vidu ankaŭ la klarigojn
kon⭑·/·i
kon⭑·i
1.
Hav⭑·i ide⭑·on pri⭑ iu aŭ⭑ io, sci⭑-pov⭑·i disting⭑·i iu·n aŭ⭑ io·n dis⭑~de⭑ ali⭑·aj
sam⭑+spec⭑·aj aĵ⭑·oj aŭ⭑ ul⭑·oj: la⭑ infan⭑·oj est⭑·as tiel⭑ saĝ⭑·aj, ke⭑ ili
pov⭑·o-sci⭑·as leg⭑·i, antaŭ⭑ ol⭑ ili kon⭑·as la⭑ liter⭑·ojn ; la⭑ artikol⭑·o
„la⭑“ est⭑·as uz⭑·at·a tiam⭑, kiam⭑ ni parol⭑·as pri⭑ person⭑·oj aŭ⭑ objekt⭑·oj
kon⭑·at·aj ; la⭑ nun⭑·aj lingv⭑·oj posed⭑·as grand⭑·eg·an proviz⭑·on da⭑ pret⭑·aj
jam⭑ vort⭑·oj inter·naci⭑·aj, kiu·j est⭑·as kon⭑·at·aj al⭑ ĉiu·j popol⭑·oj kaj⭑
far⭑·as trezor⭑·on por⭑ est⭑·ont·a lingv⭑·o inter·naci⭑·a ; ĝi est⭑·is la⭑
kon⭑·at·a am⭑·at·a voĉ⭑·o . {re·kon⭑·i^1}
2.
(tr)
Hav⭑·i, el⭑ propr⭑·a spert⭑·o, sci⭑·on pri⭑ ies⭑ valor⭑·o, merit⭑·o, karakter⭑·o;
soci³·e aŭ⭑ intim⭑·e inter·rilat⭑·i kun⭑ iu: ni reciprok⭑·e ni·n kon⭑·as,
klar⭑·ig·on ne⭑ bezon⭑·as ; oni li·n kon⭑·as kiel⭑ blank⭑·an lup⭑·on (tre⭑
bon⭑·e); bon⭑·e kon⭑·u vi⭑·ajn ŝaf⭑·ojn ; mi kon⭑·as li·n proksim⭑·e (aŭ⭑
intim⭑·e); ek·kon⭑·i (seks⭑·e rilat⭑·i kun⭑) vir⭑·in·on ; mi kon⭑·is li·n lake⭑·o,
antaŭ⭑ ol⭑ li far⭑·iĝ·is financ¹·ist·o; mi ne⭑ vol⭑·as plu⭑ kon⭑·i vi·n (vi
est⭑·as de⭑ nun⭑ fremd⭑·a por⭑ mi).
3.
Hav⭑·i pli⭑-mal·pli⭑ komplet²·an kaj⭑ klar⭑·an ide⭑·on pri⭑ io aŭ⭑ iu: kon⭑·i la⭑
stat⭑·on de⭑ io ; mi kon⭑·as mi⭑·ajn hom⭑·ojn (mi sci⭑·as ili⭑·an valor⭑·on) ;
la⭑ literatur⭑·a lingv⭑·o est⭑·as al⭑ vi vid⭑·ebl·e kon⭑·at·a ; mi ne⭑ kon⭑·as
li⭑·an nom⭑·on, tiu·n fakt¹·on; la⭑ kompas¹·o ne⭑ est⭑·is kon⭑·at·a de⭑
antikv⭑·ul·oj; en⭑ la⭑ vilaĝ⭑·o neniu kon⭑·as (aŭd⭑·is pri⭑) Esperant⭑·on; mi
kon⭑·as mi⭑·an ne·sci⭑·ad·on; mi kon⭑·as al⭑ li neniu·n mal·virt⭑·on; kon⭑·i ĵus⭑
aper⭑·int·an libr⭑·on, la⭑ hom⭑·an kor⭑·on, la⭑ mond⭑·on; dezir⭑·o leĝ⭑·ojn ne⭑
kon⭑·as . {sci⭑·i} , {koncept²·i} .
4.
Est⭑·i akir⭑·int·a per⭑ spert⭑·o ide⭑·on pri⭑ io; est⭑·i spert⭑·int·a io·n: kon⭑·i
urb⭑·on, meti⭑·on; kiu pan⭑·on don⭑·as, mal·sat⭑·on ne⭑ kon⭑·as ; kon⭑·i la⭑
am⭑·on, la⭑ ĵaluz⭑·on, la⭑ ekzil⭑·on; li ne⭑ kon⭑·as la⭑ lac⭑·iĝ·on; se⭑ edz⭑·in·o
ordon⭑·as, dom⭑·o ord⭑·on ne⭑ kon⭑·as ; ŝlos⭑·il·o uz⭑·at·a rust⭑·on ne⭑ kon⭑·as ;
tiu industri⭑·o ne⭑ kon⭑·as konkurenc³·on kaj⭑ sen·labor⭑·ec·on. {ĝu⭑·i} ,
{spert⭑·i} , {sufer⭑·i} .
5.
Hav⭑·i scienc⭑·an kaj⭑ detal⭑·an ide⭑·on pri⭑ io: kon⭑·i la⭑ matematik¹·on,
histori⭑·on , la⭑ klasik¹·ajn aŭtor⭑·ojn.
Rim.: Ĉi⭑ tiu senc⭑·o est⭑·as evit⭑·ind·a aŭ⭑ eĉ⭑ tut⭑·e erar⭑·a. Ĝi·n esprim⭑·as
{sci⭑·i} , {sci⭑-pov⭑·i} . En⭑ PIV2 ĝi simpl⭑·e mal·est⭑·as sub⭑ kon⭑·i ‐ laŭ⭑
mi, tut⭑·e prav⭑·e.
Rim.: Princip⭑·e, oni kon⭑·as individu¹·on, kaj⭑ oni {sci⭑·as} pri⭑·ajn inform¹·ojn:
Mi kon⭑·as Petr⭑·on. Mi sci⭑·as, ke⭑ li est⭑·as edz⭑·iĝ·int·a. Mal·facil⭑·aĵ·o pov⭑·as
est⭑·iĝ·i se⭑ la⭑ objekt⭑·o de⭑ kon⭑·o aŭ⭑ sci⭑·o est⭑·as mem⭑ trakt⭑·ebl·a kiel⭑ inform¹·o:
ekz-e poezi¹·an verk⭑·on oni pov⭑·as kaj⭑ kon⭑·i, kaj⭑ sci⭑·i. En⭑ tia·j okaz⭑·oj
„sci⭑·i“ implic⁽⁺⁾·as kompren⭑·on kaj⭑ (aŭ⭑) kapabl⭑·on uz⭑·i (sci⭑-pov⭑·i); „kon⭑·i“
indik³·as kapabl⭑·on apart⭑·ig·i kaj⭑ (aŭ⭑) nom⭑·i; do⭑, sci⭑·o koncern⭑·as esenc⭑·on,
dum⭑ kon⭑·o koncern⭑·as ekzist⭑·on kaj⭑ individu¹·ec·on. Krom⭑·e, oni kon⭑·as io·n per⭑
si⭑·a person⭑·a spert⭑·o, kaj⭑ oni sci⭑·as per⭑ inform¹·o, scienc⭑·aj aŭ⭑ intuici⁽⁺⁾·aj
konklud⭑·oj, stud¹·oj ktp: mi bon⭑·e kon⭑·as ĉi⭑ tiu·n voj⭑·on (ĉar⭑ mi mult⭑+foj⭑·e
ir⭑·is tie), sed⭑ mi bon⭑·e sci⭑·as ĉi⭑ tiu·n voj⭑·on (ĉar⭑ mi diligent⭑·e stud¹·is la⭑
map⁸·on). La⭑ cel⭑·o de⭑ la⭑ scienc⭑·o est⭑·as akir⭑·i sci⭑·ojn, dum⭑ la⭑ kon⭑·oj est⭑·as la⭑
material⭑·o de⭑ la⭑ viv⭑·o-spert⭑·o.
kon⭑·at·o
Person⭑·o, kun⭑ kiu oni hav⭑·as rilat⭑·ojn: li est⭑·as mi⭑·a mal·nov⭑·a
kon⭑·at·o; ili […] serĉ⭑·is li·n inter⭑ si⭑·aj parenc⭑·oj kaj⭑ kon⭑·at·oj ; li
renkont⭑·is kon⭑·at·on, jun⭑·an poet¹·on, kiu rakont⭑·is al⭑ li, ke⭑ morgaŭ⭑
li komenc⭑·os si⭑·an somer⭑·an vojaĝ⭑·on ; tra⭑ la⭑ tut⭑·a strat⭑·o kon⭑·at·oj
kap⭑-salut⭑·is ni·n el⭑ la⭑ fenestr⭑·oj ; mal·nov⭑·a kon⭑·at·o ; proksim⭑·a
kon⭑·at·o ; bon⭑·a kon⭑·at·o .
kon⭑·at·ar·o
Tut⭑·o de⭑ ies⭑ kon⭑·at·oj, de⭑ ies⭑ rilat⭑·ul·oj: la⭑ vir⭑·in·oj kaj⭑ eĉ⭑ la⭑
jun⭑·ul·in·oj de⭑ li⭑·a kon⭑·at·ar·o difekt⭑·iĝ·is de⭑ mal·virt⭑·oj .
kon⭑·at·ec·o
Ec⭑·o de⭑ io aŭ⭑ iu kon⭑·at·a de⭑ pli⭑ mal·pli⭑ mult⭑·aj: li⭑·a kon⭑·at·ec·o est⭑·as
mond⭑·a, universal⭑·a; far⭑·i kon⭑·at·ec·on kun⭑ iu (inter·rilat⭑·iĝ·i kun⭑) ;
kon⭑·at·ec·o ne⭑ est⭑·as hered⭑·a ; mi vi·n kun·pren⭑·os pro⭑ mal·nov⭑·a kon⭑·at·ec·o
; post⭑ kon⭑·at·ec·o de⭑ nur⭑ du⭑·on·o da⭑ hor⭑·o ; ĉu⭑ efektiv⭑·e ni⭑·a kon⭑·at·ec·o
(rilat⭑·o) nur⭑ per⭑ tio ĉi⭑ fin⭑·iĝ·os . {fam⭑·o} , {renom⁽⁺⁾·o}
kon⭑·at·ig·i
(tr)
Ig⭑·i iu·n aŭ⭑ io·n kon⭑·at·a al⭑ iu: li kon⭑·at·ig·os mi·n kun⭑ la⭑ frat⭑·oj ;
Jesu³·o […] admon⭑·is ili·n, ke⭑ ili ne⭑ kon⭑·at·ig·u li·n ; mi vol⭑·is ŝi·n
kon⭑·at·ig·i per⭑ ne·rekt⭑·a voj⭑·o kun⭑ la⭑ delikat⭑·aĵ·oj de⭑ la⭑ kor⭑·o ; [li]
nepr⭑·e vol⭑·is kon⭑·at·ig·i mi·n al⭑ si⭑·a urb⭑·o ; kon⭑·at·ig·is mi·n kun⭑
ĉiu·j skiz⭑·oj, plan⭑·oj, kalkul⭑·oj kaj⭑ buĝet⁸·oj . {kon⭑·ig·i} ,
{prezent⭑·i^2.a}
kon⭑·at·iĝ·i
1.
Iĝ⭑·i kon⭑·at·o kun⭑ iu: mi vid⭑·u, ĉu⭑ mi pov⭑·as kon⭑·at·iĝ·i kun⭑ ŝi!
2.
Iĝ⭑·i kon⭑·ant·o de⭑ io: mi kon⭑·at·iĝ·is kun⭑ la⭑ libr⭑·oj el⭑ la⭑ bibliotek¹·o
de⭑ la⭑ meti⭑-lern⭑·ant·oj ; tiu·jn ĉi⭑ ide⭑·ojn mok⭑·i, eĉ⭑ ne⭑ kon⭑·at·iĝ·int·e
kun⭑ ili ; per⭑ traduk⭑·oj kon⭑·at·iĝ·i kun⭑ fremd⭑·aj literatur⭑·oj ; per⭑
ili la⭑ vilaĝ⭑·an·o kon⭑·at·iĝ·as kun⭑ la⭑ mal·aper⭑·int·aj temp⭑·oj .
kon⭑·ig·i
(tr)
Ig⭑·i iu·n aŭ⭑ io·n kon⭑·at·a de⭑ iu aŭ⭑ de⭑ mult⭑·aj: hodiaŭ⭑ la⭑ di⭑·oj kon⭑·ig·is
al⭑ mi la⭑ dolĉ⭑·ec·on ; la⭑ astrolog¹·oj vek⭑·is li⭑·an sankt⭑·ec·on kaj⭑
kon⭑·ig·is al⭑ li, en⭑ kiu faz¹·o est⭑·as la⭑ lun⭑·o ; li do⭑ kon⭑·ig·is al⭑ la⭑
baron¹·o, ke⭑ li edz⭑·iĝ·os kun⭑ li⭑·a frat⭑·in·o ; mi est⭑·as dank⭑·a al⭑ vi, ke⭑
vi kon⭑·ig·is al⭑ mi la⭑ poem¹·on ; mi ne⭑ est⭑·as dev⭑·ig·at·a kon⭑·ig·i ĉiu·jn
mi⭑·ajn ag⭑·ojn al⭑ li ; mi esper⭑·as, ke⭑ ci […] al⭑ ni kon⭑·ig·os la⭑
kaŭz⭑·on de⭑ tia skandal²·o ; la⭑ vir⭑·in·o ne⭑ kon⭑·ig·is si·n kaj⭑ ne⭑ dir⭑·ant·e
eĉ⭑ unu⭑ vort⭑·on ; [ili] laŭ⭑ tre⭑ mal·sam⭑·aj manier⭑·oj kon⭑·ig·is si⭑·an
opini⭑·on pri⭑ la⭑ koncert¹·o ; permes⭑·u, ke⭑ mi al⭑ vi kon⭑·ig·u la⭑ grand⭑·an
admir⭑·on de⭑ mi sent⭑·it·an ; li kon⭑·ig·is la⭑ motiv¹·on de⭑ si⭑·a vizit⭑·o .
{anonc⭑·i} , {deklar¹·i} , {fam⭑·ig·i} , {inform¹·i} , {klar⭑·ig·i^3} ,
{komunik⭑·i^1} , {kompren⭑·ig·i} , {manifest¹·i} , {montr⭑·i^4} ,
{prezent⭑·i^2} , {sci⭑·ig·i}
kon⭑·ig·il·o
An⭑·o de⭑ {datenopo} , per⭑ kiu oni disting⭑·as ĝi·n de⭑ ali⭑·aj datenopoj
kaj⭑ referenc³·as al⭑ ĝi: ĉef·kon⭑·ig·il·o; krom·kon⭑·ig·il·o. {ŝlos⭑·il·o}
{indeks⁴·o^1} , {etiked⁹·o}
kon⭑·iĝ·i
Iĝ⭑·i kon⭑·at·a de⭑ iu: kon⭑·iĝ·as majstr⭑·o laŭ⭑ si⭑·a verk⭑·o ; kon⭑·iĝ·as bird⭑·o
laŭ⭑ flug⭑·o kaj⭑ hom⭑·o laŭ⭑ ag⭑·o; dum⭑ ni⭑·aj kongres⭑·oj, oni kon⭑·iĝ·as kun⭑
tre⭑ mult⭑·aj sam⭑~ide⭑·an·oj. {ek·kon⭑·i} . {iĝ B. Rim. 2} .
kon⭑·ad·o
Pli⭑ mal·pli⭑ komplet²·a kaj⭑ klar⭑·a ide⭑·o kiu·n oni hav⭑·as pri⭑ io aŭ⭑ iu:
akir⭑·i kon⭑·ad·on pri⭑ Di⭑·o ; kon⭑·ad·on de⭑ Di⭑·o Mi prefer⭑·as ol⭑
brul⭑-ofer⭑·ojn ; ŝi ne⭑ posed⭑·is sufiĉ⭑·e da⭑ kon⭑·ad·o de⭑ si mem⭑ ; bon⭑·a
parol⭑·ad·o ne⭑ est⭑·as ankoraŭ⭑ tut⭑·a kon⭑·ad·o de⭑ la⭑ lingv⭑·o .
dis·kon⭑·ig·i
(tr)
Kon⭑·ig·i al⭑ mult⭑·aj hom⭑·oj, {anonc⭑·i} , {reklam¹·i} : post⭑·e neniu hav⭑·is
la⭑ ide⭑·on ĝi·n re·pres⭑·i kaj⭑ dis·kon⭑·ig·i ; iam⭑ vi re·ven⭑·os al⭑ la⭑
scienc⭑·o […] por⭑ pli·perfekt⭑·ig·i kaj⭑ dis·kon⭑·ig·i mi⭑·ajn el·trov⭑·ojn ; li
labor⭑·is dum⭑ preskaŭ⭑ 60-jar⭑·a period¹·o por⭑ pri·skrib⭑·i kaj⭑ dis·kon⭑·ig·i
tiu·n ĉi⭑ mond⭑-bild¹·on . {propagand¹·i}
dis·kon⭑·ig·ind·a
Kiu ind⭑·as je⭑ kon⭑·iĝ·o far⭑·e de⭑ mult⭑·aj hom⭑·oj: antaŭ⭑~ne·long⭑·e, mi
ek·trov⭑·is ali⭑·an propon⭑·on, kiu ŝajn⭑·as al⭑ mi dis·kon⭑·ig·ind·a
dis·kon⭑·ig·il·o
Rimed⭑·o por⭑ ĝeneral¹·a kon⭑·ig·o: kelk⭑·aj art⭑·ist·oj util⭑·ig·is cenzur¹·on
kiel⭑ dis·kon⭑·ig·il·on
dis·kon⭑·iĝ·i
(ntr)
Iĝ⭑·i vast⭑·e, publik⭑·e kon⭑·at·a: Kiam⭑ la⭑ afer⭑·o dis·kon⭑·iĝ·is, indign⭑·o
sku⭑·is la⭑ Esperant⭑·ist·ar·on ; tra⭑ tiu voj⭑·o dis·kon⭑·iĝ·as la⭑ pozitiv¹·aj
ag⭑·ad·oj de⭑ la⭑ inter·ŝtat⭑·aj organiz¹·aĵ·oj .
ek·kon⭑·i
(tr)
1.
Iĝ⭑·i kon⭑·ant·a; {disting⭑·i} : laŭ⭑ la⭑ frukt⭑·o oni arb⭑·on ek·kon⭑·as ; eĉ⭑
knab⭑·on oni pov⭑·as ek·kon⭑·i laŭ⭑ li⭑·aj far⭑·oj ; valor⭑·on de⭑ objekt⭑·o oni
ek·kon⭑·as post⭑ difekt⭑·o ; oni ek·kon⭑·as bov⭑·on per⭑ la⭑ vid⭑·o kaj⭑
mal·saĝ⭑·ul·on per⭑ li⭑·a rid⭑·o ; ek·kon⭑·u vi·n mem⭑; ag⭑·i sen⭑ ek·kon⭑·o (traf⭑·e
mal·traf⭑·e).
2.
{Seks⭑-kun·iĝ⭑·i} : ek·kon⭑·is n, si⭑·an edz⭑·in·on, kaj⭑ ŝi
graved⭑·iĝ·is ; ili trov⭑·is inter⭑ la⭑ loĝ⭑·ant·oj de⭑ en⭑
kvar⭑×cent⭑ jun⭑·ajn virg⭑·ul·in·ojn, kiu·j ne⭑ ek·kon⭑·is kuŝ⭑·ej·on de⭑ vir⭑·o .
ek·kon⭑-teori⭑·o
Tiu part⭑·o de⭑ {filozofi¹·o} , kiu stud¹·as la⭑ ebl⭑·on, kondiĉ⭑·ojn kaj⭑
princip⭑·ojn de⭑ ek·kon⭑·o, precip⭑·e de⭑ la⭑ scienc⭑·a ek·kon⭑·o: la⭑ hom⭑·a kon⭑·o
‐ laŭ⭑ Komeni⁽⁺⁾·o ‐ est⭑·as inter·ag⭑·ad·o de⭑ spirit⭑·a en⭑·a struktur¹·o ( ) kaj⭑ de⭑ ties⭑ ide⭑·oj kun⭑ la⭑ re·al·ec⭑·a struktur¹·o: tio
est⭑·as cert⭑·e la⭑ plej⭑ grav⭑·a asert¹·o en⭑·e de⭑ la⭑ komeni⁽⁺⁾·a ek·kon⭑-teori⭑·o .
inter·kon⭑·at·iĝ·i, inter·kon⭑·iĝ·i
(ntr)
Ek·kon⭑·i unu⭑ la⭑ ali⭑·an, inter·parol⭑·i por⭑ ek·hav⭑·i ia·n {familiar²·ec·on} :
ankoraŭ⭑ ili ne⭑ hav⭑·is okaz⭑·on por⭑ inter·kon⭑·at·iĝ·i .
ne·kon⭑·at·o
1.
Iu ne·kon⭑·at·a: kiam⭑ la⭑ aktor¹·oj sin⁸+sekv⭑·e dir⭑·is si⭑·ajn nom⭑·on, adres⭑·on
kaj⭑ profesi⭑·on, la⭑ enket¹·estr·o kap⭑-jes⭑·is: ili ne⭑ est⭑·is ne·kon⭑·at·oj
por⭑ li .
2.
(en⭑ {ekvaci²·o} ) Ĉiu el⭑ la⭑ liter⭑·oj, kiu·j simbol¹·e sign⭑·as la⭑
serĉ⭑·at·ajn solv⭑·ojn: ekvaci²·o kun⭑ du⭑ ne·kon⭑·at·oj kaj⭑ ; ebl⭑·as
simpl⭑·ig·i la⭑ ekvaci²·on divid⭑·ant·e ambaŭ⭑ ĝi⭑·ajn membr⭑·ojn per⭑ kvadrat¹·o
de⭑ la⭑ ne·kon⭑·at·o.
mis·kon⭑·i
(tr)
Mal·bon⭑·e kon⭑·i, ne⭑ re·kon⭑·i, hav⭑·i mal·ĝust⭑·an imag⭑·on pri⭑...: oft⭑·e ni
hispan⭑·oj mis·kon⭑·as la⭑ portugal⁽⁺⁾·an literatur⭑·on .
Rim.: Ĉi⭑ tiu mal·klar⭑·a vort⭑·o probabl³·e est⭑·as paŭs⁽⁺⁾·aĵ·o de⭑ la⭑ franc⭑·a „
“, kies⭑ divers⭑·aj signif⭑·oj postul⭑·as en⭑ Esperant⭑·o pli⭑
preciz⭑·ajn kaj⭑ pli⭑ klar⭑·ajn verb⭑·ojn: {mis·re·kon⭑·i^1} , {sub·taks⭑·i} ,
{ignor²·i} , {mal·agnosk⁽⁺⁾·i} , ne⭑ {aprez⁽⁺⁾·i} ktp. La⭑ PIV-oj ĝi·n ne⭑ kon⭑·as.
re·kon⭑·i
(tr)
1.
Trov⭑·i en⭑ io aŭ⭑ en⭑ iu konat(aĵ)on; {ident¹·ig·i^1} individu¹·on kun⭑
(ide⭑·o pri⭑) oni⭑·a kon⭑·at·o: mi re·kon⭑·as li⭑·an skrib⭑·on; la⭑ kapr⭑-id⭑·oj
re·kon⭑·is la⭑ lup⭑·on per⭑ la⭑ raŭk⭑·a voĉ⭑·o ; ŝanĝ⭑·i la⭑ tut⭑·an lingv⭑·on ĝis⭑
plen⭑·a ne·re·kon⭑·ebl·ec·o ; nun⭑ nenia trajt⭑·o de⭑ la⭑ vizaĝ⭑·o de⭑ la⭑
doktor⭑·o jam⭑ pov⭑·is est⭑·i re·kon⭑·at·a, kiam⭑ li si·n turn⭑·ad·is ĉirkaŭ⭑·en .
2.
{Agnosk⁽⁺⁾·i} : la⭑ valor⭑·a help⭑·o, kiu·n mult⭑·aj person⭑·oj don⭑·is […],
est⭑·as dank⭑·e re·kon⭑·it·a en⭑ la⭑ Antaŭ·parol⭑·o ; akcept⭑·i tiu·n uz⭑·on en⭑
tia·j kondiĉ⭑·oj efektiv⭑·e signif⭑·us kre⭑·i precedenc⁽⁺⁾·on kaj⭑ re·kon⭑·i la⭑
uz⭑·on de⭑ la⭑ franc⭑·a kiel⭑ rajt⭑·on ; est⭑·is kelk⭑+foj⭑·e
re·kon⭑·it·a pro⭑ si⭑·a grav⭑·a kontribu³·o al⭑ la⭑ Esperant⭑·a kultur¹·o kaj⭑
ricev⭑·is sub·ten⭑·on, kiel⭑ la⭑ Premi⭑·o .
re·kon⭑·il·o
1.
Ia⭑ rimed⭑·o, {karakteriz¹·aĵ·o} , per⭑ kiu oni re·kon⭑·as io·n: super⭑ la⭑
mal·dekstr⭑·a okul⭑·o pend⭑·is tut⭑·a tuf⭑·o da⭑ har⭑·oj, kio aspekt¹·is ne⭑ tre⭑
bel⭑·e, sed⭑ prezent⭑·is bon⭑·eg·an ekster⭑·an re·kon⭑·il·on ; Val⭑-de·mar⭑·o
vol⭑·is konstru⭑·i mult⭑·e~kost⭑·an ŝip⭑·on […] kaj⭑ tial⭑ la⭑ arb⭑·ar·o est⭑·is
el·hak⭑·at·a, la⭑ re·kon⭑·il·o de⭑ la⭑ mar⭑·ist·oj ; la⭑ ring⭑·o de⭑ hav⭑·is
unu⭑ en·tranĉ⭑·on, la⭑ ring⭑·o de⭑ , du⭑ […] Tol⭑-maj⭑·o sci⭑·as la⭑
re·kon⭑·il·on ; la⭑ angl⭑·a kaj⭑ skandinav⁽⁺⁾·aj lingv⭑·oj permes⭑·as dis·ig⭑·it·an
infinitiv²·on, tio est⭑·as en·ŝov⭑·ebl·on de⭑ vort⭑·o inter⭑ la⭑ infinitiv²·a
re·kon⭑·il·o kaj⭑ la⭑ verb⭑·o . {diferenc⭑·ig·il·o} , {disting⭑·il·o} ,
{insign⭑·o} , {trajt⭑·o^2} , {tip¹·a}
2.
Aparat¹·o aŭ⭑ {aplik³·aĵ·o} kapabl⭑·a re·kon⭑·i simbol¹·ojn, t.e. leg⭑·i
skrib⭑·aĵ·on: la⭑ optik¹·a re·kon⭑·il·o .
re·kon⭑·ad·o
La⭑ ag⭑·o re·kon⭑·i: [li] okup⭑·iĝ·is ĝis⭑ antaŭ⭑ ne·long⭑·e pri⭑ re·kon⭑·ad·o
(agnosk⁽⁺⁾·ad·o) de⭑ licenci⁽⁺⁾·iĝ·oj kaj⭑ ali⭑·aj stud¹-grad⭑·oj en⭑ tiu ŝtat⭑·a
instituci⭑·o ; optik¹·a sign⭑·o-re·kon⭑·ad·o .
re·kon⭑·o
1.
{Re·kon⭑·ad·o} : vi konstru⭑·as por⭑ vi turn⭑·iĝ·ant·an kaĝ⭑·on, kiu·n intenc⭑·e
vi imag⭑·as sen·fin⭑·a horizont¹·o, por⭑ ke⭑ la⭑ re·kon⭑·o ne⭑ romp⭑·u vi⭑·an
iluzi¹·on ; [la⭑] fonetik¹·a konstru⭑·o mal·facil⭑·ig·is la⭑ rapid⭑·an re·kon⭑·on
de⭑ mult⭑·aj vort⭑·oj pro⭑ abund³·o de⭑ sufiĉ⭑·e simil⭑·aj son⭑·oj ; sen⭑
danĝer⭑·o de⭑ re·kon⭑·o oni pov⭑·us kopi⭑·i tiu·jn ĉi⭑ fraz¹·ojn ; la⭑
islam⁽⁺⁾·an·oj dev⭑·as respekt⭑·i la⭑ dev⭑·ojn lig⭑·it·ajn kun⭑ la⭑ re·kon⭑·o de⭑
islam⁽⁺⁾·o kaj⭑ la⭑ valid⁴·ajn leĝ⭑·ojn en⭑ la⭑ land⭑·o ; re·kon⭑·o de⭑
sen·de·pend⭑·ec·o ; program¹·oj por⭑ optik¹·a sign⭑·o-re·kon⭑·o ; la⭑ algoritm⁹·oj
de⭑ for·mor⭑·e~kon⭑·o.
2.
{Agnosk⁽⁺⁾·o} : oni prav⭑·e pov⭑·as postul⭑·i de⭑ la⭑ lingv⭑·ist·oj, […] kon⭑·i
Esperant⭑·on kaj⭑ re·kon⭑·i ĝi·n kiel⭑ soci³·an fakt¹·on kun⭑ ĉiu·j sekv⭑·oj de⭑
tiu re·kon⭑·o ; la⭑ rezoluci⁹·o est⭑·is […] la⭑ unu⭑·a oficial⭑·a re·kon⭑·o de⭑
Esperant⭑·o, kiel⭑ funkci¹·ant·a lingv⭑·o ; help⭑·i sen⭑ kontent⭑·ig·aj
rezult²·oj, en⭑ streĉ⭑·a etos⁹·o, sen⭑ re·kon⭑·o de⭑ si⭑·aj merit⭑·oj ; [ili]
sopir⭑·as […] al⭑ re·kon⭑·o kiel⭑ apart⭑·a etn⁹·o ; re·kon⭑·o de⭑ la⭑ ĝeneral¹·aj
valor⭑·oj de⭑ Eŭrop⭑·a Uni⁹·o .
mis·re·kon⭑·i
(tr)
1.
Erar⭑·i pri⭑ ies⭑ {ident¹·ec·o^2} , konfuz⭑·i iu·n person⭑·on aŭ⭑ objekt⭑·on
kun⭑ ali⭑·a, aŭ⭑ ne⭑ {re·kon⭑·i^1} : mal·sam⭑·a har⭑-kolor⭑·o, sed⭑ peruk¹·oj
ĝust⭑·ig·us tio·n. Ne⭑ ebl⭑·is mis·re·kon⭑·i li·n ; ĉar⭑ ĝi ne⭑ mis·re·kon⭑·us du⭑
objekt⭑·ojn kaj⭑ kred⭑·us ke⭑ ili est⭑·as unu⭑ .
2.
{Sub·taks⭑·i} , {ignor²·i} , {mal·agnosk⁽⁺⁾·i} : tem⭑·o, kiu·n la⭑ Pap⭑·o
re·propon⭑·is sen·ĉes⭑·e …, kiam⭑ la⭑ nask⭑·iĝ·ant·a eŭrop⭑·a Konstituci²·o
ŝajn⭑·e vol⭑·is mis·re·kon⭑·i la⭑ kontribu³·on de⭑ krist⭑·an·ism·o por⭑ la⭑
form⭑·ad·o de⭑ Eŭrop⭑·o .
ne·mis·re·kon⭑·ebl·a
Ne·konfuz⭑·ebl·e re·kon⭑·ebl·a: la⭑ franc⭑·an, kiu·n mi normal¹·e parol⭑·as en⭑
ne·mis·re·kon⭑·ebl·a brit⁹·a manier⭑·o ; Ne·mis·re·kon⭑·ebl·e el⭑ „De·met⭑-er⭑·a
karmanjol⁽⁺⁾·as“, vi⭑·a sekv⭑·a poem¹·ar·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.78 2023/12/03 09:58:57 ]
__________________________________________________________________