vidu ankaŭ la klarigojn
konfes⭑·/·i
konfes⭑·i
(tr)
1.
Mal·kaŝ⭑·e dir⭑·i, ke⭑ oni ag⭑·is mal·bon⭑·e, mal·prudent⭑·e, mal·saĝ⭑·e.
a)
Mal·kaŝ⭑·e deklar¹·i, oft⭑·e pro⭑ ekster⭑·a prem⭑·o aŭ⭑ kulp⭑·o-sent⭑·o, ke⭑
oni far⭑·is io·n mal·laŭd⭑·ind·an: konfes⭑·i ŝuld⭑·on, kulp⭑·on,
krim⭑·on, erar⭑·on, forges⭑·on; fil⭑·o konfes⭑·is, patr⭑·o forges⭑·is ;
[li] est⭑·as arest⭑·at·a, turment⭑·e pri·de·mandat¹·a, kaj⭑ pro⭑ tim⭑·eg·o
[…] konfes⭑·as .
b)
(si⭑·ajn pek⭑·ojn) Pent⭑·ant·e mal·kaŝ⭑·i ili·n al⭑ pastr⭑·o aŭ⭑ al⭑ Di⭑·o,
por⭑ ke⭑ ili est⭑·u pardon⭑·at·aj: mi⭑·an pek⭑·on mi konfes⭑·is al⭑ Vi,
kaj⭑ mi⭑·an kulp⭑·on mi ne⭑ kaŝ⭑·is ; bigot¹-in⭑·o konfes⭑·as: patr⭑·o, mi
tromp⭑·is mi⭑·an edz⭑·on .
c)
Mal·kaŝ⭑·e dir⭑·i malgraŭ⭑ eventual¹·aj konsekvenc⭑·oj de⭑ la⭑ dir⭑·o:
ni konfes⭑·as, ke⭑ kiom⭑ ajn⭑ ni romp⭑·is al⭑ ni la⭑ kap⭑·on, ni
neniel⭑ pov⭑·is kompren⭑·i, en⭑ kio nom⭑·e konsist⭑·us la⭑ mal·feliĉ⭑·o
por⭑ la⭑ hom⭑·ar·o, se⭑ en⭑ unu⭑ bel⭑·a tag⭑·o montr⭑·iĝ·us, ke⭑ ne⭑
ekzist⭑·as jam⭑ plu⭑ naci⭑·oj kaj⭑ lingv⭑·oj naci⭑·aj ; mi konfes⭑·as,
ke⭑ li terur⭑·e ted⭑·is mi·n; li konfes⭑·is al⭑ ŝi si⭑·an am⭑·on; mi
dev⭑·as konfes⭑·i, ke⭑ oni long⭑+temp⭑·e ankoraŭ⭑ pen⭑·os antaŭ⭑ ol⭑
ating⭑·i la⭑ cel⭑·on; don⭑·o […] est⭑·us nur⭑·a esprim⭑·o de⭑ kaŝ⭑·it·a kaj⭑
kalkul⭑·a interes⭑·o, konsci⭑·a aŭ⭑ ne⭑, konfes⭑·at·a aŭ⭑ ne·konfes⭑·ebl·a
.
2.
{Agnosk⁽⁺⁾·i} : vi⭑·a regn⭑·o est⭑·os re·don⭑·it·a al⭑ vi, kiam⭑ vi konfes⭑·os la⭑
potenc⭑·on de⭑ la⭑ ĉiel⭑·o ; se⭑ s-ro D. si·n mem⭑ demand⭑·os, li dev⭑·os
konfes⭑·i, ke⭑ la⭑ tut⭑·a kulp⭑·o de⭑ tiu·j termin⭑·oj konsist⭑·as nur⭑ en⭑ tio,
ke⭑ ili est⭑·as „nov⭑·aj“ ; konfes⭑·i ies⭑ merit⭑·ojn; person⭑·oj, kiu·j de⭑
la⭑ mond⭑·o esperant⭑·ist·a est⭑·as konfes⭑·at·aj kiel⭑ plej⭑ bon⭑·aj verk⭑·ist·oj
.
a)
(religi⭑·on, fid⭑·on, opini⭑·on...) Publik⭑·e deklar¹·i ĝi·n si⭑·a;
konsider⭑·i ĝi·n si⭑·a; kred⭑·i je⭑ ĝi: la⭑ konfes⭑·ant·oj de⭑ unu⭑
religi⭑·o est⭑·as sam⭑~religi⭑·an·oj ; en⭑ si⭑·a famili⭑·a viv⭑·o ĉiu hom⭑·o
hav⭑·as plen⭑·an, natur⭑·an kaj⭑ ne·dis·put⭑·ebl·an rajt⭑·on […] konfes⭑·i
kia·n religi⭑·on li vol⭑·as ; deturn[u] vi·n for⭑ de⭑ la⭑ babil⭑·ad·oj
kaj⭑ kontraŭ·parol⭑·oj de⭑ la⭑ fals⭑-en⭑·o-mat⭑·a sci⭑·o, kiu·n
konfes⭑·ant·e, kelk⭑·aj mal·traf⭑·is rilat⭑·e la⭑ fid⭑·on ; la⭑ Jud³·oj
jam⭑ inter·konsent⭑·is, ke⭑ se⭑ iu konfes⭑·os, ke⭑ li est⭑·as la⭑
Krist⭑·o, tiu est⭑·u for·ig⭑·it·a el⭑ la⭑ sinagog²·o .
b)
(iu·n kiel⭑ si⭑·an amik⭑·on, fil⭑·on, majstr⭑·on, spirit⭑·an
gvid⭑·ant·on...) Publik⭑·e deklar¹·i li·n tia; konsider⭑·i li·n tia:
se⭑ vi per⭑ vi⭑·a buŝ⭑·o konfes⭑·as Jesu³·on Sinjor⭑·o, kaj⭑ kred⭑·as en⭑
vi⭑·a kor⭑·o, ke⭑ Di⭑·o li·n lev⭑·is el⭑ la⭑ mort⭑·int·oj, vi sav⭑·iĝ·os .
konfes⭑·o
1.
Deklar¹·o de⭑ konfes⭑·ant·o: la⭑ id⭑·ar·o de⭑ […] far⭑·is konfes⭑·on
pri⭑ si⭑·aj pek⭑·oj kaj⭑ pri⭑ la⭑ pek⭑·oj de⭑ si⭑·aj patr⭑·oj ; post⭑ konfes⭑·o
ven⭑·as forges⭑·o ; en⭑ vi⭑·aj rigard⭑·oj kuŝ⭑·as konfes⭑·o ; est⭑·as tut⭑·e
egal⭑·e, ĉu⭑ far⭑·i unu⭑ pek⭑·on aŭ⭑ du⭑, tiom⭑ pli⭑, ke⭑ mi hodiaŭ⭑ far⭑·os
mi⭑·an konfes⭑·on kaj⭑ pur⭑·iĝ·os de⭑ ĉiu·j pek⭑·oj ; kial⭑ la⭑ jun⭑·ul·in·oj
mal·lev⭑·as la⭑ okul⭑·ojn, kiam⭑ aŭd⭑·as am⭑-konfes⭑·on? .
2.
{konfesi⁽⁺⁾·o}
Rim.: Ĉi⭑ tiu senc⭑·o ne⭑ ŝajn⭑·as atest⭑·it·a.
konfes⭑·ej·o
En⭑ katolik¹·a preĝ⭑·ej·o, izol⭑·it·a aŭ⭑ ŝirm⭑·it·a ej⭑·o aŭ⭑ mebl⭑·o, kie sid⭑·as
konfes⭑-pren⭑·ant·a pastr⭑·o: jun⭑·a pastr⭑·o sid⭑·as unu⭑·a+foj⭑·e en⭑ konfes⭑·ej·o ;
vi bezon⭑·as ĝeneral¹·an pur⭑·ig·ad·on, komplet²·an lav⭑·ad·on […] — sed⭑ kie
vi operaci¹·os? — en⭑ la⭑ konfes⭑·ej·o, kompren⭑·ebl·e .
konfes⭑·int·o
1.
Tiu, kiu konfes⭑·is: la⭑ pastr⭑·o absolv⁽⁺⁾·is la⭑ konfes⭑·int·on ; neniu, eĉ⭑
ne⭑ la⭑ konfes⭑·int·o, rajt⭑·as nul⭑·ig·i la⭑ dev⭑·on konserv⭑·i la⭑ sekret⭑·on .
2.
Special⭑·e: alt⭑·e honor⭑·at·a person⭑·o kiu konfes⭑·is^2.a si⭑·an kred⭑·on
malgraŭ⭑ danĝer⭑·o, tortur⁹·oj aŭ⭑ persekut⭑·o ― tamen⭑ sen⭑ est⭑·i
ekzekut⭑·it·a pro⭑ tio (en⭑ kiu okaz⭑·o tem⭑·us pri⭑ {martir¹·o} ): Georg⭑·o
la⭑ Konfes⭑·int·o, kiu sufer⭑·is sub⭑ la⭑ ikon⁽⁺⁾+romp⭑·ist·a imperi⭑·estr·o Leon⭑·o
la⭑ Kvin⭑·a la⭑ Armen⁸·o (komenc⭑·e de⭑ la⭑ 9a jc) ; je⭑ 1066,
(Vilhelm⭑·o la⭑ Konker⁴·int·o) […] konker⁴·is la⭑ Angli⁽⁺⁾·on de⭑ Eduard⁽⁺⁾·o la⭑
Konfes⭑·int·o .
konfes⭑·ig·i
1.
Ig⭑·i konfes⭑·i: la⭑ pun⭑-labor⭑·o romp⭑·os li·n, kaj⭑ per⭑ la⭑ promes⭑·o de⭑ pli⭑
bon⭑·a trakt⭑·ad·o ni prov⭑·os konfes⭑·ig·i li·n ; la⭑ tortur⁹·at·oj, kiu·jn oni
konfes⭑·ig·as en⭑ iu el⭑ la⭑ nigr⭑·aj kel⭑·oj .
2.
{konfes⭑-pren⭑·i}
for·konfes⭑·i
(tr)
Deklar¹·i, ke⭑ oni for·ĵet⭑·as io·n, kio·n oni kred⭑·is aŭ⭑ am⭑·is:
for·konfes⭑·i si⭑·ajn erar⭑·ojn, la⭑ teatr⭑·on, si⭑·ajn suspekt⭑·ojn; daŭr⭑·is
1001 nokt⭑·ojn, ĝis⭑ la⭑ sultan¹·o for·konfes⭑·is si⭑·an rezoluci⁹·on kaj⭑
deklar¹·is, ke⭑ est⭑·os li⭑·a edz⭑·in·o plu⭑ . {konfes⭑·i^2.a} ,
{abĵur⁽⁺⁾·i} , {kasaci⁽⁺⁾·i}
mal·konfes⭑·i
(tr)
1.
Rifuz⭑·i {konfes⭑·i^1.a} io·n; ne⭑·i si⭑·an kulp⭑·on en⭑ tio: mal·konfes⭑·i
ŝuld⭑·on, kulp⭑·on; mal·konfes⭑·is, dir⭑·ant·e: mi ne⭑ rid⭑·is ― ĉar⭑
ŝi tim⭑·is ; ĝis⭑ la⭑ fin⭑·o la⭑ akuz³·it·o mal·konfes⭑·is la⭑ krim⭑·on.
2.
Rifuz⭑·i {konfes⭑·i^2} , ne⭑ agnosk⁽⁺⁾·i: la⭑ pli·bon⭑·ec·o de⭑ Esperant⭑·o antaŭ⭑
est⭑·as tiel⭑ frap⭑·ant·e grand⭑·a, ke⭑ ĝi […] ne⭑ est⭑·as
mal·konfes⭑·at·a eĉ⭑ de⭑ la⭑ plej⭑ fervor⭑·aj istoj ; ir⭑·u kaj⭑
rigard⭑·u la⭑ fakt¹·ojn, la⭑ […] sen·dub⭑·ajn kaj⭑ ne·mal·konfes⭑·ebl·ajn
fakt¹·ojn .
a)
Ne⭑ plu⭑ re·kon⭑·i si⭑·a, ne⭑ plu⭑ konsider⭑·i tia: se⭑ iu ne⭑ zorg⭑·as
pri⭑ si⭑·aj propr⭑·aj, kaj⭑ precip⭑·e pri⭑ si⭑·aj famili⭑·an·oj, tiu
mal·konfes⭑·is la⭑ fid⭑·on, kaj⭑ est⭑·as pli⭑ mal·bon⭑·a ol⭑ ne·kred⭑·ant·o
; antaŭ⭑ ol⭑ kri⭑·os kok⭑·o, vi tri⭑+foj⭑·e mal·konfes⭑·os mi·n ; kiu
mal·konfes⭑·os mi·n antaŭ⭑ hom⭑·oj, tiu·n mi ankaŭ⭑ mal·konfes⭑·os
antaŭ⭑ mi⭑·a Patr⭑·o, kiu est⭑·as en⭑ la⭑ ĉiel⭑·o ; mal·konfes⭑·i si⭑·an
amik⭑·on, patr⭑·uj·on, religi⭑·on, si⭑·an sub·skrib⭑·on, si⭑·an verk⭑·on.
konfes⭑-pren⭑·i
(tr)
Aŭskult⭑·i la⭑ pek⭑·ojn de⭑ konfes⭑·ant·o por⭑ absolv⁽⁺⁾·i li·n: pet⭑·u la⭑ unu⭑·an
renkont⭑·at·on ven⭑·i en⭑ ni⭑·an dom⭑·on por⭑ konfes⭑-pren⭑·i la⭑ mort⭑·ant·on ;
[la⭑ 25an de⭑ mart⁽⁺⁾·o] li re·komenc⭑·as konfes⭑-pren⭑·i vir⭑·ojn kaj⭑ ek⭑~de⭑ la⭑
12a de⭑ maj⁽⁺⁾·o ankaŭ⭑ vir⭑·in·ojn ; , la⭑ konfes⭑-pren⭑·ant·o de⭑
la⭑ re·ĝin²·o, dev⭑·as vetur⭑·i Kordov⁽⁺⁾·on ; la⭑ vilaĝ⭑·o de·nov⭑·e agit²·iĝ·as pro⭑
kelk⭑·aj lim⭑·ig·oj trud⭑·it·aj al⭑ patr⭑·o Pi⭑·o koncern⭑·e la⭑ sakrament¹·on de⭑
konfes⭑-pren⭑·o ; mi aŭskult⭑·os vi·n kun⭑ serioz⭑·ec·o de⭑ pastr⭑·o, kiu
sid⭑·as en⭑ la⭑ konfes⭑+pren⭑·a seĝ⭑·o .
est⭑-konfes⭑·i
(tr)
{Agnosk⁽⁺⁾·i} : la⭑ unu⭑·e~nask⭑·it·on […] li dev⭑·as est⭑-konfes⭑·i, por⭑ don⭑·i al⭑
li du⭑·obl·an part⭑·on el⭑ ĉio, kio trov⭑·iĝ·as ĉe⭑ li .
kred⭑-konfes⭑·o
1.
(de⭑ eklezi¹·o, konfesi⁽⁺⁾·o...) Resum⁽⁺⁾·o de⭑ la⭑ esenc⭑·aj dogm⭑·oj kred⭑·at·aj
de⭑ ties⭑ an⭑·oj: la⭑ Di⭑-serv⭑·o est⭑·as definitiv¹·e krist⭑·an·a laŭ⭑ karakter⭑·o
sur⭑ la⭑ baz¹·o de⭑ la⭑ Bibli¹·o kaj⭑ la⭑ Apostol¹·a Kred⭑-konfes⭑·o ; la⭑
ekumen⁽⁺⁾·a Kred⭑-konfes⭑·o de⭑ Nice⁽⁺⁾·o‐Konstantinopol⁽⁺⁾·o .
2.
Publik⭑·a deklar¹·o de⭑ iu pri⭑ si⭑·a religi⭑·a opini⭑·ar·o: tiu sonor⭑·a
kred⭑-konfes⭑·o favor⭑·e al⭑ la⭑ farmaci¹·aj patent⭑·oj est⭑·is el·dir⭑·it·a ne⭑ de⭑
ĉef⭑·o de⭑ ĥemi⭑·a mult⭑+naci⭑·a konzern⁽⁺⁾·o, sed⭑ de⭑ [...] la⭑ ĝeneral¹·a
direktor¹-in⭑·o de⭑ la⭑ Mond⭑·a Organiz¹·o pri⭑ San⭑·o .
sam⭑~konfes⭑·ant·o
{Sam⭑~religi⭑·an·o} : Viniciuson […] mir⭑·ig·is tiu sin⁸+gard⭑·em·o kaj⭑
sekret⭑·ec·o, kun⭑ kiu ŝi⭑·aj sam⭑~konfes⭑·ant·oj kun·ven⭑·is por⭑ aŭskult⭑·i
si⭑·an ĉef·pastr⭑·on .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.40 2023/12/03 09:58:55 ]
__________________________________________________________________