vidu ankaŭ la klarigojn
kondiĉ·/·o

kondiĉ·o

   1.
          {Cirkonstanc·o} , fakt¹·o, de kiu de·pend·as la efektiv·iĝ·o de io: en
          simil·aj okaz·oj la rapid·ec·o de l' ag·ad·o est·as la ĉef·a kondiĉ·o de
          l' sukces·o ; por ke lingv·o inter·naci·a pov·u bon·e kaj regul·e
          progres·ad·i […] est·as plej neces·a antaŭ ĉio unu kondiĉ·o: la
          ekzist·ad·o de klar·e difin·it·a […] Fundament·o de la lingv·o ; ia·n
          ne·ordinar·an talent·on  perfekt·an pov·o-sci·on de io, Mart·a posed·is
          nenia·n el tiu·j kondiĉ·oj ; kun·iĝ·is ĉiu·j kondiĉ·oj por trem·ig·a
          sent·o, kiu ek·reg·is la pli·mult·on da aŭskult·an·oj . {premis²·o}

   2.
          Dev·ig·a inter·konsent·it·a aranĝ·o, de kies respekt·o de·pend·as la
          valid⁴·ec·o de {kontrakt·o}  ali·a inter·konsent·o: kambi·o […] kun 2
          % da diskont·o, konform·e je vi·aj kondiĉ·oj ; li trans·don·is si·an
          fi·lin·on al la lern·ej·o, li met·is la kondiĉ·on, ke oni ne instru·u
          al ŝi la Krist·an·an religi·on ; li·a riĉ·a mastr·o […] li·n send·is,
          lig·int·e li·n per la kondiĉ·o, ke li ne edz·iĝ·os ; ĉu vi skrib·is al
          ŝi pri la kondiĉ·oj, kiu·jn mi met·is? ― jes, kaj sinjor·in·o la
          graf-in·o ili·n akcept·is ; sub la kondiĉ·o de mal·grand·a al·pag·o oni
          konsent·is send·ad·i al ŝi tag-manĝ·ojn ; laŭ la kondiĉ·oj de ni·a
          duel¹·o . {klaŭz⁽⁺⁾·o}

   3.
          Ekster·a cirkonstanc·o, al kiu person·o  objekt·o est·as sub·met·at·a,
          kaj de kiu de·pend·as li·a  ĝi·a stat·o: malgraŭ tia·j mal·favor·aj
          kondiĉ·oj en la sal⁽⁺⁾-brom¹·a akv·o de la Mal·viv·a Mar·o ekzist·as viv·aj
          kre·it·aĵ·oj ; li est·as la plej mal·feliĉ·a en la plej feliĉ·aj
          kondiĉ·oj ; en tia·j kondiĉ·oj oni pov·as far·i nenia·jn projekt·ojn ;
          ni ja hav·as la ebl·on pli·long·ig·i la kondiĉ·ojn de la viv·o ; vi
          re·ven·os en pli bon·aj kondiĉ·oj por fin·i la stud¹·aĵ·on ; sam·aj
          kondiĉ·oj, sam·aj superstiĉ·oj .

   4.
          En {program¹-lingv·oj} , {bule⁽⁺⁾·a} esprim·o je kies valor·o de·pend·as
          (ne)plen·um·o de iu·j ag·oj, precip·e en {seo} kaj {iteraci⁽⁺⁾·o} :
          bule⁽⁺⁾·aj esprim·oj est·as uz·at·aj en kondiĉ·oj de divers·aj
          dis·branĉ·ig·aj ordon·oj ; kondiĉ·e salt·i ; kondiĉ·a iteraci⁽⁺⁾·o est·as
          iteraci⁽⁺⁾·a ordon·o, en kiu la okaz·ig·on de ripet·oj de la iteraci⁽⁺⁾·at·a
          korp·o kondiĉ·as bule⁽⁺⁾·a esprim·o .

kondiĉ·a

   1.
          De·pend·ant·a de kondiĉ·o: la kondiĉ·a procedur²·o por ŝanĝ·o est·as
          rigid·a, laŭ artikol·o 96 de la konstituci²·o nepr·as, ke aprob·u pli
          ol du tri·on·oj de ĉiu·j membr·oj ; dung·iĝ·o est·as kondiĉ·a je ricev·o
          de restad- kaj labor-permes·o en Nederland⁸·o ; la inter·reg·ist·ar·a
          inter·konsent·o antaŭ·vid·is kondiĉ·an liber·ig·on de hom·oj el ambaŭ
          komun·um·oj .

   2.
          Esprim·ant·a kondiĉ·on: la mod·o kondiĉ·a: -us (vd {kondicional⁴·o} ) .

   3.
          Inter·konsent·it·a, {konvenci²·a} : por la pli·mult·o de la kultur¹·aj
          popol·oj est·is en·konduk·it·a jam long·e unu kondiĉ·a kolekt·o da
          mezur·oj, unu kondiĉ·a alfabet·o, unu·j kondiĉ·aj muzik·aj sign·oj ;
          prezent·ant·e pur·e kondiĉ·an rimed·on de reciprok·a komunik·iĝ·ad·o, la
          lingv·o inter·naci·a [funkci¹·os] nur en tiu okaz·o, se ĉiu·j uz·os ĝi·n
          plen·e egal·e ; ni dev·as hav·i ankoraŭ proviz·an alfabet·on por
          fremd·aj son·oj […] kiel kondiĉ·a rimed·o por esprim·i klar·e kaj
          unu+form·e la son·ojn ne trov·at·ajn en ni·a lingv·o .

kondiĉ·e ke

          Kun tiu kondiĉ·o, ke...: vi pov·os sen·danĝer·e entrepren·i la
          vojaĝ·on hejm·en […], kondiĉ·e ke la veter·o est·os pli varm·a ; mi
          est·is dung·it·a, kondiĉ·e ke mi neniam plu far·u skandal²·on ; la
          mastr·o […] don·is al li ĉambr·on en la mal·antaŭ·a konstru·aĵ·o,
          kondiĉ·e ke li ne montr·os si·n ; [vi] est·os kapabl·a leg·i ĉiu·jn
          verk·ojn, kondiĉ·e ke ili est·as redakt¹·it·aj en la german·a lingv·o .
          {se} , {supoz·e ke}

kondiĉ·i

   (tr)

   1.
          Met·i kiel kondiĉ·on en kontrakt·o, trud·i kiel kondiĉ·on: la
          arbitraci³·o pov·as est·i pet·at·a,  kondiĉ·it·a per antaŭ·a traktat¹·o.

   2.
          Kun·tren·i, sekv·ig·i kiel kondiĉ·on: la al·iĝ·o al la societ·o kondiĉ·as
          la akcept·on de ĝi·aj statut⁹·oj; est·as laŭ mi danĝer·e vid·i ankaŭ
          inter·hom·an toler·em·on kondiĉ·i iu·jn komun·ajn cel·ojn: por mi,
          toler·em·o est·as fundament·a valor·o, ne deriv⁴·ebl·a de ali·aj valor·oj
          . {postul·i^2} , {premis²·i}

   3.
          Est·i kondiĉ·o por: la est·ont·ec·on kondiĉ·as la pas·int·ec·o ; la
          ebl·ec·o uz·i la lingv·on por komunik·ad·o est·as kondiĉ·it·a de la
          fiziologi¹·a kapabl·o parol·i-aŭd·i ; konvink·i ni·ajn K-dojn, ke ili·aj
          vol·o, persist·o kaj sin⁸+don·em·o kondiĉ·as grand+part·e la sukces·on de
          ni·a mov·ad·o ; tiu·n kultur¹·on kondiĉ·as, unu+flank·e, la soci³·a
          konsist·o de la port·ant·a kolektiv³·o, ali+flank·e ĝi·a organiz¹-nivel·o ;
          ĉie ajn reg·as mez+kvalit¹·ul·oj sen entuziasm·ig·aj ide·oj, tio·n part·e
          kondiĉ·as struktur¹·o kaj cel·o de popol-parti·oj, kiu·j vol·as lig·i al
          si laŭ+ebl·e grand·an nombr·on da civit³·an·oj . {influ·i} ,
          {post·tir·i^2} , {rezult²·ig·i} , {sekv·ig·i^2}

          Rim.: Ĉi tiu senc·o ne aper·as en PV kaj PIV-oj.

sen·kondiĉ·a

          Nepr·a, absolut·a, sen rezerv·o: [ili] send·as al mi promes·ojn
          sen·kondiĉ·ajn kaj lern·as la lingv·on sen ia atend·o ; ni postul·as
          la plej baldaŭ·an kaj sen·kondiĉ·an konstru·ad·on de l’ metropoliten⁽⁺⁾·o
          ; [tiu·n] geometri¹·an invent⁸·on […] instru·u […] al la jun·ul·ar·o,
          kiel sen·kondiĉ·an ver·on ; ni postul·u li·an tuj⁽⁺⁾·an kaj sen·kondiĉ·an
          liber·ig·on !

labor-kondiĉ·o

          Kondiĉ·o de ies labor·o: daŭr·o, intens⁴·o, ekip²·aĵ·o influ·ant·aj la
          komfort·ec·on kaj sekur⁴·ec·on de labor·ad·o: mult·aj labor·ist·oj, kies
          labor-kondiĉ·oj pli·bon·iĝ·is, tio·n part·e ŝuld·as sen·sci·e al ŝi ;
          egal·ig·i labor-kondiĉ·ojn en fabrik·oj per inter·naci·aj konvenci²·oj ;
          post fajr·eg·o eksplod·ig·it·a pro la abomen·aj labor-kondiĉ·oj, kaj kiu
          pere·ig·is ankoraŭ kvin labor·ist·ojn, ili ne plu vol·is en·ir·i la
          labor·ej·ojn .

neces·a kondiĉ·o

          (p.p. {propozici²·oj}  kaj  ) Dir·i, ke  est·as neces·a
          kondiĉ·o por  , signif·as, ke  implic⁽⁺⁾·as  : neces·a
          kondiĉ·o, por ke entjer⁽⁺⁾·o est·u divid·ebl·a per  , est·as, ke ĝi
          est·u divid·ebl·a per  . {nur se}

sufiĉ·a kondiĉ·o

          (p.p. {propozici²·oj}  kaj  ) Dir·i, ke  est·as sufiĉ·a
          kondiĉ·o por  , signif·as, ke  implic⁽⁺⁾·as  : sufiĉ·a
          kondiĉ·o, por ke entjer⁽⁺⁾·o est·u divid·ebl·a per  , est·as, ke ĝi
          est·u divid·ebl·a per  (tamen tiu kondiĉ·o ne est·as neces·a, ĉar
           est·as divid·ebl·a per  , kvankam ne per  ). {se.}

viv-kondiĉ·o

          Kondiĉ·o de ordinar·a viv·ad·o, influ·a element¹·o de la ĉirkaŭ·a medi³·o:
          stud¹·i la viv-kondiĉ·ojn de la blind·ul·oj ; ni·a civilizaci³·o
          trans·form·is ni·an medi³·on kaj viv-kondiĉ·ojn ; Ludovik·o akr·e sent·is
          la ĝen·on, kiu·n kaŭz·is li·a hebre·a de·ven·o kaj mal·facil·aj
          viv-kondiĉ·oj de li·a famili·o ; kio atend·as li·n en sever·aj
          viv-kondiĉ·oj de la tundr⁽⁺⁾·o ?

   [artikol-versi⁹·o: 1.120 2023/12/12 19:24:45 ]
     __________________________________________________________________