vidu ankaŭ la klarigojn
kolon·/·o

kolon·o

   1.
          Grand·a rekt·a, dik·a objekt·o solid²·a, eventual¹·e flu·ec·a  gas·a:
          kolon·o de akv·o, de hidrarg·o; nub·a kolon·o ; fajr·a kolon·o ;
          lum·ant·a kolon·o da polv·o ; kolon·oj da fum·o lev·iĝ·is en la freŝ·an
          aer·on .

        a)
                Vertikal·a pec·o el lign·o, ŝton·o, fer·o  ali·a substanc²·o,
                ĝeneral¹·e fin·iĝ·ant·a per kapitel·o, kaj serv·ant·a kiel
                sub·ten·il·o  kiel ornam·o de konstru·aĵ·o: cilindr¹·a,
                kvar+angul·a, dorik⁽⁺⁾·a, korint⁽⁺⁾·a, ionia kolon·o; lantern·a kolon·o
                ; la fost·oj de la pord·o konsist·is el kanel⁽⁺⁾·it·aj kolon·oj ;
                tiu·j famili·oj est·is la solid²·a kolon·o de ni·a vilaĝ·a
                komun·um·o .

        b)
                Monument·o, konsist·ant·a el izol·it·a kolon·o el marmor·o,
                bronz·o ktp: la Trajana kolon·o; la Herkul⁽⁺⁾·aj kolon·oj (ĉe la
                antikv·ul·oj, ambaŭ promontor·oj de mar-kol·o de Ĝibraltar⁽⁺⁾·o);
                sur la  star·as graci·a kolon·o kaj sur
                ĝi la di-in·o de just·ec·o kun lig·it·aj okul·oj kaj kun pes·il·o ;
                mez·e en la salon·o […] est·is star·ig·it·a mal·grand·a or·a
                kolon·o, sur kiu dev·is sid·i la najtingal·o ; li·a edz·in·o
                ek·rigard·is mal·antaŭ·en, kaj ŝi far·iĝ·is kolon·o el sal·o .

        c)
                {Stak⁽⁺⁾·o^2} : kolon·o da libr·oj, da fromaĝ·oj.

          {fost·o} , {mast·o^2}

   2.
          Eminent·a hom·o, grav·a princip·o  instituci·o kiu est·as fid·ind·a
          apog·o de ide·o, mov·ad·o, organiz¹·o ktp: la eklezi¹·o de la viv·ant·a
          Di·o, la kolon·o kaj baz¹·o de la ver·o ; Mi far·as vi·n (pli ĝust·eci·n“, Jer⁽⁺⁾·e~mi·an) … fer·a kolon·o ; la kvin kolon·oj de Islam⁽⁺⁾·o .

   3.
          {Kolumn⁸·o^1} : en tiu·j du kolon·oj [de lainter·rilat·a tabel·o“],
          kiu·j fin·iĝ·as per „a“ kaj „o“, la fin·iĝ·oj est·as ne kondiĉ·e
          inter·rilat·aj, sed pur·e adjektiv·aj kaj pur·e substantiv·aj .

   4.
          Trup¹·oj laŭ·long·e ord·ig·it·aj dum marŝ·ad·o: en la centr·a kolon·o
          ek·son·is la komand·o, ritm¹·a bru·o de la tambur·oj kaj la murmur·o de
          la paŝ·oj de la infanteri¹·o ; la ministr¹·o kun si·aj ofic·ist·oj est·is
          en la komenc·o de la stab·a kolon·o kaj tut·e ne miks·is si·n en ĝi·an
          konduk·ad·on . {kolumn⁸·o ^2}

   {kolon·o (mon-unu·o)}

kolon·ar·o

          Vic·o de kolon·oj: en la mez·o de tiu land·o etend·iĝ·is vast·eg·a
          palac·o kun unu fantazi¹·a kolon·ar·o super la ali·a ; grand·a
          vestibl·o, ĉirkaŭ·it·a per kolon·ar·o kaj pav·um·it·a per mozaik²·o .
          {portik²·o}

sur·kolon·aĵ·o

          {Entablement⁽⁺⁾·o} : pilastr²·oj kun ionik⁽⁺⁾·aj kap·et·oj kaj rok³·aĵ·oj
          port·ant·aj part·ojn de sur·kolon·aĵ·o kaj kornic·on .

mal·honor·a kolon·o, kolon·o de mal·honor·o

          Kolon·et·o, al kiu oni iam lig·is krim·ul·ojn por el·montr·i ili·n al
          popol·o; {pilori⁽⁺⁾·o} : serv·ist·oj far·iĝ·ad·is vokt⁽⁺⁾·oj, kiu·j pov·is
          kondamn·i mal·riĉ·ul·on […] al verg·oj sub la mal·honor·a kolon·o ; la
          tut·a knab·a lern·ej·o, kiu trov·iĝ·is ĝust·e kontraŭ·e, lev·iĝ·us sur la
          pied·ojn […] por vid·i li·n ĉe la kolon·o de mal·honor·o .

mur-kolon·o

          {Kolon·o} part·e en·ig·it·a en mur·o, oft·e kvadrat¹·a; {pilastr²·o} : la
          kelner·oj apog·iĝ·is sen·okup·e al la mur-kolon·oj .

   [artikol-versi⁹·o: 1.110 2023/12/03 09:58:52 ]
     __________________________________________________________________