komuni⭑·/·i

komuni⭑·i

   (tr)

          Don⁽⁺⁾·i la⭑ komuni⭑·on: vok⭑·u la⭑ pastr⭑·on, li mi·n komuni⭑·u ; la⭑ pastr⭑·o
          komuni⭑·as la⭑ absolv⁽⁺⁾·it·an pek⭑·ul·on .

komuni⭑·o

          Don⁽⁺⁾·o kaj⭑ akcept⭑·o de⭑ pan⭑·o kaj⭑ vin⭑·o, konsekr⁴·it·aj en⭑ la⭑
          {sakrament¹·o} de⭑ {eŭĥaristi⁽⁺⁾·o} : last⭑·a sankt⭑·a komuni⭑·o, don⭑·at·a al⭑
          mort⭑·ant·oj ; ĉu⭑ vi ne⭑ tra·romp⭑·is per⭑ ŝtel⭑·ist·aj man⭑·oj […] la⭑
          sankt⭑·ig·it·ajn vaz⭑·ojn de⭑ la⭑ komuni⭑·o ? Mi est⭑·is mort⭑·ig·it·a en⭑
          flor⭑·ad·o ⫽ De⭑ mi⭑·aj pek⭑·oj, sen⭑ konfes⭑·o-don⭑·o, ⫽ Sen⭑ komuni⭑·o sankt⭑·a .

komuni⭑·iĝ·i

          Ricev⭑·i la⭑ komuni⭑·on: la⭑ sekv⭑·ant·an dimanĉ⭑·on mi ir⭑·is komuni⭑·iĝ·i, por⭑
          de·nov⭑·e plen⭑·ig·i mi⭑·an kor⭑·on per⭑ lum⭑·o kaj⭑ pac⭑·o ; dimanĉ⭑·on antaŭ⭑ la⭑
          for·vetur⭑·o ili ĉiu·j est⭑·is en⭑ la⭑ preĝ⭑·ej·o, por⭑ komuni⭑·iĝ·i .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2023/12/03 09:58:54 ]
     __________________________________________________________________