komponent⁽⁺⁾·/·o

komponent⁽⁺⁾·o

          Konsist⭑·ig·a {part⭑·o} : kiel⭑ paralelogram²·o de⭑ fort⭑·oj, en⭑ kiu ambaŭ⭑
          komponent⁽⁺⁾·oj konsist⭑·as el⭑ unu⭑+flank⭑·e egoism¹·o, ali⭑+flank⭑·e am⭑·o al⭑ Di⭑·o
          kaj⭑ la⭑ hom⭑·oj ; vi el·sonĝ⭑·as la⭑ soft⁽⁺⁾·an anim⭑·an komponent⁽⁺⁾·on de⭑ la⭑
          am⭑·o ; sekv⭑·e de⭑ social²·a komponent⁽⁺⁾·o tiu ĉi⭑ sistem⭑·o prosper⭑·is kaj⭑
          oni fier⭑·is ; suker⭑·a polimer⁽⁺⁾·a komponent⁽⁺⁾·o ; {kompon¹·ant·o^2.a} ,
          {konsist⭑·aĵ·o}

          Rim.: La⭑ sinonim¹·o {kompon¹·ant·o^2.a} , ne⭑ respekt⭑·as la⭑ regul⭑·on ke⭑
          substantiv⭑·ig·it·a particip⭑·o redukt⁴·iĝ·as al⭑ la⭑ signif⭑·o de⭑ „ul⭑·o“.

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________