vidu ankaŭ la klarigojn
kompat⭑·/·i
kompat⭑·i
(x)
Sent⭑·i kor⭑-tuŝ⭑·on pro⭑ ies⭑ mal·feliĉ⭑·o kaj⭑ dezir⭑·on ĝi·n mal·akr⭑·ig·i:
kompat⭑·i iu·n, ies⭑ dolor⭑·on; ĝi est⭑·is knab⭑·et·o, kiu plor⭑·is, kaj⭑ ŝi
kompat⭑·is li·n ; [ili] vi⭑·an mizer⭑·on ek·kompat⭑·is ; virt⭑·ul·o kompat⭑·as
(indulg⭑·as, ŝpar⭑·as) la⭑ viv⭑·on de⭑ si⭑·a brut⭑·o ; ĉu⭑ vi ankaŭ⭑ ne⭑ dev⭑·is
kompat⭑·i vi⭑·an kun·serv⭑·ist·on, kiel⭑ mi kompat⭑·is vi·n ? ne⭑ trov⭑·iĝ·u
kompat⭑·ant·o por⭑ li⭑·aj orf⭑·oj ; Di⭑·o, kompat⭑·u ni·n, pek⭑·ul·ojn ! je⭑ la⭑
nokt⭑·o-mez⭑·o la⭑ dorm⭑·o fin⭑+fin⭑·e kompat⭑·is la⭑ hegemon⁽⁺⁾·on ; kompat⭑·u,
afabl⭑·aj sinjor⭑·oj, kompat⭑·u! ili ĝem⭑·ad·is kaj⭑ montr⭑·ad·is si⭑·ajn
mal·san⭑·ajn membr⭑·ojn ; se⭑ fam⭑·a kurac⭑·ist·o ne⭑ kompat⭑·us mi·n, mi
mort⭑·us ; pastr⭑-edz⭑·in·o kompat⭑·is ŝi·n kaj⭑ pren⭑·is ŝi·n kiel⭑
serv⭑·ist·in·on ; Di⭑·o bat⭑·as, Di⭑·o kompat⭑·as . {bedaŭr⭑·i^3} , {domaĝ⭑·i^2}
{indulg⭑·i} , {kondolenc⭑·i} , {kun·sent⭑·i}
kompat⭑·a
Montr⭑·ant·a kompat⭑·on, rilat⭑·a al⭑ kompat⭑·o: vid⭑·ant·e […] tiu·jn
vizaĝ⭑·ojn, mizer⭑·ajn de⭑ mal·sat⭑·o, de·nov⭑·e mi spert⭑·is kvazaŭ⭑ kompat⭑·an
sent⭑·on ; pren⭑·u tio·n ĉi⭑ kiel⭑ instru⭑·o, por⭑ en⭑ est⭑·ont·ec·o rigard⭑·i la⭑
afer⭑·ojn kun⭑ pli⭑ kompat⭑·a kaj⭑ pli⭑ saĝ⭑·a okul⭑·o ; mi ne⭑ toler⭑·as, se⭑
knab⭑·o kompat⭑·e mi·n rigard⭑·as ; mi aŭd⭑·as kompat⭑·ajn vort⭑·ojn de⭑
vir⭑·in·o, kiu·n mi tiel⭑ long⭑·e kaj⭑ tiel⭑ pasi⭑·e am⭑·as ! pli⭑ feliĉ⭑·a
est⭑·as martel⭑·o insult⭑·at·a, ol⭑ ambos⭑·o kompat⭑·at·a .
kompat⭑·o
Sent⭑·o de⭑ kompat⭑·ant·o: ŝi rigard⭑·is la⭑ mal·grand⭑·an knab⭑·in·on kaj⭑
ek·sent⭑·is kompat⭑·on al⭑ ŝi ; Li ek·sent⭑·is kompat⭑·on pro⭑ la⭑ sufer⭑·ad·o
de⭑ ; se⭑ ŝi kelk⭑+foj⭑·e uz⭑·is si⭑·an influ⭑·on je⭑ la⭑ jun⭑·a
regn⭑·estr·o, ŝi far⭑·is ĝi·n nur⭑ por⭑ el·pet⭑·i kompat⭑·on por⭑ iu ; rid⭑·et·o
de⭑ kompat⭑·o (afabl⭑·e mal·estim⭑·a) ; li do⭑ al·ir⭑·is […] propon⭑·ant·e al⭑
ili si⭑·ajn frukt⭑·ojn, laŭ⭑ la⭑ sam⭑·a plend⭑·a, kompat⭑+vek⭑·a manier⭑·o ; Mi
etend⭑·as Mi⭑·an man⭑·on sur⭑ vi·n kaj⭑ pere⭑·ig·as vi·n [, ĉar⭑] Mi lac⭑·iĝ·is
de⭑ kompat⭑·ad·o . mi ne⭑ vol⭑·as bat⭑·on, mi ne⭑ vol⭑·as kompat⭑·on .
{kor⭑·o^2}
kompat⭑·ec·o
{Kompat⭑·em·o} : Di⭑·o, est⭑·ant·e riĉ⭑·a en⭑ kompat⭑·ec·o, [...] ni·n viv⭑·ig·is
en⭑ Krist⭑·o ; rigard⭑·u, Di⭑·o neniam⭑ lac⭑·iĝ·as en⭑ la⭑ kompat⭑·ec·o, kaj⭑ ni,
mizer⭑·aj verm⭑·oj, ir⭑·as dorm⭑·i kun⭑ ni⭑·a koler⭑·o .
kompat⭑·em·a, kompat⭑-plen⭑·a
Inklin⭑·a al⭑ kompat⭑·o, {bon⭑+kor⭑·a} : ni⭑·a Sinjor⭑·o […] vi est⭑·as la⭑
Kompat⭑·em·a, la⭑ Pardon⭑·em·a ; ŝi ir⭑·is al⭑ la⭑ hom⭑·o, kies⭑ kompat⭑·em·a
man⭑·o jam⭑ don⭑·is al⭑ ŝi unu⭑ foj⭑·on labor⭑·on ; kompat⭑-plen⭑·a Di⭑·o! don⭑·u
Vi al⭑ ŝi la⭑ tomb⭑·an ripoz⭑·on, kiu·n mi ne⭑ pov⭑·is hav⭑·ig·i al⭑ ŝi! .
kompat⭑·em·o, kompat⭑·em·ec·o
Inklin⭑·o al⭑ kompat⭑·o; kompat⭑·a {kun·sent⭑·o} : la⭑ Sinjor⭑·o, ni⭑·a Di⭑·o,
hav⭑·as kompat⭑·em·on kaj⭑ pardon⭑·em·on, kvankam⭑ ni de·fal⭑·is de⭑ Li ; li
komenc⭑·is konsider⭑·i, ĉu⭑ efektiv⭑·e tiu bon⭑·ec·o kaj⭑ kompat⭑·em·o de⭑ la⭑
krist⭑·an·oj ne⭑ pruv⭑·as mal·taŭg⭑·ec·on de⭑ ili⭑·aj anim⭑·oj ; laŭ⭑ Vi⭑·a grand⭑·a
kompat⭑·em·ec·o el·strek⭑·u mi⭑·ajn pek⭑·ojn . {kompat⭑·ec·o}
kompat⭑·ig·i
(tr)
Far⭑·i, ke⭑ iu kompat⭑·u al⭑ vi: ĝi ne⭑ est⭑·is apart⭑·e bel⭑·a, kiel⭑ ja⭑
mult⭑·aj vag⭑·ant·aj hund⭑·oj, sed⭑ ĝi ŝajn⭑·is mal·sovaĝ⭑·a kaj⭑ mi·n ne⭑
mal·mult⭑·e kompat⭑·ig·is ; pli⭑ bon⭑·e est⭑·as envi⭑·ig·i ol⭑ kompat⭑·ig·i .
{plend⭑·i}
kompat⭑·ind·a
Ind⭑·a je⭑ kompat⭑·o: mi⭑·aj kompat⭑·ind·aj flor⭑·oj tut⭑·e for·velk⭑·is! ; kiu
vid⭑·is la⭑ vizaĝ⭑·on de⭑ Afrodit⁽⁺⁾·o, ne⭑ est⭑·as kompat⭑·ind·a . {mal·feliĉ⭑·a}
kompat⭑·ind·aĵ·o
Mal·feliĉ⭑·ig·a okaz⭑·o aŭ⭑ ekzist⭑·aĵ·o, kiu instig⭑·as al⭑ kompat⭑·o:
mal·feliĉ⭑·an infan⭑·on […] oni turment⭑·as ĝi·n sen⭑ kulp⭑·o kaj⭑ sen⭑
kaŭz⭑·o! ĝi est⭑·as ver⭑·a kompat⭑·ind·aĵ·o ; Li⭑·a Majest⭑·a Moŝt⭑·o don⭑·is la⭑
zorg⭑·on de⭑ ni⭑·a for·pel⭑·o, kaj⭑ valor⭑·as nek⭑ pet⭑·eg·oj, nek⭑ promes⭑·oj,
nek⭑ donac⭑·oj, nek⭑ kompat⭑·ind·aĵ·oj .
kompat⭑·ind·ul·o
Hom⭑·o, kiu·n oni em⭑·as kompat⭑·i: kio·n do⭑ ŝi vol⭑·as ankoraŭ⭑ de⭑ tiu
kompat⭑·ind·ul·o, li ja⭑ plu⭑ ne⭑ viv⭑·as! ; li eĉ⭑ ne⭑ diven⭑·as,
kompat⭑·ind·ul·o, ke⭑ li est⭑·as jam⭑ pli⭑ ombr⭑·o ol⭑ hom⭑·o .
ek·kompat⭑·i
(tr)
Ek·sent⭑·i kompat⭑·on: la⭑ Etern⭑·ul·o ek·kompat⭑·os Jakob⁽⁺⁾·on, kaj⭑ de·nov⭑·e
elekt⭑·os Izrael⭑·on, kaj⭑ re·loĝ⭑·ig·os ili·n en⭑ ili⭑·a land⭑·o ; sek⭑·iĝ·u la⭑
man⭑·o de⭑ tiu, kiu kur⭑·us help⭑·i li·n, ek·kompat⭑·int·e li⭑·an mizer⭑·on .
mal·kompat⭑·a
{Sen·kompat⭑·a} : mort⭑·a danĝer⭑·o minac⭑·as li·n de⭑ mal·kompat⭑·aj
mal·amik⭑·oj .
mem·kompat⭑·o
Kompat⭑·o al⭑ si mem⭑: li est⭑·is plen⭑·a je⭑ mem·kompat⭑·o kaj⭑ alt⭑·e taks⭑·is
la⭑ okaz⭑·on mal·kovr⭑·i ĉio·n al⭑ aŭskult⭑·ant·o .
sen·kompat⭑·a, mal·kompat⭑·em·a
Ne⭑ inklin⭑·a al⭑ kompat⭑·o, {sen·kor⭑·a} , {kruel⭑·a} , {sever⭑·a} ;
{mal·kompat⭑·a} : ĉiam⭑ la⭑ infan⭑·aj buŝ⭑·oj parol⭑·is sen·kompat⭑·ajn
vort⭑·ojn pri⭑ ŝi ; li⭑·an kap⭑·on, sur·ŝut⭑·it·an per⭑ la⭑ cindr⭑·o,
sen·kompat⭑·e brul⭑·ig·is la⭑ sun⭑·o ; sen⭑ iu azil²·o, en⭑ kiu mi pov⭑·int·us
for·sav⭑·i mi·n de⭑ mi⭑·aj mal·kompat⭑·em·aj persekut⭑·ant·oj .
sen·kompat⭑·ec·o, mal·kompat⭑·em·o
Ec⭑·o de⭑ iu sen·kompat⭑·a: la⭑ rigid⭑·a kol⭑·um·o de⭑ la⭑ ĉemiz⭑·o kun⭑ ordinar⭑·a
sen·kompat⭑·ec·o si·n apog⭑·is je⭑ raz⭑·it·a menton⭑·o ; en⭑ [la⭑ diskut¹·oj] oni
not⭑·as la⭑ viv⭑-kar⭑·ec·on, sen·labor⭑·ec·on, mal·kompat⭑·em·on de⭑ la⭑
entrepren⭑·ist·oj .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/12/03 09:58:53 ]
__________________________________________________________________