kompromit³·/·i

kompromit³·i

   (tr)

          {En·miks⭑·i} en⭑ situaci⭑·on risk⭑·o-plen⭑·an (precip⭑·e por⭑ la⭑ reputaci¹·o),
          {en·danĝer⭑·ig·i} , {mis·fam⭑·ig·i} : kompromit³·i la⭑ interes⭑·ojn, fam⭑·on,
          san⭑·on de⭑ iu; [vi tim⭑·as, ke⭑ ni] far⭑·os facil⭑+anim⭑·ajn paŝ⭑·ojn, kiu·j
          kompromit³·os Esperant⭑·on en⭑ la⭑ okul⭑·oj de⭑ „saĝ⭑·aj“ hom⭑·oj ; li⭑·a nur⭑·a
          al·proksim⭑·iĝ·o kompromit³·is vir⭑·in·on (ig⭑·is suspekt⭑·i, ke⭑ ŝi est⭑·as li⭑·a
          am⭑·at·in·o), inter·parol⭑·o kun⭑ li est⭑·is por⭑ ŝi dekret¹·o de⭑ mal·honor⭑·o ;
          li est⭑·as kompromit³·it·a en⭑ tiu krim⭑·a afer⭑·o; vi sen·bezon⭑·e
          kompromit³·as vi·n; trov⭑·i kompromit³·ant·ajn post·sign⭑·ojn. {kompromis²·i}
          , {korupt³·i} , {mal·glor⭑·ig·i} , {mal·honor⭑·i}

          Rim.: Ĉe⭑ Valienne trov⭑·iĝ·as la⭑ nun⭑ mal·aper⭑·int·a form⭑·o
          _kom⭑-pro·met⭑·i_: en⭑ ŝi⭑·a ĉe·est⭑·o ŝi preter·las⭑·os kom⭑-pro·met⭑·ant·ajn
          fraz¹·ojn .

kompromit³·o

          Ag⭑·o kompromit³·i: mi dev⭑·is kompren⭑·i ke⭑ mult⭑·aj – ĉu⭑ plej⭑ mult⭑·aj? –
          esperant⭑·ist·oj tim⭑·as konflikt²·ojn, tim⭑·as kompromit³·on al⭑ la⭑ varm⭑·ec·o
          de⭑ la⭑ famili⭑·a rond⭑·o ; la⭑ ag⭑·o de⭑ Verd⭑·a Maj⭑·o si·n ofer⭑·i al⭑ la⭑ afer⭑·o
          por⭑ liber⭑·ig·o de⭑ la⭑ ĉin⁹·a popol⭑·o est⭑·is tre⭑ facil⭑·e etiket³·it·a kiel⭑
          far⭑·o de⭑ „naci⭑-perfid⭑·ul·in·o" kaj⭑ kaŭz⭑·is mal·feliĉ⭑·an kompromit³·on al⭑
          ŝi⭑·aj famili⭑·an·oj . {mal·glor⭑·o} , {mal·honor⭑·o}

kompromit³·iĝ·i

          Iĝ⭑·i kompromit³·it·a, kompromit³·i si·n: [ili] parol⭑·as kaj⭑ ag⭑·as
          sen·takt¹·e, el·met⭑·ant·e si·n al⭑ mal·honor⭑·o, kaj⭑ la⭑ instituci⭑·on, en⭑ kiu
          ili kvazaŭ⭑ labor⭑·as, al⭑ kompromit³·iĝ·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/12/03 09:58:54 ]
     __________________________________________________________________