klient¹·/·o

klient¹·o

   1.
          Kutim⭑·a {aĉet⭑·ant·o} de⭑ butik⭑·o, kompani¹·o, serv⭑·o-proviz⭑·ant·o (notari⭑·o,
          advokat¹·o, kurac⭑·ist·o...): klient¹·o de⭑ viand⭑·ist·o, de⭑ ban⭑·ej·o, de⭑
          restoraci⭑·o; mult⭑+klient¹·a butik⭑·o; la⭑ juĝ⭑·ist·oj sen·kulp⭑·ig·is mi⭑·an
          klient¹·on; klient¹·o de⭑ dent⭑·ist·o; ŝi re·kon⭑·is si⭑·an antaŭ⭑·an
          klient¹-in⭑·on kaj⭑ kun⭑ plezur⭑·o vid⭑·is ŝi·n de·nov⭑·e en⭑ si⭑·a magazen⭑·o .

   2.
          En⭑ romi⁽⁺⁾·a antikv⭑·o, pleb⁴·an·o si·n met⭑·int·a sub⭑ protekt¹·on de⭑ Patrici⁴·o:
          mi⭑·aj klient¹·oj, [...] ek·sci⭑·int·e pri⭑ mi⭑·a re·ven⭑·o, kun·kur⭑·is por⭑ mi·n
          salut⭑·i .

klient¹·ar·o

          Tut⭑·o de⭑ la⭑ kutim⭑·aj aŭ⭑ okaz⭑·aj aĉet⭑·ant·oj de⭑ butik⭑·o, kompani¹·o,
          serv⭑·o-proviz⭑·ant·o: la⭑ entrepren⭑·ist·oj [...] ne⭑ obe⭑·as al⭑ la⭑ scienc⭑·o,
          sed⭑ al⭑ la⭑ sent⭑·o kaj⭑ kompren⭑·o pri⭑ plej⭑ bon⭑·a serv⭑·ad·o al⭑ la⭑
          klient¹·ar·o ; kiel⭑ lert⭑·aj special⭑·ist·oj ili hav⭑·is grand⭑·an
          klient¹·ar·on

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/12/03 09:58:50 ]
     __________________________________________________________________