klavicen⁽⁺⁾·/·o , klavecen⁽⁺⁾·/·o, klavcen/o

klavicen⁽⁺⁾·o, klavecen⁽⁺⁾·o, klavceno

          Eŭrop⭑·--de·ven⭑·a grand⭑·a klav⭑·ar·a {kord⭑-instrument¹·o} , popular²·a de⭑ la⭑
          15a ĝis⭑ la⭑ 18a jar⭑-cent⭑·oj, en⭑ kiu kord⭑·ojn pinĉ⭑·as plum⭑-tub⭑·oj: la⭑
          klavicen⁽⁺⁾·o est⭑·is tiel⭑ mal·nov⭑·a, ke⭑ ties⭑ kord⭑·oj kant⭑·is daŭr⭑·e kaj⭑
          mal·laŭt⭑·e respond⭑·e al⭑ ĉiu·j ĉirkaŭ⭑·e est⭑·ig·it·aj son⭑·oj ; klavicen⁽⁺⁾·a
          nun⭑ ĉe⭑ Johan⭑·o / muzik⭑·o laŭ⭑ old⁽⁺⁾·a eman⁽⁺⁾·o [...] eĉ⭑ se⭑ sonor⭑·il·oj
          sonor⭑·is / klavecen⁽⁺⁾·o bru⭑·on perfor⁽⁻⁾·is / ĝi est⭑·as fort⭑·a instrument¹·o
          .

klavicen⁽⁺⁾·et·o

          Sen·krur⭑·a, port⭑·ebl·a {kord⭑-instrument¹·o} simil⭑·a al⭑ {klavicen⁽⁺⁾·o} pli⭑
          ŝat⭑·at·a por⭑ privat⭑·a uz⭑·o de⭑ muzik⭑·--diletant³·oj: klavicen⁽⁺⁾·et·o aŭ⭑
          spinet⁽⁺⁾·o est⭑·as konstru⭑-form⭑·o de⭑ klavicen⁽⁺⁾·o, […] la⭑ kord⭑·oj pas⭑·as
          oblikv¹·e-flank⭑·e al⭑ la⭑ klav⭑·ar·o, kio ebl⭑·ig·is [lok]ŝpar⭑·an
          konstru⭑-manier⭑·on . {spinet⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.18 2023/12/03 09:58:50 ]
     __________________________________________________________________