vidu ankaŭ la klarigojn
konfirm⭑·/·i
konfirm⭑·i
(tr)
1.
Ig⭑·i pli⭑ cert⭑·a la⭑ ver⭑·ec·on, la⭑ sen·dub⭑·ec·on de⭑ io, kio·n oni ebl⭑·e jam⭑
sci⭑·is, sed⭑ pri⭑ kio oni pov⭑·is akir⭑·i dub⭑·ojn: konfirm⭑·i dir⭑·on,
atest⭑·on, rakont⭑·on, supoz⭑·on, teori⭑·on, tim⭑·on, opini⭑·on...; per⭑ la⭑
buŝ⭑·o de⭑ du⭑ aŭ⭑ tri⭑ atest⭑·ant·oj ĉiu vort⭑·o est⭑·u konfirm⭑·it·a ; mi
pet⭑·eg·as vi·n, ke⭑ vi konfirm⭑·u al⭑ li vi⭑·an am⭑·on ; ne·grav⭑·a okaz⭑·o,
inter⭑ mult⭑·aj ali⭑·aj, konfirm⭑·is li⭑·ajn supoz⭑·ojn ; nov⭑·aj pri·pens⭑·oj
konfirm⭑·as al⭑ mi, kiom⭑ mi erar⭑·is ; do⭑, Roz⭑-ali⭑·a, vi pov⭑·as konfirm⭑·i
ke⭑ la⭑ dom⭑·o est⭑·is fund⭑·e pur⭑·ig·it·a kaj⭑ bros⭑·it·a... ; la⭑ post·mort⭑·a
ekzamen⭑·o konfirm⭑·is kio·n oni jam⭑ sci⭑·is ; li⭑·a atest⭑·o konfirm⭑·as la⭑
vi⭑·an; post⭑ tiu parol⭑·ad·o, ali⭑·a s-ro konfirm⭑·is la⭑ grav⭑·an util⭑·on de⭑
Esperant⭑·o. {jes⭑·ig·i} {apog⭑·i} , {asert¹·i} , {cert⭑·ig·i} , {kontrol⭑·i}
, {pruv⭑·i} , {sub·ten⭑·i}
2.
Oficial⭑·e valid⁴·ig·i io·n, deklar¹·ant·e ĝi⭑·an aŭtentik¹·ec·on: konfirm⭑·i
decid⭑·on, ordon⭑·on, testament⭑·on, traktat¹·on...; konfirm⭑·u, ho⭑ reĝ⭑·o,
ĉi⭑ tiu·n decid⭑·on, kaj⭑ sub·skrib⭑·u la⭑ ordon⭑·on ; post⭑·e mi preĝ⭑·as kaj⭑
konfirm⭑·as la⭑ juĝ⭑·ajn verdikt¹·ojn ; sufiĉ⭑·is al⭑ li princ⭑·a kvitanc⭑·o,
konfirm⭑·it·a de⭑ la⭑ tribunal¹·o . {aŭtentik¹·ig·i} , {sub·skrib⭑·i} ,
{sankci⭑·i} .
3.
{Firm⭑·ig·i} ; for·ig⭑·i dub⭑·ojn aŭ⭑ hezit³·ojn pri⭑ io: [la⭑ Etern⭑·ul·o] mi·n
konfirm⭑·is kaj⭑ mi·n sid⭑·ig·is sur⭑ la⭑ tron⭑·o de⭑ mi⭑·a patr⭑·o David ; ŝi
kred⭑·is eĉ⭑, ke⭑ la⭑ mal·jun⭑·a presbiter⁽⁺⁾·o [...] konsol⭑·os ŝi·n,
kuraĝ⭑·ig·os kaj⭑ konfirm⭑·os ; konfirm⭑·i iu·n en⭑ si⭑·a opini⭑·o, kred⭑·o,
supoz⭑·o, tim⭑·o, suspekt⭑·o, en⭑ si⭑·aj esper⭑·oj...; [per⭑ si⭑·aj konsil⭑·oj
la⭑ mal·jun⭑·ul·o] mal·inklin⭑·ig·as Ligian de⭑ li kaj⭑ konfirm⭑·as ŝi·n en⭑ la⭑
kontraŭ·star⭑·o ; mult⭑·eg·e da⭑ apart⭑·aj observ⭑·oj, ĉu⭑ en⭑ la⭑ pas⭑·int·a, ĉu⭑
en⭑ la⭑ nun⭑·a temp⭑·o, tiel⭑ konfirm⭑·as mi·n en⭑ tiu ĉi⭑ opini⭑·o ;
konfirm⭑·int·e si·n en⭑ si⭑·a supoz⭑·o, li ordon⭑·is al⭑ la⭑ sklav⭑·oj pli⭑
rapid⭑·ig·i la⭑ paŝ⭑·ojn .
Rim.: Oni pov⭑·us uz⭑·i „firm⭑·ig·i“ anstataŭ⭑·e. Est⭑·as eĉ⭑ kelk⭑·aj
ekzempl⭑·oj, en⭑ kiu·j la⭑ objekt⭑·o ne⭑ montr⭑·as person⭑·on: al⭑ Poppæa [la⭑
infan⭑·o] est⭑·is kar⭑·a almenaŭ⭑ tial⭑, ĉar⭑ ĝi konfirm⭑·is ŝi⭑·an pozici¹·on
kaj⭑ far⭑·is ŝi⭑·an influ⭑·on ne·rezist⁴·ebl·a . Ĉiu+okaz⭑·e, ĉi⭑ tiu senc⭑·o ne⭑
plu⭑ aper⭑·as en⭑ modern¹·aj vort⭑·ar·oj, sed⭑ mal·facil⭑·as ĝi·n konsider⭑·i
arĥaik³·a.
4.
{Konfirmaci⁽⁺⁾·i} : Kar⭑·en est⭑·is nun⭑ en⭑ tia aĝ⭑·o, ke⭑ ŝi dev⭑·is est⭑·i
konfirm⭑·at·a ; la⭑ pastr⭑·o parol⭑·is bel⭑·e kaj⭑ kor⭑·e, la⭑ konfirm⭑·at·oj
est⭑·is emoci³·it·aj ; la⭑ konfirm⭑·it·oj far⭑·is ekskurs⭑·on ekster⭑ la⭑ urb⭑·on
; la⭑ sol⭑·a komun⭑·ist·a deput⭑·it·o en⭑ Briti⁽⁺⁾·o, sci⭑·ig·is [...], ke⭑ li⭑·aj
du⭑ knab⭑·in·oj ĵus⭑ est⭑·is konfirm⭑·it·aj en⭑ la⭑ religi⭑·o de⭑ l'⭑ Par⭑-si⭑·oj ;
konfirm⭑·it·aj ateist³·oj.
konfirm⭑·o
Ag⭑·o konfirm⭑·i:
1:
konfirm⭑·o pri/de iu inform¹·o, diagnoz¹·o, ricev⭑·o de⭑ io, mend⭑·o,
al·iĝ⭑·o...; en⭑ tiu rid⭑·ad·o li trov⭑·is konfirm⭑·on de⭑ si⭑·aj tim⭑·oj
; [li] iom⭑ si·n klin⭑·is al⭑ la⭑ koĉer⁽⁺⁾·o, kvazaŭ⭑ esperant⭑·e de⭑ li
konfirm⭑·on .
2:
la⭑ oficial⭑·a re·elekt⭑·o de⭑ Buller far⭑·e de⭑ la⭑ estr⭑·ar·o est⭑·is
nur⭑ formal²·a konfirm⭑·o de⭑ la⭑ inter·konsent⭑·o ating⭑·it·a de⭑ tiu
tri⭑·op·o ; la⭑ konstituci²·o est⭑·as grup⭑·ig·o kaj⭑ konfirm⭑·o de⭑ ĉiu·j
nov⭑~liberal²·aj instrukci⭑·oj jam⭑ valid⁴·aj en⭑ ĉiu·j land⭑·oj
aparten⭑·ant·aj al⭑ Eŭrop⭑·a Uni⁹·o .
4:
{Konfirmaci⁽⁺⁾·o} : en⭑ la⭑ tag⭑·o de⭑ si⭑·a konfirm⭑·o li klar⭑·e vid⭑·is
bril⭑·et·ad·on de⭑ la⭑ or⭑·a kruc⭑·o sur⭑ la⭑ Di⭑-patr⭑·in·a preĝ⭑·ej·o ;
mal·riĉ⭑·a knab⭑·o […] prunt⭑·is al⭑ si la⭑ konfirmaci⁽⁺⁾·an surtut⭑·on
kaj⭑ [ali⭑·a] dir⭑·is, ke⭑ […] li ĉiam⭑ est⭑·is bon⭑+kondut⭑·a infan⭑·o
kaj⭑ vol⭑·as rest⭑·i tia ankaŭ⭑ post⭑ la⭑ konfirm⭑·o .
konfirm⭑·e
Konfirm⭑·ant·e, por⭑ konfirm⭑·i: li konfirm⭑·e skrib⭑·is al⭑ mi pri⭑ tio;
don⭑·u konfirm⭑·e vi⭑·an man⭑·on al⭑ mi (don⭑·u la⭑ man⭑·on por⭑ simbol¹·e
konfirm⭑·i la⭑ promes⭑·on) ; Kant konfirm⭑·e kap⭑-mov⭑·is ; oft⭑·e re·ven⭑·is al⭑
mi⭑·a spirit⭑·o nov⭑·aj argument⭑·oj, kiu·jn mi aŭd⭑·is far⭑·i konfirm⭑·e al⭑
tiu·j, kiu·j jam⭑ turment⭑·int·is mi·n ; firm⭑·e kaj⭑ konfirm⭑·e! (tut⭑·e
rezolut⁽⁺⁾·e). {jes⭑} .
Rim.: Komenc⭑·ant·e propozici²·on, tiu adverb⭑·o serv⭑·as por⭑ montr⭑·i, ke⭑
tio, kio sekv⭑·as, pruv⭑·as, konfirm⭑·as aŭ⭑ prav⭑·ig·as tio·n, kio est⭑·is
ĵus⭑ asert¹·it·a: mi jam⭑ supoz⭑·is, ke⭑ li for·ir⭑·is al⭑ Franc⭑·uj·o, kaj⭑
konfirm⭑·e mi ĵus⭑ ricev⭑·is de⭑ li leter⭑·on el⭑ Pariz⭑·o.
{fakt¹·e} , {nom⭑·e} , {pruv⭑·e}
konfirm⭑·iĝ·i
Iĝ⭑·i konfirm⭑·it·a:
1:
nun⭑ konfirm⭑·iĝ·is do⭑ li⭑·a opini⭑·o, ke⭑ ŝi ne⭑ est⭑·as tia, kia
dev⭑·as est⭑·i re·ĝin²·o ; konfirm⭑·iĝ·as, ke⭑ ver⭑·a plezur⭑·o ne⭑
mezur⭑·iĝ·as laŭ⭑ la⭑ el·spez⭑·o .
2:
ankaŭ⭑ dum⭑ kun·ven⭑·o de⭑ [la⭑ Olimpik⁽⁺⁾·a Komitat⭑·o] en⭑ Aten⁽⁺⁾·o, maj⁽⁺⁾·o
1934, konfirm⭑·iĝ·is la⭑ antaŭ⭑·aj decid⭑·oj .
3:
mi post⭑·e konfirm⭑·iĝ·is, ke⭑ la⭑ rakont⭑·o, kiu·n la⭑ bazar⭑·ul·o
rakont⭑·is, est⭑·as ja⭑ baz¹·e ver⭑·a ; mi ven⭑·is al⭑ [la⭑ promen⭑·ad·o]
bon⭑·e konfirm⭑·iĝ·int·e pri⭑ la⭑ jam⭑ adopt¹·it·a opini⭑·o, ke⭑ la⭑ „Kon⭑·u
vi·n mem⭑“ de⭑ la⭑ Delfa templ¹·o ne⭑ est⭑·as tiom⭑ facil⭑·e sekv⭑·ebl·a
maksim³·o .
mal·konfirm⭑·i
(tr)
Deklar¹·i la⭑ mal·ver⭑·ec·on de⭑ io, re·ĝust⭑·ig·i fakt¹·on aŭ⭑ intenc⭑·on: nov⭑·aj
eksperiment¹·oj mal·konfirm⭑·os la⭑ hipotez¹·on ; nenio en⭑ mi⭑·a plej⭑
sekret⭑·a intern⭑·o [la⭑ inklin⭑·on] iam⭑ mal·konfirm⭑·is . {dement⁽⁺⁾·i}
{refut¹·i} , {kontest⁸·i}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.29 2023/12/03 09:58:55 ]
__________________________________________________________________