vidu ankaŭ la klarigojn
kle⁽⁺⁾·/·o , klef⁽⁺⁾·/·o, ,

kle⁽⁺⁾·o, klef⁽⁺⁾·o

          {Sign·o} lok·it·a ĉe la komenc·o de la not-lini·ar·o por montr·i la
          nom·on de ĉiu not·o kaj ĝi·an alt·ec·on: atent·o-kapt·aj krajon·oj el
          Uson⁹·o hav·as divers·ajn form·ojn, ekzempl·e de ost·o, arb·o, kor·oj,
          dinosaŭr⁽⁺⁾·o, vespert·o, kle⁽⁺⁾·o ; klef⁽⁺⁾·o en muzik·o serv·as por tio,
          fiks¹·i en la not-lini·ar·o, kiu·jn ton-alt·ojn reprezent·as la kvin
          not-lini·oj, ĉiu klef⁽⁺⁾·o hav·as por tio referenc³-ton·on, de kies
          pozici¹·o dedukt³·iĝ·as la pozici¹·o de la ali·aj ton·oj, la divers·aj
          klef⁽⁺⁾·oj reprezent·as mal·sam·ajn ton-registr·oj, por ĉiu instrument¹·o
          kaj ĉiu·j voĉ-registr·o ekzist·as taŭg·a klef⁽⁺⁾·o . {ŝlos·il·o} .

   Rim.: Ambaŭ form·oj aper·as en la PIV-oj, kun la difin·o ĉekle⁽⁺⁾·okaj
   plu·send·o deklef⁽⁺⁾·oalkle⁽⁺⁾·o“ (kio sugest⁹·as, ke la PIV-a redaktor·o
   prefer·askle⁽⁺⁾·o“n). Kvankam pli·mult·o da vort·ar·oj, imit·ant·e la PIV-ojn,
   rekomend·as la form·onkle⁽⁺⁾·o“, tamen la muzik·ist·oj mem kaj la fak·aj
   tekst·oj prefer·asklef⁽⁺⁾·o“n. Tiu·n konstat·on en·ten·as la koncern·a lingv·a
   respond·o de la Konsult³·ej·o de la Akademi¹·o de Esperant·o, kiu rekomend·as
   la form·onklef⁽⁺⁾·okaj krom·e atent·ig·as, keklef⁽⁺⁾·oest·as pli inter·naci·a
   (kun la evident¹·a etim⁽⁺⁾·o en la lingv·oj angl·a kaj franc·a); pli facil·e
   re·kon·ebl·a; pli erar·--imun⁴·a ĉe buŝ·a kaj skrib·a komunik·ad·o ktp.

   [artikol-versi⁹·o: 1.26 2023/12/03 09:58:50 ]
     __________________________________________________________________