si·aj klar·aj
          okul·oj ; ŝi est·is tiel delikat·a kaj klar·a, kiel lun-lum·o ; el
          klar·a ĉiel·o tondr·o ek·bat·is (t.e. tut·e ne·atend·it·e) . {diafan²·a} ,
          {hel·a ^1} , {lum·a} , {net·a} , {preciz·a}

   2.
          Ne obtuz³·a, mal {raŭk·a} ; son·ant·a disting·ebl·e por la orel·o:
          ek·son·is ne·fort·a, sed klar·a voĉ·o ; voĉ·o klar·a kaj fort·a ; li
          aŭd·is la klar·an son·on de martel·o kontraŭ ambos·o ; Nik⁽⁺⁾·o hav·is
          violon·on […] kaj [li]  sukces·is, kvankam iom palp·e, aper·ig·i
          kelk·ajn sufiĉ·e klar·ajn ton·ojn ; sonor·il·o arĝent·o-son·a, klar·a kaj
          laŭt·a ek·son·is en la aer·o . {hel·a^3} .

   3.
          Facil·e {kompren·ebl·a} ; disting·ebl·a por la spirit·o: ĉiu pens·o en
          ni·a anim·o est·is klar·a por ni ambaŭ ; jen est·as mi·a klar·a vol·o,
          kiu·n mi ne for·las·os ; ne tut·e klar·aj instinkt¹·oj ; [tio est·is]
          klar·a ( {sen·dub·a} ) rifuz·o ; ne·klar·a koncept²·o ; ne·klar·a demand·o
          ; konserv·u klar·ec·on de la kap·o ; pri [ties tag·o] grav·ec·o ŝi […]
          mem ne hav·is plen·an klar·ec·on . {evident¹·a} , {preciz·a}

          Rim.: PV asert¹·as, ke „_klar·a_ ne pov·as kvalifik⁽⁺⁾·i person·on“. Tio
          est·as ne tut·e ĝust·aalmenaŭ ja ekzist·as la esprim·oklar·a
          kap·o“, kiu karakteriz¹·as person·on: vi hav·os tia·n klar·an kap·on, ke
          ĉio·n, kio en vi·a ĉe·est·o est·os rakont·at·a  legat²·a, vi ĉio·n vid·os
          antaŭ vi kiel viv·ant·an ; Ivan⁽⁺⁾·o konstat·is, […] ke 
          est·as klar·a kap·o kaj fam·ul·o .

klar·e

   Disting·ebl·e:

   1.
          por la okul·o  imag·o: skrib·u tre klar·e sur la ŝton·oj ĉiu·jn
          vort·ojn de ĉi tiu instru·o ; la jur·a konsil·ist·o ek·vid·is tut·e
          klar·e antaŭ si brul·ant·an lantern·on ; [en la] lum·o de la stel·oj
          […] ni vid·is klar·e la kontur·ojn de ĉiu·j mont·oj ; ankoraŭ unu
          afer·on ŝi vid·is klar·e kaj preciz·e: la blank·an vizaĝ·et·on de Ja⁽⁺⁾·nj·o
          kaj la grand·ajn nigr·ajn okul·ojn […] kiel sen·ĉes·a, trud·iĝ·a
          re·memor·o ; mi preskaŭ tut·e klar·e pov·as tio·n prezent·i al mi ! mi
          memor·as ankoraŭ klar·e li·an vizaĝ·on .

   2.
          por la orel·o: oni klar·e aŭd·is son·on de romp·iĝ·o ; ili kant·is kaj
          Johan·o re·kon·is tre klar·e ĉiu·jn bel·ajn melodi¹·ojn, kiu·jn li lern·is
          ; ĉio·n, kio·n ĝi sent·is silent·e, la mal·grand·a alaŭd·o tiel klar·e
          kaj bel·e kant·is ;

   3.
          por la spirit·o: mi klar·e avert·is vi·ajn patr·ojn ; hipokrit·ul·o,
          el·ig·u unu·e la trab·on el vi·a okul·o, kaj tiam vi klar·e vid·os, por
          el·tir·i la lign·er·et·on el la okul·o de vi·a frat·o ; li pov·o-sci·as
          konserv·i la ide·ojn kaj sent·ojn, ĝis ili klar·e kaj preciz·e
          ricev·as la form·on de vort·oj ; vi pov·os klar·e kaj preciz·e
          re·memor·i [ĉ]io·n, ; la unu·a sent·o, kiu klar·e vek·iĝ·is en ŝi, est·isenvi·o . {cert·e} , {kompren·ebl·e} , {evident¹·e} , {preciz·e} ,
          {sen·dub·e}

klar·ig·i

   Ig·i klar·a; mal·konfuz·i:

   1:
           viŝ·is per la man·o si·ajn okul·ojn, kvazaŭ ŝi vol·us klar·ig·i
          si·an rigard·on ; la azen·o mal·klar·ig·as ĝi·n per si·aj pied·oj, tamen
          la akv·o flu·as plu·en kaj far·iĝ·as de·nov·e klar·a .

   2:
          tus·et·ant·e, por klar·ig·i la voĉ·on, Kruko komenc·as ; li klar·ig·is
          si·an voĉ·on kaj jen·e rakont·is […] .

   3:
          klar·ig·i la uz·ad·on de la vort·ar·o ; mi klar·ig·os tio·n ĉi per
          ekzempl·o ; mi turn·as la atent·on […] al la klar·ig·it·a punkt·o ; li
          signif·o-klar·ig·is al ni ni·ajn sonĝ·ojn, al ĉiu li klar·ig·is laŭ li·a
          sonĝ·o ; ne·klar·ig·ebl·a mal·amik·ec·o ; ni reciprok·e ni·n kon·as,
          klar·ig·on ne bezon·as . {eksplik⁽⁺⁾·i} , {koment⁹·i} , {kompren·ig·i} ,
          {mal·volv·i}

klar·ig·o

          Ag·o klar·ig·i; io kio help·as kompren·on: sur tri paĝ·oj kuŝ·as
          antaŭ·klar·ig·o (kp {antaŭ·parol·o} , {en·konduk·o^2} ) ; jen est·as ĝi·a
          signif·o-klar·ig·o: la tri branĉ·oj est·as tri tag·oj […] ; Jozef·o krom
          la signif·o-klar·ig·ad·o de sonĝ·oj est·as util·ig·ebl·a ankaŭ por ali·aj,
          pli grav·aj afer·oj ; ĉiu etiked⁹·o don·u uz·--klar·ig·ojn kaj list¹·ig·u
          ingredienc⁶·ojn ; se oni demand·is, […] ŝi dir·is: „ĉio est·as
          klar·ig·it·a en la […] libr·o“, kvankam la libr·o efektiv·e ne taŭg·is,
          […] se klient¹·o ne kontent·iĝ·is per tiu evit+klar·ig·o, ŝi […] send·is
          la klient¹·on al mi por klar·ig·o ; mi […] ankaŭ korekt·as la
          lingv·aĵ·on de la leter·oj laŭ vort+klar·ig·oj en PIV .

mal·klar·a

          {Konfuz·a} por la okul·o, orel·o  spirit·o: mal·klar·aj okul·oj ;
          [li] vid·ant·e li·an pal·an vizaĝ·on kaj mal·klar·an rigard·on, ek·kri·is
          kun tim·o ; mal·klar·a font·o ; mi ne vol·is trink·i la vin·on, ĉar ĝi
          en·hav·is en si ia·n suspekt·an mal·klar·aĵ·on ; anstataŭ vin·o li
          en·verŝ·is en mi·an glas·on ia·n mal·agrabl·an acid·aĵ·on, kaj tiu·n ĉi
          mal·klar·an fluid·aĵ·on li dev·ig·is mi·n el·trink·i ; akv·aj flu·eg·oj […]
          mal·klar·aj pro glaci·o ; ili·aj orel·oj aŭd·as mal·klar·e ; lingv·o
          mal·klar·a kaj ne·disting·ebl·a ; la mal·jun·ul·in·o […] hav·is mal·klar·an
          vid·on ; de la centr·o de la urb·o flug·is mal·klar·a bru·o, mut·ig·at·a
          de la inter·spac·o ; la voĉ·oj en la komenc·o mal·klar·aj, far·iĝ·is pli
          kaj pli fort·aj, kaj oni pov·is jam aŭd·i ĉiu·n vort·on ; la ĉagren·o
          mal·klar·ig·is la prudent·on de la el·pel·it·aj soldat·oj ; leter·oj […]
          kun sufiĉ·e mal·klar·aj adres·oj ; en akv·o mal·klar·a oni fiŝ-kapt·as
          facil·e ; mal·klar·ig·i river·et·on. {enigm·a} , {hieroglif²·a} ,
          {mister·a} , {nebul·a} , {nub·a}

mem·klar·a

          {Evident¹·a} , {mem·kompren·ebl·a} : kelk·aj el tiu·j sintagm⁽⁺⁾·oj est·as
          mem·klar·aj, ali·aj est·as iom idiotism³·aj ; se la seks·o de person·o
          est·as mem·klar·a, la in·--sufiks·o super·flu·as ; kial grand+skal·e
          okaz·as tia seks·a aberaci⁽⁺⁾·o inter pastr·oj? la kial·o est·as
          mem·klar·a, kaj la problem¹·on pov·as solv·i la pap·o .

map⁸+klar·ig·o

          Part·o de {map⁸·o} kie est·as klar·ig·it·aj la uz·it·aj simbol¹·oj kaj la
          skal·o.

   [artikol-versi⁹·o: 1.131 2023/12/21 06:31:51 ]
     __________________________________________________________________