vidu ankaŭ la klarigojn
komunik·/·i

komunik·i

   (tr)

   1.
          Sci·ig·i (grav·an) inform¹·on al ali·a hom·o, oft·e en manier·o
          pli-mal·pli solen·a  oficial·a: komunik·i al iu nov·aĵ·on, si·ajn
          projekt·ojn, ide·on; ŝi tuj ven·u al li, ĉar li hav·as io·n por
          komunik·i al ŝi ; mi dev·as komunik·i al vi, ke vendred·on mi
          for·vetur·os al Franc·uj·o ; ĉiu+moment·e el la pli mal·proksim·aj
          salon·oj al·kur·is iu pastr·o  ofic·ist·o, komunik·ant·e detal·ojn pri
          la di-serv·o ; pas·is jam la temp·oj, [...] kiam la tut·a Egipt⁽⁺⁾·o
          kred·is ĉio·n, kio·n oni komunik·is al ĝi el la templ¹·oj ; mi pet·as,
          ke vi·a ekscelenc·o komunik·u mi·ajn rimark·ojn al mi·aj regiment·oj ;
          Hamul posed·is ia·n tradici¹·an sci·ad·on, hered·it·an post Ŝem, kaj
          komunik·it·an de patr·o al fil·o ; la patr·in·o de unu dank·is por
          en·ir-bilet³·oj en ŝvit+ban·ej·on, la onkl·in·o de l' ali·a pet·is komunik·i
          al li el·kor·an dank·on por tram²-kvitanc·oj . {kon·ig·i} , {sci·ig·i} ,
          {trans·don·i}

          Rim.: La objekt·o est·as foj·e sub·kompren·it·a, kiel en: mi komunik·is
          (inform¹·ojn) pri [„lingwe uniwersala“] al mi·aj koleg·oj ; jun·a
          knab·in·o-komsomol⁽⁺⁾·an·in·o postul·as sen·prokrast·e komunik·i al CK de
          Soveti⁽⁺⁾·a Komun·ist·a Parti·o (inform¹·on) pri mi·a kontraŭ+soveti⁽⁺⁾·a
          el·paŝ·o . La objekt·o kutim·e montr·as sci·on, kon·on, inform¹·on,
          ide·on, sed en ne·mult·aj ekzempl·oj, la objekt·o montr·as al ·o
          port·ant·a la koncern·an inform¹·on, kiel en: komunik·i al
          kun·labor·ant·o dokument·ojn.

   2.
          Trans·port·i de unu objekt·o  hom·o al ali·a: la piŝt·o komunik·as
          si·an mov·on al la rad·o; la brul+rest·aĵ·oj komunik·is la fajr·on al la
          plank·o; la infekt·it·aj vest·oj komunik·is la mal·san·on al la
          mizer·ul·o; ili komunik·is al ni si·an gaj·ec·on; [la hom·oj] for·iĝ·is
          antaŭ ŝi, kvazaŭ ŝi est·is frap·it·a de komunik·ebl·a mal·san·o .
          {infekt·i} , {inokul·i} , {trans·don·i} , {trans·ig·i}

   3.

        a)
                {Komunik·iĝ·i^2} : du el ili esplor·as en la nun·a moment·o la
                ebl·on komunik·i kun Omar trans la mur·o ĉe la river-bord·o ;
                kiam ni komunik·as parol·e, ni rilat·as lingv·e inter ni .

        b)
                {Komunik·iĝ·i^3} : la tut·a Svis⁽⁺⁾-land·o est·as se tiel dir·i nur
                unu grand·a urb·o, [...] kies dis·aj kaj izol·it·aj dom·oj
                komunik·as inter si nur per angl·aj ĝarden·oj .

          Rim.: Tia·j ekzempl·oj plej+part·e aspekt¹·as influ·it·aj de naci·aj
          lingv·oj, en kiu·j la verb·okomunik·ihav·as kaj trans·ir·an kaj
          ne·trans+ir·an senc·ojn. Koncern·e la senc·oninter·rilat·i (p.p.
          lok·oj)“, apenaŭ ebl·as imag·i, en kio konsist·as la latent⁽⁺⁾·a
          objekt·o. Tamen la divers·aj senc·oj dekomunik·ig·ipli-mal·pli
          prav·ig·as la ekzist·on de ĉi tiu·j senc·oj.

komunik·o

   1.
          {Komunik·ad·o} : ili est·is skrib·it·aj en la antikv·a lingv·o de la
          Sumer⁽⁺⁾·oj, kiu·n tiam uz·ad·is nur antikv·ist·oj kaj pastr·oj en
          sekret·aj komunik·oj ; la unu·a fraz¹·ar·o est·as tip¹·o de lingv·o
          intelekt⁴·a, akurat¹·a, sen·pasi·asimpl·a komunik·o de fakt¹·oj .

   2.
          {Komunik·aĵ·o} : la Kadmonido, re·ven·is kaj rekt·e al·ir·is Omar⁽⁺⁾·on kun
          dign³·o-plen·a sin⁸-ten·o, kvazaŭ li est·as port·ant·o de tre grav·a
          komunik·o .

komunik·a

          Rilat·a al komunik·ad·o: la gvid-libr·o est·as ĝis·dat·ig·at·a ĉiu·n foj·on,
          kiam ni al·planed·iĝ·as kaj lig·iĝ·as al planed·a komunik·a ret·o .

komunik·ad·o

   1.
          Ag·o komunik·i: komunik·ad·o de sci·ig·o, de mov·o; [la ver·o] est·as unu
          el tiu·j komun·aj hav·aĵ·oj, kies komunik·ad·o ne sen·ig·as je ĝi tiu·n,
          kiu ĝi·n don·as ; [la libr·et·o] pri·skrib·is simpl·an, baz¹·an projekt·on
          de lingv·o por facil·ig·i la inter·naci·an komunik·ad·on ;

   2.
          {Telekomunik⁽⁺⁾·ad·o} : inter·romp·i, tranĉ·i la komunik·ad·on telefon¹·an;
          dum mi·a milit-serv·o [...] mi soldat·is en unu·o special·ig·it·a pri
          komunik·ad·o ; ret·o est·as ar·o da komunik·ad·aj voj·oj, per kiu·j oni
          inter·konekt⁹·asinter·ali·ekomput⁹·il·ojn tiel, ke ili pov·as kun·e
          uz·i kaj inter·ŝanĝ·i inform¹·ojn .

komunik·aĵ·o

          Io komunik·it·a: ricev·i komunik·aĵ·on pri io; li hav·as komunik·aĵ·on
          por far·i al vi; tre·eg·e urĝ¹·a komunik·aĵ·o al·ven·is por mi·a sinjor·in·o
          Zir-Nana .

komunik·ej·o, komunik·iĝ·ej·o

   1.
          Lok·o, en kiu komunik·iĝ·as ^2 hom·oj: membr·oj de ni·aUnu·ec·o“ [...]
          est·os en la ĉef·a staci-dom·o en la grand·a komunik·ej·o sub la
          horloĝ·o (ĉef·a en·ir·ej·o) pret·aj por akcept·o kaj por inform¹·oj ; „La
          Ond·o de Esperant·ofunkci¹·as kiel pli grav·a sen·de·pend·a komunik·ej·o
          kaj diskut¹·ej·o .

   2.
          Tra·ir·ej·o, per kiu komunik·iĝ·as ^3 du lok·oj: unu el la tri misil⁽⁺⁾·oj
          fal·is sur la komunik·ej·on inter la ambasador¹·a rezid⁽⁺⁾·ej·o kaj
          ambasador¹·ej·a dom·o .

komunik·em·a, komunik·iĝ·em·a

          Inklin·a komunik·i kun ali·aj hom·oj: lantern·ist·o est·as ordinar·e
          hom·o mal·jun·a, mal·gaj·a kaj ne komunik·iĝ·em·a ; li·a ekscelenc·o
          Herhor est·is hom·o kvar×dek-jar·a, kun fortik·a korp·o, ne komunik·em·a
          ; ekster la ofic·a medi³·o la uson⁹·an·o est·as tre komunik·iĝ·em·a ; ci·a
          mal·feliĉ·o konsist·as en tio, [...] ke ci est·as tro mal·komunik·em·a
          kaj tut·e perd·is la fid·on je la hom·oj .

komunik·ig·i

   1.
          Ig·i komunik·i ^1: Clinton nun komunik·ig·is, ke [li·aj] cel·oj ne
          est·as pri·diskut¹·ebl·aj .

   2.
          Ig·i komunik·iĝ·i ^2: est·is bon·a okaz·o la vizit·o de finn¹⁰·a
          esperant·ist·o, kiu [...] respond·is demand·ojn de la kurs¹·an·oj kaj
          praktik·e komunik·ig·is ili·n en Esperant·o . {inter·komunik·ig·i ^1}

   3.
          Ig·i komunik·iĝ·i ^3: ĉiu hav·is unu pord·on, komunik·ig·ant·an
          ĉambr·ar·on kun ne·profund·a kolon·ej·o, kiu okup·is la tut·an larĝ·on de
          la kort·o ; du·on-rot·o da soldat·oj [gard·is] la ĉef·ajn ŝose³·ojn
          komunik·ig·ant·ajn la grand·an urb·on kun la ekster·a mond·o .
          {inter·komunik·ig·i ^2}

komunik·iĝ·i

   1.
          ·i komunik·at·a: tiu sci·ig·o rapid·e komunik·iĝ·is; li·aj sent·oj fin·e
          komunik·iĝ·as al Alla, am·--intrig·o est·as mis·kompren·at·a kiel am·o ;
          ŝajn·as, ke [feliĉ·o] komunik·iĝ·as al tiu, kiu ek·vid·as [feliĉ·an
          hom·on] .

   2.
          ·i komunik·ig·at·a kun iu; inter·rilat·i kun iu per ide·oj, profit·oj,
          interes·oj ktp: komunik·iĝ·i inter si ; ne komunik·iĝ·u kun tiu, kiu
          hav·as larĝ·an buŝ·on ; kiu komunik·iĝ·as kun mal·ĉast·ul·in·oj, tiu
          dis·perd·as si·an hav·on ; la advokat¹·o pov·as ĉiam komunik·iĝ·i kun la
          kulp·ig·it·o; komunik·iĝ·i kun ribel·ul·oj ; vi·n mi re·e pet·as, ke de
          nun vi komunik·iĝ·u kun la respekt·ind·a Sem ; la pastr·oj observ·ad·is
          la ĉiel·on kaj per divers+kolor·aj standard·oj komunik·iĝ·is kun la
          najbar·aj templ¹·oj ; se oni kompar·as [Esperant·on] kun la ali·aj
          rimed·oj inter·popol·e komunik·iĝ·i, est·as klar·e, ke ĝi est·as la plej
          bon·a . {inter·komunik·i ^1.b} , {inter·komunik·iĝ·i ^1}

   3.
          Inter·rilat·i per sen·bar·a tra·ir·ej·o: la ĉambr·o est·is lok·it·a apud la
          kolon·ej·o [...] kaj komunik·iĝ·is per kurten·a pord·o kun la
          mal·dekstr·a koridor¹·o ; teori·o pri komunik·iĝ·ant·aj vaz·oj.
          {inter·komunik·iĝ·i ^2}

komunik·iĝ·o

          Ag·o komunik·iĝ·i: organiz¹·i komunik·iĝ·ojn inter la arme¹·o kaj la
          ŝip·ar·o; komunik·iĝ·o inter du person·oj, du tram²-voj·oj, du urb·oj; la
          fortik·iĝ·int·aj komunik·iĝ·oj inter la hom·oj turn·is ili·an atent·on al
          tiu ĉi demand·o ; en·konduk·o de komun·a lingv·o por la komunik·iĝ·oj
          inter divers·aj popol·oj ; la komunik·iĝ·oj inter la Unu·ig·it·aj
          Ŝtat·oj de nord·--amerik⁸·o kaj Eŭrop·o, precip·e German·uj·o, kresk·as
          kun ĉiu tag·o ; [la flag·o] est·is en komunik·iĝ·o kun la pord·oj,
          kiu·j mal·ferm·iĝ·ad·is kaj ferm·iĝ·ad·is laŭ [ĝi·aj] turn·iĝ·oj .
          {kontakt¹·o} , {trafik⁴·o}

komunik·il·o

          Rimed·o por komunik·i  por komunik·iĝ·i: la telefon¹·o, radi·o kaj
          kin⁸·o est·as pli efik·aj komunik·il·oj ol la gazet·ar·o; la komunik·il·oj
          en Berlin·o est·as tre oportun·aj; en ĉi tiu epok·o de elektronik⁸·aj
          komunik·il·oj, pri·skrib·o de mi kaj de la kamion⁸·et·o tra·fulm·os la
          planed·on en mikrosekundoj ; inter·parol·o kun ili plej+part·e
          far·iĝ·is per Babel⁽⁺⁾·a lingv·o, kiu jam tiam est·is inter·naci·a
          komunik·il·o . {arteri²·o} , {pont·o} , {voj·o}

inter·komunik·i

   (tr)

          Komunik·i de unu al ali·a:

        a)
                est·is aspir³·o de la hom·ar·o adopt¹·i komun·an lingv·on por ĉiu·j
                hom·oj, per·e de kiu pov·us inter·komunik·i si·ajn ide·ojn,
                parol·e  skrib·e, la en·loĝ·ant·oj de tiu ĉi planed·o .

        b)
                se hom·oj tra la mond·o pov·os liber·e inter·komunik·i kiel
                egal·ul·oj kaj inter·amik·iĝ·i per Esperant·o, cert·e la mond·o
                far·iĝ·os pli bon·a ; est·as tia cirkonstanc·o, ke li, la
                konsil·ist·o, nu, mi dir·u mal·kaŝ·e, li... inter·komunik·as kun
                la mal·sankt·a potenc·o . {komunik·iĝ·i ^2} , {inter·komunik·iĝ·i
                ^1}

          Rim.: La ekzempl·oj kun esprim·it·a objekt·o est·as tre mal·mult·aj,
          sed ne ŝajn·as ĝust·e konsider·i la verb·on ne·trans+ir·a, kiel far·as .

inter·komunik·ig·i

   1.
          {Komunik·ig·i ^2} : li inter·komunik·ig·is la du kontraŭ·ul·ojn; prov·oj
          inter·komunik·ig·i la land·ojn est·is mal·mult·aj kaj apenaŭ tuŝ·is la
          indiĝen⁴·ajn kultur¹·ojn ; inter·komunik·iĝ·a skrib·a lingv·o .

          Rim.: Ekzist·as tamen nuanc·o inter la instru·ist·o komunik·ig·as la
          lern·ant·ojn kaj la instru·ist·o inter·komunik·ig·as la lern·ant·ojn.
          Nom·e, en la du·a fraz¹·o, la lern·ant·oj est·as instig·at·aj komunik·i
          specif⁹·e inter si, ne kun la instru·ist·o.

   2.
          {Komunik·ig·i^3} : la kanal¹·o inter·komunik·ig·as la river·on kun la
          lag·o.

inter·komunik·iĝ·i

   1.
          {Komunik·iĝ·i^2} : kia·mani¹·er·e do vi [...] inter·komunik·iĝ·as kun
          Mentezufis? .

   2.
          {Komunik·iĝ·i^3} : [la kavern·oj] najbar·as supr·e-mal·supr·e kaj
          mal·dekstr·e-dekstr·e, sed ne inter·komunik·iĝ·as .

sen·komunik·iĝ·a

          Tut·e izol·it·a: la [pro·pek·a] kapr·o for·port·os sur si ĉiu·jn ili·ajn
          mal·bon~ag·ojn en land·on sen·komunik·iĝ·an .

amas-komunik·il·oj

          Ĉia komunik·il·o, uz·at·a por dis·send·i inform¹·on al vast·a publik·o,
          kiel radi·o-staci·oj, televid⁸-kanal¹·oj, gazet·ar·o ktp.: la ag·ad·o de
          tiu·j honor·ind·aj monaĥ-in·oj jam trov·is ·ojn ankaŭ en ekster·land·aj
          amas-komunik·il·oj ; raport·oj kaj film⁸·er·oj ek·plen·ig·is
          amas-komunik·il·ojn kaj inter·ret·ajn forum²·ojn nur minut·ojn post la
          atenc·o ; atak·at·aj de amas-komunik·il·oj .

gazet·ar·a komunik·o

          Mal·long·a tekst·o destin¹·it·a al gazet·ar·o kaj ali·aj inform¹·il·oj, pri
          aranĝ·o, decid·o, oficial·a opini·o de la sci·ig·ant·o...: regul·e
          aper·as gazet·ar·aj komunik·oj de UEA ; ĉiu·j tekst·oj de Gazet·ar·aj
          Komunik·oj est·as liber·e re·produkt·ebl·aj kun menci³·o pri la font·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.37 2023/12/03 09:58:54 ]
     __________________________________________________________________