vidu ankaŭ la klarigojn
kompetent·/·a

kompetent·a

   1.
          Kapabl·a solv·i ia·n afer·on  plen·um·i ia·n task¹·on  ofic·on, pro
          sufiĉ·aj tiu+rilat·aj kon·oj: mi rekomend·as la divers·ajn
          lern·o-libr·ojn kaj vort·ar·ojn, mult·e pli bon·ajn kaj pli vast·ajn […]
          el·don·it·aj de ni·aj plej kompetent·aj amik·oj kompetent·a kritik·ist·o,
          profesor¹·o, komitat·o; pri labor·oj mal·diligent·a, pri fest·oj plej
          kompetent·a ; li est·as kompetent·a kiel best·o pri arĝent·o (vd
          {spik·o} ) ; [li] est·as mult·e pli kompetent·a en afer·oj milit·aj ol
          en literatur·o . {kapabl·a}

   2.
          De·ven·ant·a de kompetent·ul·o; plen·um·it·a kun kompetent·ec·o:
          kompetent·aj (fid·ind·aj) inform¹·oj; kompetent·a esplor·o, help·o,
          respond·o; est·as bon·e list¹·ig·i tie ĉi nur kelk·ajn elekt·it·ajn
          traduk·it·ajn verk·ojn, kiu·j est·as sam+temp·e traduk·oj kompetent·aj 
          pli ol nur kompetent·aj .

   3.
          {Rajt} anta kon·i iu·n afer·on, esprim·i si·an opini·on pri ĝi:
          kompetent·a dev·as est·i de nun, ne la aŭtor·o  ia ali·a person·o ;
          sol·e kompetent·aj tiam dev·os est·i la leĝ·oj el·labor·it·aj de la
          pli·mult·o ; oni pov·as trov·i tiu·n ŝtof·on en kompetent·aj
          (koncern·aj) magazen·oj .

kompetent·i

          Dispon·i kon·ojn, kapabl·ojn  rajt·on uz·i rimed·ojn taŭg·ajn por iu
          task¹·o: ne est·ant·e fak·ul·o pri la and⁽⁺⁾·aj lingv·oj, mi ne kompetent·as
          juĝ·i . {kompren·i^3} {kapabl·i}

kompetent·o

          {Kompetent·ec·o} : kelk·aj kontribu³·oj rivel⁸·as grand·an kompetent·on .

kompetent·ec·o

          Ec·o de kompetent·a hom·o  afer·o: en [tiu afer·o] mi posed·as
          nenia·n kompetent·ec·on ; afekt·i kompetent·ec·on; la verk·oj, kiu·jn mi
          el·don·os person·e, ne dev·as hav·i pli da kompetent·ec·o (fid·ind·ec·o),
          ol la verk·oj de iu ali·a . {kompetent·o}

kompetent·ul·o

          Kompetent·a hom·o: kun kvin  ses teknik³·aj vort·oj, oni kred·ig·as
          si·n kompetent·ul·o; trov·int·e kompetent·ul·on pri la guarao-lingvo,
          kiu sam+temp·e kon·is la teritori²·on, ni direkt·is la kanu⁽⁺⁾·on kun
          ekster·boat·a motor¹·o al Mariusa ; efektiv·a art-kompetent·ul·o dir·is,
          ke ili est·as pentr·it·aj de majstr·a man·o . {fak·ul·o} ,
          {special·ist·o} , {talent·ul·o} {instru·i} , {meti·o}

ne·kompetent·a, mal·kompetent·a

          Kiu ne solv·as afer·on, ne plen·um·as task¹·on pro ne·hav·o de neces·a
          sci·ar·o, rajt·o, kvalifik⁽⁺⁾·o: ŝi est·is ankoraŭ tro ne·spert·a en la
          bagatel·aĵ·a kalkul·ad·o de la mal·riĉ·ul·oj kaj tro ne·kompetent·a pri
          tiu svarm¹·o da ĉiu+tag·aj detal·aĵ·oj ; ĉu vi kred·as ke li far·iĝ·us
          mal·kompetent·a pri prudent·o kaj just·ec·o kaj ĉiu ali·a virt·o? ; kiu
          est·as tiu, kiu kovr·as mal·kompetent·e la plej alt·an decid·on? ; pri
          la teknik³·o kaj program¹·ad·o mi mal·kompetent·as .

ne·kompetent·ec·o, mal·kompetent·ec·o

          Mank·o de la neces·aj sci·oj, de la kapabl·o por iu task¹·o: al tio
          al·don·iĝ·is ne·kompetent·ec·o kaj  kontraŭ·esperant·ist·aj ag·oj .

ne·kompetent·ul·o, mal·kompetent·ul·o

          Hom·o ne kapabl·a por iu task¹·o, ne hav·ant·a la neces·ajn sci·ojn: pri
          tiu·j ne·kompetent·ul·oj ni ne parol·u ; ĉiu el tiu·j mal·liber·ul·oj
          est·as fuŝ·ul·o, tio evident¹·is, fuŝ·ul·oj kaj mal·kompetent·ul·oj .

   [artikol-versi⁹·o: 1.35 2023/12/09 08:29:04 ]
     __________________________________________________________________