vidu ankaŭ la klarigojn
konform·/·a

konform·a

   1.
          Ekzakt⁴·e {laŭ·a} :

        a)
                Form·e tre simil·a al ali·a objekt·o konsider·at·a kiel model·o:
                kopi·o konform·a al la original¹·o; la fizik·a organiz¹·o de la
                hom·o est·as konform·a al tiu·j de ali·aj mam·ul·oj; konform·a al
                la spirit·o kaj bon·a stil·o de la franc·a lingv·o ; [ili]
                okup·as si·n je ĉia plej sen·cel·a kaj sen·util·a sen·senc·aĵ·o, se
                ĝi nur est·as en mod·o kaj konform·a al la rutin¹·aj ide·oj de
                la amas·o ; mi·aj dezir·oj est·os ĉiam konform·aj al la vi·aj;
                est·as inter ili mir·ind·a konform·ec·o pri la gust·oj kaj la
                opini·oj.

        b)
                Obe·a al tio, kio·n iu ordon·is  io trud·is: mi·a kondut·o
                est·is konform·a al vi·aj ordon·oj; ni·aj ag·oj est·u konform·aj
                al ni·aj dir·oj, princip·oj; viv-manier·o cert·e ne konform·a al
                la regul·oj de la higien¹·o ; se nur la ceter·aj kondiĉ·oj de
                la viv·o est·as iom konform·aj al la natur·o, la veget·ar·an·o
                ĝu·as pli bon·an san·on .

        c)
                {Cel-konform·a} : [tiu·j vest·oj] est·os konform·aj al vi kaj
                bon·e aspekt¹·as ; li cert·e ne elekt·as tiu·jn lingv·ojn, kiu·j
                kvazaŭ est·as konform·aj al li·aj organ¹·oj de parol·ad·o, sed
                nur tiu·jn, kiu·jn li bezon·as ; skrib·a ekzamen·o ĉe al·est·o de
                sen·parti·aj kaj konform·aj atest·ant·oj ; ĉu li·aj konsil·oj
                est·as konform·aj al la natur·aj bezon·oj kaj la natur·a ir·ad·o
                de ni·a lingv·o ? la profesi·oj instru·ist·a kaj art·ist·a
                montr·iĝ·is ne·konform·aj por vi ; stil·o konform·a al la tem·o.
                {adekvat⁽⁺⁾·a^1} , {konven·a}

   2.
          (p.p. {trans·form·o} ) {Angul-fidel·a} .

          Rim.:  don·askonform·ec·a“, sed hav·askonform·aen la
          indeks⁴·o.

konform·i

   (ntr)

          Est·i konform·a: plej oft·e _laŭ_ montr·as io·n, al kio io konform·as
          ; la ag·oj de la tie·a reg·ist·ar·o ne konform·as al la original¹·aj
          ide·oj ; UEA […] inform¹·u pri la esperant·ist·a ag·ad·o kiu konform·as
          kun la cel·oj de la koncern·aj organiz¹·aĵ·oj ; la vort-ord·o est·as iom
          tord·it·a, por konform·i al la vers·a skem⁴·o . {akord¹·i} , {kongru⁽⁺⁾·i}
          {devi⁽⁺⁾·i}

konform·e al, konform·e kun

   (prepozici·aĵ·o)

          {Laŭ} la princip·oj de, obe·ant·e al: la Izrael-id·oj far·is konform·e
          al ĉio, kio·n la Etern·ul·o ordon·is al Mose⁽⁺⁾·o ; konform·e al si·a
          promes·o ; konform·e al laFundament·o“ ; konform·e al la ĝis~nun·a
          mor·o ; konform·e al la Statut⁹·o de la Asoci¹·o, la Raport·on ricev·as
          ĉiu·j individu¹·aj membr·oj ; ni eksped·as al vi hodiaŭ, mal·rapid+ir·e,
          kest·on en·hav·ant·an 60 botel·ojn da vin·oj divers·aj, konform·e je la
          mend·o, kiu·n vi don·is ; oni decid·is tio·n konform·e kun la leĝ·o.

konform·ec·o

          Ec·o de io  iu konform·a: konform·ec·o de la kultur¹·oj kun la
          grund⁴·o; la supr·e nom·it·aj cifer·oj […] ebl·ig·as al ni kompren·i la
          kial·on de la […] ne·konform·ec·oj . {akord¹·o} , {kongru⁽⁺⁾·ec·o}

konform·ig·i, al·konform·ig·i

   (tr)

          Ig·i {konform·a ^1} : konform·ig·u la gest·ojn al la vort·oj kaj la
          vort·ojn al la gest·oj ; ĉiu·jn si·ajn argument·ojn ili pen·ad·is
          konform·ig·ad·i al tiu antaŭ·e far·it·a decid·o, ne rimark·ant·e la tut·an
          sen·fundament·ec·on ; sonĝ·oj est·as tia·j sen·senc·aĵ·oj, ke la lingv·o
          al·konform·ig·it·a al la saĝ·o nur mal·facil·e ili·n esprim·as . {adapt³·i}
          , {akomod⁽⁺⁾·i} , {akord¹·ig·i} , {al·ĝust·ig·i} , {observ·i} , {respond·i}

konform·ism·o

          Sin⁸-ten·o konform·a al la ordinar·aj mor·oj, harmoni¹·a kun la medi³·o:
          la kaliforni⁽⁺⁾·a urb·o  rest·as fam·a pro si·aj toler·em·o kaj
          ne-konform·ism·o ; ne·konform·ism·aj program¹·oj est·as barat⁽⁺⁾·aj ;
          konform·ism·o est·us laŭ mi ferm·i la okul·ojn pri iu·j problem¹·oj,
          oft·e pro […] pur·a mem·cenzur¹·o . {ekstravaganc⁽⁺⁾·o} {formal²·ism·o}

si·n konform·ig·i, si·n al·konform·ig·i

   (tr)

          Ig·i si·n {konform·a ^1.b} : la pres·ej·oj kaj telegraf·oj dev·as si·n
          konform·ig·i al la lingv·o, kiu·n ili uz·as ; ni dev·as pen·i
          konform·ig·i ni·n al la ekzist·ant·aj kutim·oj ; ili al·konform·ig·is si·n
          al la loĝ·ej·o .

konform·iĝ·i, al·konform·iĝ·i

          ·i {konform·a ^1} : ne konform·iĝ·u al ĉi tiu mond·o, sed
          ali+form·iĝ·u per re·nov·ig·ad·o de vi·a mens³·o ; konform·iĝ·i al la
          higien¹·aj postul·oj ; konform·iĝ·i […] al la opini·oj kaj dezir·oj de
          la pli·mult·o ; ŝi […] komenc·is danc·i, sed ŝi tut·e ne pov·is
          al·konform·iĝ·i al la takt¹·o ; la tut·a ŝtat·o konform·iĝ·as al li·a reĝ·a
          vol·o . {akord¹·iĝ·i} , {ced·i} , {fleks·iĝ·i} , {sub·met·iĝ·i}

cel-konform·a

          Tut·e taŭg·a por plen·um·i iu·n cel·on: SAT […] liver·as la bon·an
          ekzempl·on per si·a cel-konform·a organiz¹·it·ec·o ; ili pov·as konstru·i
          bel·ajn kaj teknik³·e cel-konform·ajn argil·ajn dom·ojn en harmoni¹·o kun
          la natur·o ; en lingv·o, sam·e kiel en ali·aj hom·aj ag·oj, oni pov·as
          observ·i cel-konform·ec·on . {adekvat⁽⁺⁾·a ^1} , {konform·a ^1.c}
          {konven·a} , {taŭg·a}

inter·konform·ig·i

   (tr)

          Reciprok·e adapt³·i, komun·ig·i la aspekt¹·on  funkci¹·ad·on de afer·oj:
          harmoni¹·e inter·konform·ig·it·aj objekt·oj ; ambaŭ […] tiel
          inter·konform·iĝ·is reciprok·e, […] ke la infan·o laŭ la esprim·o de
          la vizaĝ·o kaj la fort·ec·o de la kis·o diven·ad·is la mal·ĝoj·ojn kaj
          mal·trankvil·ec·ojn de la vir·in·o . {sortiment²·i}

   [artikol-versi⁹·o: 1.43 2023/12/31 23:25:40 ]
     __________________________________________________________________