kolerik⁽⁺⁾·/·a

kolerik⁽⁺⁾·a

          Epitet¹·o de⭑ la⭑ {temperament¹·o} karakteriz¹·at·a per⭑ rapid⭑·a ag⭑·em·o,
          emoci³·em·o fort⭑·e manifest¹·iĝ·ant·a en⭑ mien⭑·ad·o kaj⭑ gest⭑·oj: la⭑ prag⁽⁺⁾·a
          fason⭑-studi⁽⁺⁾·o propon⭑·is stil⭑·on „pilot⭑·o“: alt⭑·o est⭑·as iom⭑ pli⭑ ol⭑ la⭑
          averaĝ⁽⁺⁾·a, mal·dik⭑·a ..., aktiv⭑·ig·it·a nerv¹·a sistem⭑·o (pro⭑ tio ‐
          mov⭑·iĝ·em·o, rapid⭑·o de⭑ re·ag⭑·o, kolerik⁽⁺⁾·a temperament¹·o) ... .

   Rim.: En⭑ iu·j lingv⭑·oj oni konfuz⭑·as kolerik⁽⁺⁾·a kaj⭑ {koler⭑·em·a} . Tio
   evit⭑·ind·as en⭑ Esperant⭑·o.

kolerik⁽⁺⁾·ul·o

          Hom⭑·o hav⭑·ant·a kolerik⁽⁺⁾·an temperament¹·on: sen·pacienc⭑·e mi el·ŝir⭑·is
          mi⭑·an plum⭑·on el⭑ la⭑ poŝ⭑·o, mal·ŝraŭb⭑·is ĝi·n, ek·sid⭑·is al⭑ la⭑ plej⭑
          proksim⭑·a tabl⭑·o kaj⭑ al·tir⭑·is la⭑ demand⭑·il·on al⭑ mi tiel⭑, kiel⭑
          kolerik⁽⁺⁾·ul·oj al·tir⭑·as gast⭑·ej·ajn faktur⭑·ojn al⭑ si .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.13 2023/12/03 09:58:52 ]
     __________________________________________________________________