kolizi⁴·/·i

kolizi⁴·i

   (ntr)

   1.
          Renkont⭑·iĝ·i kaj⭑ for·teg⭑·e tuŝ⭑·eg·i si·n reciprok⭑·e: la⭑ ekspres¹·a
          vagon⭑·ar·o kolizi⁴·is kun⭑ var⁴·a trajn⁸·o. {karambol¹·i} .

   2.
          Komenc⭑·i inter·batal⭑·i: la⭑ trup¹·oj kolizi⁴·is kontraŭ⭑ la⭑ ribel⭑·ant·oj.

   3.
          (p.p. cirkonstanc⭑·oj aŭ⭑ sent⭑·oj). Ne·akord¹·iĝ·i, kontraŭ⭑·i, konflikt²·i:
          tia entrepren⭑·o kolizi⁴·us kun⭑ la⭑ leĝ⭑·o; la⭑ honor⭑·o kolizi⁴·is en⭑ li
          kun⭑ la⭑ tim⭑·o.

kolizi⁴·o

          Ag⭑·o kolizi⁴·i: kolizi⁴·o de⭑ vagon⭑·ar·oj, de⭑ parti⭑·an·oj, de⭑ interes⭑·oj,
          de⭑ sent⭑·oj; la⭑ etern⭑·a kaj⭑ frenez⭑·ig·a kolizi⁴·o de⭑ vort⭑·oj kaj⭑ form⭑·oj
          en⭑ la⭑ material⭑·o de⭑ art⭑·e~far⭑·it·a lingv⭑·o; kolizi⁴·oj de⭑ gent⭑·oj en⭑ unu⭑
          land⭑·o; la⭑ form⭑·oj ven⭑·as en⭑ kolizi⁴·on unu⭑ kun⭑ la⭑ ali⭑·a.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2023/12/03 09:58:52 ]
     __________________________________________________________________